Bonner Maher onthult hoe Tipp's kleine succes hem op het pad naar een hogere functie zette

Voordat Patrick “Bonner” Maher een natuurtalent werd in het blauw en goud van Tipperary's seniorenteam, voordat hij verdedigers verspreidde en tegenstanders vermoeide, was hij slechts een tiener met een brandende ambitie, een ambitie die ontstond tijdens een onvergetelijke kleine hurlingcampagne.

In 2007 maakte Maher deel uit van een minor team uit Tipperary dat de All-Ireland-titel behaalde door Cork in de finale in Croke Park te verslaan. Hij eindigde het kampioenschap met 3-2 op zijn naam, een score die slechts een glimp liet zien van de meedogenloze kracht die hij zou worden.

Dat team, onder leiding van aanvoerder Brendan Maher, zat boordevol talent, waaronder toekomstige sterren uit het eerste jaar, Padraic Maher, Noel McGrath en Michael Cahill. Maar zelfs in dat gezelschap vielen Bonners fysieke kracht en gedrevenheid op.

We hadden het geluk dat we met die groep kwamen. Er waren ontzettend veel geweldige spelers en we hebben enorm genoten van dat jaar. We hebben een paar keer bijna gewonnen, en het was een leerzame ervaring.

Voor Maher draaide die zomer niet alleen om prijzen; het was een keerpunt. De sfeer, de aandacht, het besef van wat het betekende om het shirt op belangrijke dagen te dragen, het heeft zich allemaal diep genesteld.

Daar ontdekte ik dat ik op een gegeven moment echt voor Tipperary County Senior wilde spelen. Dat heeft mijn drang om Tipp te vertegenwoordigen zeker aangewakkerd.

De ervaring om op de grootste podia te spelen was bijzonder indrukwekkend. Tipps minors speelden als voorprogramma van de finale van Munster voor senioren in Semple Stadium, tussen Limerick en Waterford. Die laatste dag in Croke Park, waar hij Cork versloeg voor een groeiend publiek, bevestigde alles wat Maher al vermoedde over waar hij naartoe wilde.

Het was absoluut het platform waarop ik de overstap kon maken naar het seniorenpanel en het seniorenteam van Tipperary.

De impact van die campagne duurde nog veel langer dan het laatste fluitsignaal. Maher koestert nog steeds het All-Ireland-shirt van dat jaar, trots gesigneerd door manager Declan Ryan en coach Tommy Dunne, dat thuis aan de muur hangt.

Diezelfde groep jeugdspelers zou de ruggengraat van Tipperary hurling het volgende decennium vormen, en velen maakten kort daarna de overstap naar de onder-21 en senioren. Maher speelde zelf in 2008 in de intermediate en onder-21, voordat hij in 2009 toetrad tot de senioren. Dit was een snelle opmars, maar een die al sinds die overwinning op Croke Park in de lift zat.

Terugkijkend geeft Maher aan dat de korte ervaring niet alleen heeft bijgedragen aan de ontwikkeling van zijn vaardigheden, maar ook aan het feit dat het hem een ​​doel in het leven heeft gegeven.

Het gaf me een duidelijk doel. Na dat jaar wist ik dat ik voor Tipp intercounty senior hurling wilde spelen.

Voor jonge spelers die er vandaag de dag van dromen om het nationale shirt te dragen, is Mahers verhaal het bewijs van wat er kan groeien in een zomer vol doorbraken. Het waren niet alleen de medailles of de krantenkoppen die het verschil maakten, het was het vuur dat op de belangrijkste dagen werd aangewakkerd en de hunkering om het weer te voelen.

Nu Maher zijn afscheid van het intercounty hurling omarmt, is het veelzeggend dat hij nog steeds terugkijkt naar 2007 als het moment waarop het allemaal begon. De basis voor een sterke carrière in het laatste jaar en de liefde voor het shirt werd gelegd in de minor league, lang vóór de volle stadions en de televisiegevechten.

En voor Bonner Maher was die reis niet alleen een droom, maar ook de start van een nalatenschap.