EM zat 'boven haar macht' en verzette zich op 'passieve wijze' tegen seksuele handelingen, betoogt Crown tijdens rechtszaak voormalig wereldkampioen junioren


- De rechtszaak wegens seksueel misbruik, die eind april begon tegen vijf voormalige juniorenspelers van Hockey Canada, wordt vandaag voortgezet in de rechtbank van Ontario in Londen.
- Assistent-kroonadvocaat Meaghan Cunningham is terug om haar slotpleidooi voort te zetten.
- Ze begon woensdagmiddag nadat alle vijf verdedigingsteams hun laatste inzendingen hadden ingediend.
- Cunningham heeft geprobeerd de verdedigingstheorie te ondermijnen dat het de aanklaagster, EM, was die de groepsseksuele handelingen aanzette.
- Alle vijf mannen — Michael McLeod, Carter Hart, Alex Formenton, Dillon Dubé en Cal Foote — hebben zich niet schuldig gepleit aan vermeende seksuele aanrandingen in een hotel in juni 2018.
- WAARSCHUWING: Gerechtelijke procedures bevatten expliciete details van vermeend seksueel misbruik en kunnen van invloed zijn op mensen die seksueel geweld hebben meegemaakt of iemand kennen die slachtoffer is geworden van seksueel geweld.
David Humphrey, die Michael McLeod vertegenwoordigde, was de eerste die EM ondervroeg. Hij suggereerde dat ze McLeod had aangespoord om anderen uit te nodigen in de hotelkamer, omdat ze "een wilde nacht" wilde. (Alexandra Newbould/CBC) Cunningham dringt er bij de rechter op aan om de suggesties die de verdedigingsadvocaten tijdens het kruisverhoor aan EM hebben voorgelegd, als bewijs te beschouwen.
EM antwoordde op sommige suggesties met "het is mogelijk". Ze zei echter dat ze een groot geheugenverlies had en zich niet kon herinneren dat ze sommige dingen had gezegd die haar waren voorgelegd.
Een voorbeeld daarvan is de advocaten die aan EM voorstelden dat ze McLeod had kunnen vragen om zijn teamgenoten mee te nemen naar de kamer, zegt Cunningham.
Een ander voorbeeld zijn de woorden die advocaten haar vertelden aan de mannen in de kamer, waaronder het feit dat ze hen ‘lafbekken’ noemde omdat ze geen seks met haar wilden.
"Ik raad u dringend aan zeer voorzichtig te zijn. Het strookt niet met enig bewijs... Ze zei: 'Dat is geen woord dat ik zou gebruiken. Ik denk niet dat dat uit mijn mond zou komen'", zegt Cunningham.
"Alleen omdat iemand dronken is, opent dat niet een hele wereld aan mogelijkheden die geen basis hebben in de persoon die hij is."
- Kate Dubinski
Tijdens de verslaggeving over dit proces heb ik veel e-mails ontvangen met de vraag waarom het Openbaar Ministerie geen deskundige heeft ingeschakeld op het gebied van trauma, traumarespons en geheugen. Nu hebben we het antwoord: twee afzonderlijke uitspraken van het Hof van Beroep hebben geoordeeld dat dergelijk deskundig bewijs niet nodig is om de nuances van traumareacties te begrijpen.
En nu terug naar Cunninghams slotpleidooi.
Ze zegt dat het feit dat EM gaten in haar geheugen heeft, haar niet minder geloofwaardig maakt als getuige, en haar geheugen ook niet minder betrouwbaar.
"Ze heeft geheugengaten. Dat betekent niet dat de herinneringen waar ze wel zeker van is, minder betrouwbaar zijn."
Vertrouwen op wat EM getuigde dat ze in die situatie wel of niet had kunnen doen, is misschien wel het beste bewijs dat de rechtbank heeft, zegt Cunningham. Alcohol heeft een ontremmende werking, maar betekent niet dat "alles mogelijk is" en dat iemand zich totaal anders zou gedragen.
De rechter heeft de pleidooien van de officier van justitie veel meer in twijfel getrokken dan die van de verdediging. Carroccia stelt de officier van justitie vragen over de zaken waarnaar ze verwijst, wijst op delen van het bewijsmateriaal in dit proces dat de verdediging heeft aangevoerd, en heeft een discussie met Cunningham over haar argumenten.
- Kate Dubinski
Op een gegeven moment wilde de Kroon een trauma-expert bellen om de "reeks traumatische reacties" uit te leggen die iemand kan ervaren, zegt Cunningham.
Tijdens de voorlopige behandeling van de zaak heeft het Hof van Beroep echter een beslissing genomen die in feite inhoudt dat het niet nodig is om deskundigen in te schakelen over reacties op trauma's in juryrechtszaken, omdat een rechter dat aan de jury kan uitleggen.
Toen de tweede jury werd ontbonden (nadat de eerste juryleden waren ontslagen na het misproces), overwoog de Kroon de deskundige opnieuw in te schakelen. Maar wederom werd besloten dat rechters dergelijke deskundigen niet nodig hebben, omdat zij reacties op trauma's kunnen begrijpen, en trauma heeft invloed op hoe iemand reageert en wat hij of zij zich herinnert van een traumatische gebeurtenis.
De slotpleidooien van Humphrey, de advocaat van McLeod, bevatten een passage waarin hij zei dat iemand die doodsbang is, "het minimum zou doen", zo herinnerde Cunningham de rechter eraan.
"Hij lachte en spotte toen hij die bewering deed, alsof hij wilde illustreren hoe ongeloofwaardig haar bewering is", zegt Cunningham. "Ik ben van mening dat het aanbieden van seks absoluut een manier van sussen kan zijn. Het kan een normale reactie zijn voor iemand in een zeer stressvolle, onvoorspelbare situatie."
Cunningham neemt de rechter mee door enkele argumenten die in die twee gerechtelijke uitspraken over traumarespons naar voren komen. Die argumenten omvatten 'dissociatieve amnesie', waarbij er een geheugengat ontstaat doordat iemand zich losmaakt om een traumatische gebeurtenis te verwerken.
EM realiseerde zich dat ze zich in een ‘kwetsbare en gevaarlijke situatie’ bevond en haar lichaam reageerde.
"Het was geen keuze die ze maakte. Het was gewoon wat ze deed", zegt Cunningham.
- Kate Dubinski
Cunningham begint opnieuw aan haar slotpleidooi, dat ze gisteren begon, door te vertellen hoe EM reageerde toen er mannen de kamer binnenkwamen.
"Ze voelt zich bang en verward en vervalt in haar oude gewoontes", maar naarmate er meer mannen de kamer binnenkwamen, merkte ze dat ze "niet meer kon."
"In eerste instantie probeert ze zich op een passieve manier te verzetten, op manieren die volkomen herkenbaar zijn voor iedere vrouw of iedereen die ooit een vrouw in een ongemakkelijke situatie heeft gezien", zegt Cunningham.
De mannen deden suggesties over wat ze moest doen, ze vertelden haar bijvoorbeeld dat ze op de grond moest gaan liggen en zichzelf moest aanraken, zegt Cunningham.
Ze voelt zich geïntimideerd door de aanwezigheid van deze mannen, dus doet ze wat ze denkt dat er van haar verwacht wordt. Maar het is wat ze denkt dat er van haar verwacht wordt, omdat het is wat ze tegen elkaar zeggen. Het komt niet uit het niets.
Volgens Cunningham is dit de context waarin EM de verbinding tussen lichaam en geest verbreekt.
- Kate Dubinski
Goedemorgen. Ik ben de verslaggever uit Londen die live updates plaatst tijdens dit proces.
Voordat we de rest van de pleidooien van de Kroon horen, willen we nog iets zeggen over bewijs dat wel bestaat, maar dat de rechter niet in overweging kan nemen.
Als dit een juryrechtszaak was, zou ik er niets over mogen vertellen voordat de jury over de uitspraak heeft beraadslaagd. Maar omdat het voor een rechter is, mag ik het wel.
Voordat de rechtszaak eind april van start ging, waren er juridische discussies over welk bewijs wel en niet in overweging mag worden genomen. Onder de bewijsstukken die niet in overweging mogen worden genomen, bevinden zich verklaringen die spelers in 2022 aan de onderzoekers van Hockey Canada hebben gegeven. Het bewijs werd niet toegelaten omdat de rechter oordeelde dat het onder dwang was verkregen (advocaten van Hockey Canada vertelden spelers dat als ze niet meewerkten, ze bij naam genoemd zouden worden, te schande gemaakt zouden worden en voor altijd uit Hockey Canada zouden worden verbannen).
Hier zijn drie zaken waar de Kroon geen beroep op mag doen en waar de rechter geen rekening mee mag houden:
- In 2022 vertelde Forementon aan rechercheurs dat hij zich herinnerde dat Foote zijn broek niet aan had tijdens de splitsing. Zijn advocaten hebben betoogd dat hij wel zijn broek aan had. EM heeft verklaard dat hij naakt was vanaf zijn middel.
- In 2022 vertelde McLeod aan rechercheurs dat EM buiten het toilet van Jacks bar was gevallen. EM getuigde hier ook over. Hij vertelde dit echter niet aan de politie en het mag niet als bewijs van haar dronkenschap worden beschouwd.
- Op 26 juni 2018 stuurde Brett Howden een sms naar Taylor Raddysh met de tekst: "Man, ik ben zo blij dat ik ben vertrokken toen al die shit gebeurde... Toen ik wegging, sloeg Duber [Dillon Dubé] dat meisje zo hard op haar kont. Het leek wel alsof het zo'n pijn deed." Die sms-uitwisseling werd door rechter Maria Carrocia niet toegestaan, omdat zij oordeelde dat het van horen zeggen was. Advocaten in dit proces hebben betoogd dat het billenkletsen die avond "speels" was en vergelijkbaar met "voorspel".
cbc.ca