Samenvatting van seizoen 3, aflevering 3 <i>van The Gilded Age</i> : Bertha weigert te falen

Spoilers hieronder.

Wed nooit tegen Bertha Russell in The Gilded Age . Haar dochter Gladys leert deze waardevolle les op de harde manier wanneer ze zich officieel verlooft met een man die ze niet eens kent, laat staan ​​liefheeft. Nadat de onderhandelingen tussen George en de hertog van Buckingham snel mislukken, denkt Gladys dat ze een meevaller heeft. Maar met haar winstreeks op het spel, zet Bertha zich volledig in en bewijst ze dat doorzettingsvermogen loont.

Bertha is niet de enige die haar zin krijgt. Larry en Jack gaan op pad met potentiële klokkeninvesteerders, Ada zet haar zoektocht naar matigheid voort en Agnes overweegt een leven zonder invloed op de maatschappij. In Newport leert Peggy Dr. Kirkland en zijn familie kennen, wat leidt tot de ongelukkige ontdekking dat zijn moeder een obstakel voor geluk zou kunnen zijn. Zal mevrouw Elizabeth Kirkland (Phylicia Rashad) net zo strijdlustig zijn als Bertha?

Een mislukking in de onderhandelingen

Niemand heeft ooit zo hard geprobeerd aardig te doen als George, terwijl hij de financiële details voor de hand van zijn dochter uitwerkt. Hector is niet gewend aan dit soort mannen, en George heeft noch de tijd noch de zin om Hector te horen praten over het kostbare onderhoud van zijn vele voorouderlijke bezittingen. Wanneer Hector opmerkt hoe teleurstellend het zal zijn als deze verloving mislukt, is George bot: "Het kan me geen bal schelen." Zijn vrouw denkt er heel anders over en is boos als ze ziet dat Hector naar bed gaat zonder dat de deal rond is. Gladys knapt op, maar Larry is realistisch: hun vader is "geen partij voor moeder".

Bertha en George raken in de war, waarbij Bertha pruilt omdat ze de verloving al bij de onthulling van het portret had willen aankondigen. Opnieuw heeft George geen enkel geduld voor dit drama dat zich in de pers zal afspelen, aangezien hij niet degene is die voor gek zal staan ​​en hij andere, dringendere spoorwegzaken te regelen heeft. Gladys luistert in het donker naar de ruzies van haar ouders en straalt als George zegt dat hij geen verdere concessies wil doen.

Beneden worden Larry en Marian midden in een omhelzing onderbroken door Bertha's dienstmeisje, Miss André (Rachel Pickup), die binnenkomt terwijl ze aan het zoenen zijn. Larry is geamuseerd, maar Marian maakt zich zorgen over wat Bertha zal zeggen. Zo erg zelfs dat ze, wanneer ze thuiskomt, meteen naar Ada's kamer gaat om het haar te vertellen. "Het is maar een kus," redeneert Ada koeltjes. Ada heeft zoveel zelftwijfel dat het goed is om haar nichtje gerust te stellen. Helaas is het, nu ze Bertha's bemoeizucht van dichtbij heeft gezien, begrijpelijk waarom Marian zich zorgen maakt.

Ondanks wat George zei, heeft hij nog één extra aanbod achter de hand. Het extra geld dat Hector heeft gevraagd, gaat naar Gladys als inkomen. "Maar wat heb ik daaraan?" snauwt Hector. Daarop houdt George de stekker eruit: de onderhandelingen zijn voorbij. Het spreekt voor zich dat Bertha woedend is als ze haar grootse plan in duigen ziet vallen. "Deze puinhoop is door jou veroorzaakt. Ik trek me terug," zegt George tegen haar (en Morgan Spector wint de prijs voor beste voorlezer van de week). Gladys kan haar vreugde nauwelijks bedwingen dat ze binnenkort niet meer naar het altaar hoeft te lopen.

De Scotts gaan naar Newport

Peggy's gezondheid is verbeterd, dus ze kan genieten van haar verblijf bij nicht Athena (Jessica Frances Dukes) in Newport. Peggy ontvangt een onverwachte brief van dokter William Kirkland, waarin hij benadrukt dat hij haar graag weer wil zien. Wanneer Peggy thuiskomt van haar wandeling aan zee met de dokter, vragen Athena en Peggy's moeder, Dorothy, enthousiast om updates. Hoezeer ze zich ook heeft vermaakt, Peggy heeft nog geen toezeggingen gedaan. Gelukkig heeft dokter Kirkland Peggy en haar familie uitgenodigd bij zijn ouders in Newport, waar ze een feestje zullen geven.

Williams vader, Frederick (Brian Stokes Mitchell), is hartelijk en aangenaam, terwijl Williams moeder, Elizabeth, een snob is. Ze kan het niet laten om op te scheppen dat vijf generaties van haar familie in Rhode Island wonen en haar erfgoed, dat teruggaat tot de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog, als vrije mensen te presenteren. Elizabeth kleineert bewust Peggy's vader, Arthur. Ze noemt hem een ​​verkoper en bagatelliseert zijn prestaties. "O, ik snap het," reageert ze als ze hoort dat Arthur tot slaaf is gemaakt en na de emancipatie naar het noorden is verhuisd. Mevrouw Kirkland maakt zich ook zorgen over de hoeveelheid tijd die haar kleinkinderen buiten doorbrengen zonder parasol, wat de nadruk legt op het colorisme dat in de 19e-eeuwse samenleving heerste.

Later noemt Athena dit Elizabeths voorkeuren, maar Arthur noemt het bij de naam: vooroordeel. Arthur wil Williams moeder nooit meer zien (hij noemt haar een 'stukje werk'), wat Peggy's ontluikende romance ingewikkeld maakt. Wanneer Arthur later terugkeert naar de stad, herinnert hij zich dat Dorothy's ouders wilden dat ze trouwde met iemand die 'vrij en licht' geboren was. Dorothy wijst er echter op dat het goed is gekomen tussen hen, en dat hij zich niet meer met Peggy's liefdesleven moet bemoeien.

Agnes en Ada voelen zich ondermijnd

In 61st Street is Agnes woedend dat haar naam niet voorkomt op een lijst met donateurs in de krant voor een goed doel dat ze al sinds de oprichting steunt. Ada ondertekent de cheques, zodat Ada de eer krijgt. Agnes uit haar verontwaardiging dat het lijkt alsof ze niet bestaat en zegt dat ze zich misschien bij de afdankertjes en vrouwen van slechte naam in Newport moet voegen, samen met Aurora . "Die hebben tenminste wijn," grapt ze. Matigheid blijft voor spanningen zorgen in dit huishouden. Later tijdens de lunch blijft Agnes klagen dat ze onzichtbaar wordt. Toch steelt Ada's verontwaardiging de show wanneer Bannister onthult dat alleen Armstrong de matigheidsbelofte heeft ondertekend.

Oscar vermaakt zich kostelijk met het heen en weer gepraat, en Ada maakt een dramatische aftocht, denkend dat het personeel haar niet erg respecteert. Wanneer Ada later die avond de keuken bezoekt, vraagt ​​ze mevrouw Bauer of ze de eed zouden hebben ondertekend als Agnes het verzoek had gedaan. Mevrouw Bauer wijst erop dat Armstrong tegen Agnes inging, wat bewijst dat Ada's temperament er niets mee te maken heeft. Het is ook beter voor het welzijn van het personeel dat ze zich niet gedwongen voelen tot een kruistocht die Ada voert om de leegte te vullen die Luke's afwezigheid heeft achtergelaten.

Ada wil alleen maar weer met Luke praten; ze kan haar tranen niet langer bedwingen. Wat zou Agnes ervan zeggen dat ze voor het personeel heeft gehuild? Mevrouw Bauer heeft misschien een manier gevonden om Ada weer met Luke te laten praten. Zinspeelt de kok op een seance? Hoewel dit tijdperk een opkomst van ouijaborden en spiritualisme met zich meebracht, lijkt het onwaarschijnlijk dat Agnes dit pad zou omarmen.

Jacks klokvergaderingen zijn het andere grote nieuws in huize Forte. Ondanks zijn sjieke pak heeft Jack een beetje last van het impostersyndroom voordat hij vertrekt. Gelukkig vindt Jack zijn stem terug wanneer Larry het antwoord op een technische vraag niet weet, wat bewijst dat hij een natuurtalent is. Het is noch goed noch slecht nieuws voor Team Clock, maar Jack moet wel overtuigd worden (uitgerekend van Armstrong) dat de droom voortleeft. Niet dat Armstrong een peptalk wilde geven, maar de wereld zit vreemd in elkaar.

Bertha wil niet stoppen

Bertha heeft geen hertog meer om te entertainen, maar dit weerhoudt haar er niet van om haar gezicht te laten zien bij de opera. George slaat dit uitje over vanwege zijn werk, wat betekent dat hij er niet bij kan zijn om een ​​nieuwe crisis mee te maken: de romance tussen Larry en Marian. Zoals voorspeld vertelt Miss André Bertha wat ze heeft gezien, in een poging het schandaal te bagatelliseren nadat ze beseft dat Bertha niet blij is met deze ontwikkeling. Deze teleurstelling is niets vergeleken met de hertog die weer eens met een rijke familie omgaat. De Delanceys hebben een aantrekkelijke, aantrekkelijke dochter, die zich rot lacht met de alleenstaande aristocraat. Maar Larry moet ook oppassen, want als hij zegt dat hij ooit met Martha Delancey (Annie Tolis) heeft gedanst, brengt dat zijn moeder op ideeën.

Als George laat thuiskomt, geeft Bertha hem de volle laag: ze werd vernederd in het operagebouw dat ze had helpen bouwen. Opnieuw kan het hem niet zoveel schelen. Toch betoogt Bertha krachtig dat succes in het zakenleven en in de maatschappij onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn, en dat deze nederlaag beide zal schaden. George onthult dat Mr. Delancey (Andrew Garmen) niet genoeg geld heeft om een ​​hertog te betalen, wat geruststellend is. Bertha probeert de kloof tussen hen te dichten door verliefd te worden, maar George zegt dat hij te moe is, en Bertha wordt alleen gelaten en opnieuw afgewezen.

In plaats van haar nederlaag toe te geven, heeft Bertha meneer Delancey naar huis geroepen onder het voorwendsel van een ontmoeting met George. Meneer Delancey is geïntrigeerd genoeg om te blijven en is niet beledigd wanneer Bertha beweert dat ze zijn financiën kent. Hij onthult dat hij zich een hertog (of twee) kan veroorloven, maar niet wil dat zijn kleinkinderen in het buitenland opgroeien. Voordat hij vertrekt, wekt Bertha de indruk dat ze contact met hem zal opnemen, suggererend dat ze plannen heeft voor Larry en zijn dochter. Pas op, Marian! De volgende op Bertha's dodenlijst is Hector. Ze maakt hem duidelijk dat een huwelijk draait om het delen van bezittingen, dus Gladys' toelage is van hem. Zolang hij Gladys goed behandelt, kan hij zijn nalatenschap redden.

Alles komt samen vóór de onthulling van Gladys' portret door John Singer Sargent, alsof Betha het zo gepland heeft. George lijkt bijna onder de indruk dat zijn vrouw haar doel heeft bereikt, en de stemming tussen hen wordt zachter terwijl ze een paar weelderige juwelen aan haar ensemble toevoegt. George vermeldt nogmaals dat ze een liefdeskoppel waren en wil hetzelfde voor Gladys. Natuurlijk heeft Bertha overal een antwoord op, want ze denkt dat ze goed bij elkaar passen, en Gladys en Hector ook.

Bertha probeert haar keuzes minder egoïstisch te laten lijken, want Gladys lijkt verraden als ze ziet dat Hector is teruggekomen. Gladys is niet de stralende aanstaande bruid en kan het niet laten om te huilen. Het helpt niet dat Larry Billy Carlton heeft bezocht, en Bertha's dreigementen om Billy's leven te verwoesten, houden niet op. Nu vraagt ​​George Gladys om Hector een kans te geven, en de strijd is al verloren.

Er is geen sprake van flauwvallen, maar Gladys waardeert het wel dat Hector niet probeert te doen alsof en geeft toe dat het allemaal vreemd is. Tot Bertha's grote vreugde komen ze als verloofd stel uit deze kamer. Maar dat is niet de hoofdzaak. In plaats daarvan krijgt Bertha haar moment voor lieden als Mrs. Astor, want het schilderij is een plaatje, en dan kondigt George het "vrolijke" nieuws aan. Een stralende Bertha grapt dat het de bruiloft van de eeuw wordt. Gladys, die dezelfde outfit draagt ​​als op haar portret, trekt een paar keer te vaak aan haar parelchoker, waardoor het dure accessoire knapt. Over slechte voortekenen gesproken!