De dag waarop José Tomás zijn veto uitsprak tegen Miguel de Pablo

De San Isidro-beurs gaat zijn laatste week in, met een van de populairste stierengevechten onder stierenvechters. De José Escolar- stieren worden gevochten door Esaú Fernández, Gómez del Pilar en Miguel de Pablo.

De dappere stierenvechter uit Colmenar Viejo , die de lijst afsluit, is de hoofdpersoon van de anekdote van vandaag, aan de hand van een merkwaardig verhaal uit zijn tijd als stierenvechter:

Op de middag van 26 september 2010 had de overdekte arena Moralzarzal in Madrid een bijzondere toeschouwer onder de aanwezigen bij het Feria-stierengevecht. José Tomás zelf, die het evenement bijwoonde slechts vijf maanden nadat hij op het randje van de dood had geleefd na een ernstige stoot in april in Aguascalientes, besefte dit. Miguel de Pablo besefte dit en besloot de dood van een van zijn jonge stieren te vieren op een middag waarop hij op zijn schouders uit de arena werd gedragen. De Pablo's triomf stelde hem in staat om diezelfde dag met de gemeenteraad aanwezig te zijn bij de Feria van het jaar daarop.

Diezelfde winter koos José Tomás de arena van Moralzarzal uit voor een van de speciale trainingssessies die hij volgde ter voorbereiding op zijn terugkeer naar de arena, die in 2011 in Valencia plaatsvond. Zoals kenmerkend voor deze stierenvechter waren de trainingsvoorwaarden ononderhandelbaar : niemand, absoluut niemand, buiten zijn team en degenen die hij vertrouwde, mocht in de arena aanwezig zijn.

Maar Miguel de Pablo kwam erachter en kon de verleiding niet weerstaan ​​om vanuit Colmenar Viejo naar het plein te komen en te proberen zijn idool live te zien:

"Hoe kon ik José Tomás niet zien, wetende dat hij op tien minuten van huis met twee stieren zou vechten? Hij was mijn idool en had kort daarvoor in die arena een jonge stier aan hem opgedragen?", bekent hij.

Omdat hij de arena goed kende, wist Miguel de Pablo waar hij stiekem naar binnen moest glippen. Hij ging door de omheiningen en vandaar naar de tribune, met zijn pet naar beneden getrokken, verborgen en stil, om zijn droom te vervullen. Maar nadat de eerste stier was gevochten, realiseerde de inwoner van Colmenar zich dat iemand hem had gezien, dus haastte hij zich terug naar zijn auto.

—Ik ging heel snel weg. Ik wist dat ze me te pakken hadden , dat ze iemand hadden gezien, maar ik had niet verwacht dat ze zouden weten dat ik het was.

Het verbaasde hem dan ook niet toen hij kort na aankomst in Colmenar Viejo een telefoontje kreeg van de raadslid van de Moralzarzal Feesten.

—Hoi Miguel. We hebben je gezien, je hebt iets gedaan wat onmogelijk is, en we hebben besloten je van de posters voor de kermis van volgend jaar te verwijderen.

En inderdaad, die bewering kwam uit. Toen de posters voor de volgende beurs uitkwamen, was Miguel de Pablo er niet... En dat allemaal omdat hij een afspraakje had met José Tomás.

• Anekdote opgenomen in het boek 'Other 300 Bullfighting Anecdotes' , uitgegeven door La Esfera de los Libros