JE KUNT NIET STERVEN VOOR EEN DOLLAR / Amadeo Peter Giannini, de revolutie van vertrouwen die de VS veranderde
Tijdens de Meeting werd een tentoonstelling gehouden over Amedeo Peter Giannini, de Italiaan die de Verenigde Staten veroverde met een bank die bedrijven hielp groeien en mensen hielp.
Hoewel de meeste mensen bekend zijn met de naam J.P. Morgan , kan worden gesteld dat Amadeo Peter Giannini een nog grotere invloed had op het moderne bankieren. Giannini zag kansen waar anderen alleen risico zagen, revolutioneerde de banksector en maakte financiële diensten toegankelijk voor gewone mensen, niet alleen voor de rijke elite. Warren Buffett , een van de meest invloedrijke zakenmannen van dit moment, beschrijft Amadeo Giannini (1870-1949), Italiaans-Amerikaans bankier en oprichter van Bank of America.
Tegenwoordig kunt u tijdens de Meeting for Friendship Among Peoples een tentoonstelling bezoeken die de geschiedenis belicht van een van de meest invloedrijke personen van zijn tijd, een adviseur van president Roosevelt, de belangrijkste financier van de San Francisco Bridge en Hewlett-Packard, in een tijd dat geen enkele financiële instelling in deze projecten geloofde.
Als zoon van Ligurische immigranten verloor hij zijn vader, die voor zijn ogen werd vermoord door een van zijn arbeiders die hem onterecht geld eiste. Van jongs af aan leerde hij van zijn moeder en stiefvader de waarde van werk, als instrument om zichzelf en de werkelijkheid vorm te geven.
Vanaf jonge leeftijd gebruikte hij vaak de zin "je kunt niet sterven voor een dollar", omdat hij zich bewust was van de waarde van het menselijk leven, maar ook van de waarde van geld, gezien als een instrument om iets op te bouwen en niet als een doel op zich: hij zei dat "succes niet wordt gemeten aan de hoeveelheid geld die je hebt, maar aan de hoeveelheid positieve impact die je hebt op het leven van anderen."
Hij begon zijn carrière in de fruithandel tussen San José en San Francisco. Hij werkte in het bedrijf van zijn stiefvader en hielp het bedrijf groeien door kredietmechanismen voor rekeningen te introduceren bij zijn leveranciers (vaak kleine boeren die waren uitgesloten van het banksysteem), waardoor ze konden investeren en hun bedrijf konden laten groeien.
Gebaseerd op dit inzicht richtte hij in 1904 een kleine bank op, de Banca d'Italia, die in een bankomgeving die (destijds) geen leningen onder de $ 5.000 verstrekte, leningen begon te verstrekken vanaf $ 25, zonder dat er onderpand nodig was. "De beste onderpand voor mij is de eeltknobbels op mijn handen en een ring aan mijn vinger", waarmee hij doelde op de wil om te werken en de wens om iets goeds op te bouwen voor zijn gezin en de gemeenschap waarin hij leeft. Giannini wilde dat degenen die een lening aanvroegen, in de eerste plaats als individu werden beoordeeld, en niet uitsluitend op basis van cijfers.
In het besef dat zelfs een bankinstelling een positieve impact kan hebben op de maatschappij, opende de Bank van Italië twee dagen na de verschrikkelijke aardbeving in San Francisco in 1906 haar deuren weer. Terwijl alle nationale banken gesloten waren, verstrekte ze krediet aan mensen die, ondanks het verlies van hun huis of bedrijf, opnieuw wilden beginnen.
In de daaropvolgende jaren groeide en werd de bank steeds gestructureerder. Giannini zag de noodzaak in om de bank op te splitsen in verschillende gespecialiseerde sectoren, elk gebaseerd op de herkomst van de klanten (Italiaans, Iers, Portugees) en hun respectievelijke industriële sectoren. Hij opende zelfs een vrouwenbank , een filiaal volledig gerund door en voor vrouwen. Giannini beschouwde zijn medewerkers als missionarissen, die werden opgeroepen om klanten te ondersteunen bij bureaucratie, maar ook bij zakelijke onderhandelingen en zelfs bij netelige familiezaken.
Zelfs tijdens de crisis van 1929 werden er geen werknemers ontslagen, ondanks de noodzaak van aanzienlijke loonsverlagingen. Dit stelde de bank in staat zich te herstellen, filialen te openen in de Verenigde Staten en uit te groeien tot wat nu bekendstaat als Bank of America. Zoals een van zijn medewerkers getuigde, was de sleutel tot zijn succes dat hij "een man in de ogen keek en hem ervan overtuigde dat bijna alles mogelijk was."
Bij zijn overlijden in 1949 liet hij de grootste bank ter wereld na qua marktkapitalisatie, maar zijn vermogen bedroeg in totaal $ 489.000. Concurrent JP Morgan had destijds meer dan $ 14 miljoen aan persoonlijk vermogen. Giannini had zelfs besloten de helft van zijn fortuin te besteden aan de oprichting van een liefdadigheidsinstelling, die nog steeds zijn naam draagt en zijn erfgenamen aanspoorde om "goed te doen en niet alleen maar te theoretiseren over goedheid."
Amadeo Peter Giannini is een voorbeeld van hoe subsidiariteit zelfs in de commerciële wereld, zelfs in de bankwereld, kan worden toegepast. Hij laat zien dat zakendoen in de eerste plaats draait om een bijdrage aan de samenleving en daarmee aan de ontwikkeling van het algemeen belang. Hij beschouwt zichzelf niet als één enkele entiteit met als primair doel het vergaren van geld, maar vanuit een gemeenschapsperspectief, erkennend dat het welzijn van het individu niet los kan worden gezien van de impact van iemands daden op de mensen om hem heen.
— — — —
Wij hebben uw hulp nodig om u te kunnen blijven voorzien van kwalitatieve, onafhankelijke informatie.
İl sussidiario
