Gebrek aan afspraken, regionale chaos. In Calabrië dringt de tijd.

Puglia worstelt met Michele Emiliano, die weigert een stap opzij te doen, en Antonio Decaro, die bijgevolg ook weigert een stap vooruit te zetten.

Calabrië, waar begin oktober gestemd wordt, heeft nog steeds geen uitdager voor Roberto Occhiuto en de deadline voor het indienen van lijsten nadert (het aftellen duurt nog 20 dagen). Veneto, waar – ondanks de reces in augustus – nog steeds een touwtrekkerij heerst tussen de Lega en de Broeders van Italië over wie Luca Zaia moet opvolgen. Zaia houdt op zijn beurt iedereen in spanning: "Ja-lijst", "Nee-lijst", terwijl ze wachten op zijn volgende plannen.

Daar komt nog bij dat Toscane, waar de Democratische Partij en de Vijfsterrenbeweging vandaag weliswaar een akkoord hebben bereikt ter ondersteuning van Eugenio Giani, maar waar de rest van het hervormingsgezinde front (Azione, +Europa, PRI en PSI) uiteenvalt, met de ineenstorting van de overeenkomst voor één presidentiële lijst. Daarnaast is er een ontwrichtende zet, waarbij Democrazia Sovrana Popolare, de politieke kracht onder leiding van Marco Rizzo, bij de Regionale Administratieve Rechtbank (TAR) in beroep gaat om het decreet dat de verkiezingsdatum vastlegt, nietig te verklaren. Aangezien Puglia en Veneto (evenals Campanië) nog steeds geen verkiezingsdata hebben – eind november is nu een gegeven voor deze regio's – lijkt de zoektocht naar een oplossing bijzonder urgent voor Calabrië, waar 5 en 6 september de deadline is voor het indienen van lijsten en kandidaten voor een zetel in Palazzo Campanella. Hier zit de impasse diep in het centrumlinks, dat nog steeds geen naam heeft om zich officieel tegen Occhiuto te verzetten. Of het nu goed of slecht is, Pasquale Tridico, een Europarlementariër van de Vijfsterrenbeweging, lijkt te passen in het gewenste politieke profiel, maar de reservekandidaat, de voormalige voorzitter van het Nationaal Instituut voor Sociale Zekerheid (INPS), lijkt nog niet bereid dit profiel te publiceren. Twee opties staan daarom open voor het Calabrische centrumlinks: de eerste, verreweg de gemakkelijkste, zou betekenen dat Tridico zijn bereidheid uitspreekt om met de coalitie samen te werken om snel tot overeenstemming te komen en alle andere dossiers in een stroomversnelling af te sluiten. De weg die Tridico zou volgen, is beslist omslachtiger en moeilijker te interpreteren. Want hoewel de Democraten geen bezwaar tegen hem zouden maken, lijken ze niets te willen horen over andere kandidaten van de Vijfsterrenbeweging. En voor Calabrië, net als voor de andere regio's die nog in de race zijn, verschuift het spel naar Rome, waar de twee polen – centrumrechts en min of meer "breed" centrumlinks – zullen proberen lokale belangen te verzoenen met nationale eisen. En deze laatste posities zetten de pion van Campanië een paar plaatsen terug, waar de kandidaat van centrumlinks, Roberto Fico, wacht op Vincenzo De Luca, die vastbesloten is de onderhandelingen uit te stellen totdat hij groen licht krijgt voor zijn lijsten, voor mogelijke "belangrijke" raadsfuncties en voor het regionale secretariaat van de Democratische Partij voor zijn zoon Piero. Maar terwijl centrumlinks huilt, lacht centrumrechts niet. In Campanië bijvoorbeeld wordt de keuze, niet alleen van de naam, maar zelfs van de kleuren van de partij, uitgesteld. Hier weigert Fratelli d'Italia (Broeders van Italië) de optie van haar eigen kandidatuur op te geven, maar onthult ook interne verdeeldheid tussen degenen die de eerste keuze van Edmondo Cirielli zouden bevestigen en degenen die de voorkeur geven aan een burgerfiguur zoals advocaat Giosy Romano. Forza Italia, dat Cirielli vanaf het begin al tegen was, zorgt voor verdere opschudding met regionaal secretaris Fulvio Martusciello, die het debat verrijkt door "een vrouwelijke kandidatuur" te lanceren. Een doodgeboren voorstel, zoals Martusciello zelf toegeeft, klagend dat toen hij het voorstelde, "ze me aankeken alsof ze gek waren". Maar Veneto blijft de belangrijkste focus, waarbij de partij van Matteo Salvini ervan uitgaat dat de Lega de coalitie na Zaia moet vertegenwoordigen, terwijl Meloni's partij consequent benadrukt, zoals regionaal coördinator Luca De Carlo regelmatig doet, dat "Veneto de regio is waar" de FdI "de beste resultaten op nationaal niveau" heeft behaald. Daarom zou het wijken worden beschouwd als "een daad van buitengewone generositeit" voor "een partij met 37% ten opzichte van een andere met 15%."