Amanda Anisimova: De Wimbledon-finale die depressie verslaat
Een finale om een hoofdstuk af te sluiten en een boodschap te sturen: depressie kan overwonnen worden . Angsten kunnen overwonnen worden, het gevoel van tekortschieten kan verdwijnen. Amanda Anisimova speelt morgen de Wimbledonfinale tegen Iga Swiatek , een andere tennisster die constant met haar eigen schaduwen worstelt, en twee jaar geleden had niemand daarop gewed.
"Ik vecht al een jaar voor mijn geestelijke gezondheid", verklaarde Amanda in mei 2023. " Het is voor mij onmogelijk geworden om toernooien te spelen, ik moet een pauze nemen ." En zo ging het een jaar lang . Amanda, die in augustus 24 wordt en geboren is uit Russische ouders in Freehold, New Jersey, ontgiftte zich door een nieuwe hobby te vinden : schilderen , tijd doorbrengen met familie en vrienden, en met haar hond Miley wandelen. Tot dan toe was haar carrière die van een wonderkind, ze won het US Open onder-18-toernooi op 16-jarige leeftijd en bereikte twee jaar later de halve finales tussen de beste spelers op Roland Garros , hetzelfde jaar dat ze haar eerste ATP-titel won in Bogotá en de top 30 binnenkwam. " Ze is de nieuwe Sharapova ", begon iemand te schrijven, onder de indruk van haar agressieve en moderne baselinetennis, geperfectioneerd in Florida op de banen van de Chris Evert Academy. Een voorbestemde, een zekere gok. Maar tennis en het leven zitten vol verrassingen, soms wrede, en aan de vooravond van de US Open, toen Amanda net 18 was geworden, werd haar vader en eerste coach Konstantin dood aangetroffen aan een hartaanval . Een vreselijke klap, "het ergste wat me had kunnen overkomen", zoals Amanda bekende, en ze gaf dat jaar haar sportcarrière in New York op .
Tennis
Op Wimbledon is Alcaraz de eerste finalist. Hij versloeg Fritz met 6-4, 5-7, 6-3 en 7⁸-6⁶.
Toen, rond en na Covid, kwamen er een aantal verwarrende jaren, vol ups en downs. In 2022 herstelde ze zich gedeeltelijk, met haar tweede overwinning in Melbourne Summer Set 2 en de kwartfinales op Wimbledon. Maar de demonen drukten op haar , en een paar maanden later barstte de crisis los. Wéér een tennisster met een "groene brandwond", zo dachten velen, het bewijs dat tennis een brute impact kan hebben op de meest kwetsbare persoonlijkheden . Maar Amanda hield haar belofte: haar belofte was een pauze, geen afscheid. In januari 2024 keerde ze terug om te spelen, bereikte die zomer de finale in Toronto , en dit jaar won ze haar eerste Masters 1000 Cup in Qatar en bereikte ze de finale op Queen's.
Op Wimbledon, een race met de lichten uit , in een toernooi dat werd geschokt door klinkende nederlagen, waaraan ze in de halve finale ook haar steentje bijdroeg door de nummer 1 van de wereld, Aryna Sabalenka, uit te schakelen .
Op Church Road laat Amanda eindelijk zien wie ze is: een andere speelster dan voorheen , rustiger, minder angstig, gecoacht door twee nieuwe coaches (Bob Brandsma en Rick Vleeshouwers) en verloofd met model Tyler Roos , zoon van een legende van de Australian Rules. Na de kwartfinale vierde ze haar succes op de baan met haar knappe neefje Jackson en onthulde dat ze blijft schilderen. "Ik doe het tussen de trainingen door, en ik schilder vooral abstracte onderwerpen. Voor Wimbledon zou ik veel groen en veel wit gebruiken ." Tegen Iga zal ze echter al haar tennis en haar hernieuwde evenwicht moeten gebruiken. Vorig jaar kwalificeerde ze zich niet, ze werd in de vierde ronde verslagen door de nummer 191 van de wereld, nu is ze de eerste Amerikaanse die de Wimbledon-finale bereikt sinds Serena Williams (2019). Maandag staat ze in de top tien van de wereld, als ze Swiatek, die zelfs nummer vijf is, verslaat . En hoe dan ook, ze is een tennisspeelster en een mens die haar weg weer heeft gevonden.
lastampa
