Scottie Scheffler won het PGA Championship met de kalmte van een kampioen

Over hetzelfde onderwerp:

Hij leek de oudste van de jongemannen te zijn, met zijn slungelige gang en de uitstraling van iemand die alles al heeft meegemaakt. Scottie Scheffler is er daarentegen nog steeds, even solide als de stalen balken die de tribunes in Quail Hollow dragen, met een swing die nooit lijkt te willen overdrijven, en met de kalmte van iemand die elke centimeter van de baan kent en weet hoe hij moet luisteren als het er vijandiger aan toegaat. Ook deze keer stelde Scottie de verwachtingen niet teleur. Hij won het PGA Championship van 2025 en deed dat op zijn eigen manier, in stilte, zonder ooit op te geven. Hij nam de leiding en liet de rest door de anderen schrijven .

Jon Rahm achtervolgde hem met de kracht van een stier en een precisie die hij na maanden van tegenstrijdigheden leek te hebben herontdekt. Het volle groen, het schuine middaglicht en de lichte wind in de dennenbomen waren het gevolg. De twee zaten elkaar tussen hun 13e en 16e jaar lang achterna, de een op zoek naar druk, de ander schudde die druk van zich af als stof van een witte handschoen. Toen Rahm op de 17e de bal bunkerde, was het duidelijk dat Amerika de thuisfavoriet opnieuw zou toejuichen.

Quail Hollow is geen doorsnee kamp. Het werd in 1959 opgericht in North Carolina, ontworpen door George Cobb en vervolgens grondig verbouwd door Tom Fazio. Hier werden onder andere de Ryder Cup, de Presidents Cup en nu ook dit spannende PGA Championship gehouden. De extreem lange par 4's, de valkuil van de Green Mile, bevinden zich op de 16e tot en met de 18e hole. De onzichtbare hellingen op de greens hebben gedurende drie dagen een natuurlijke selectie gecreëerd. Scheffler hoefde er nooit perfect uit te zien, sterker nog, hij speelde alsof overdrijven nooit nodig was. Het was precies zo, vijf birdies, één bogey, absolute controle van tee tot green. Zelfs toen het publiek om Rahm schreeuwde, zelfs toen het leek dat één fout alles weer ongedaan kon maken, deed hij het simpelste, wat altijd het moeilijkste is . Hij speelde verder alsof het donderdag was.

“Ondoordringbaar, onkwetsbaar, onstuitbaar”, schreef Golf Digest. "Een 28-jarige man die speelt alsof hij honderd is en die zich door geen van beiden laat tegenhouden." De New York Times schreef het met de nuchtere ironie die grote Amerikaanse gebeurtenissen met zich meebrengen: het lijkt erop dat Scottie de grote toernooien doorkruist alsof hij een persoonlijke overeenkomst met het lot heeft. Aan het einde van de 18e inning, na de laatste putt, kon hij zichzelf een nauwelijks zichtbare glimlach permitteren. Het was er allemaal: de vreugde, de inspanning, het bewustzijn. Geen explosie van vreugde, alleen een knikje, een knuffel naar de caddie en een blik op het scorebord. De naam bovenaan was wederom zijn naam.

Meer over deze onderwerpen: