Campeche, de hoofdstad van de censuur

De afgelopen maanden zijn de beschuldigingen van overheidscensuur in Mexico alarmerend toegenomen. Pogingen om kritiek het zwijgen op te leggen of de verspreiding van informatie te controleren, komen van verschillende instellingen, autoriteiten en machten. Soms nemen ze de vorm aan van wetgevende initiatieven, zoals de Telecommunicatie- en Omroepwet, die buitensporige beperkingen oplegde aan uitgezonden content, en soms van rechterlijke uitspraken die de verspreiding van informatie verbieden of ontevreden critici dwingen om publiekelijk excuses aan te bieden om de eer van de beledigde functionaris te herstellen.
Binnen dit juridische ecosysteem, dat de media al vijandig gezind is, is de zaak van de gouverneur van Campeche ongetwijfeld een van de meest zorgwekkende. Layda Sansores heeft van censuur een regeringsvorm gemaakt. Haar aanvallen op journalisten beperken zich niet tot spontane uitingen om enkele van haar critici te weerleggen. De gouverneur heeft een systeem ingevoerd dat degenen die zij als haar vijanden beschouwt, systematisch en institutioneel intimideert. Wat nog erger is, is dat het censuurmechanisme met publieke middelen wordt gefinancierd.
Aan de ene kant beschikt de regering van Campeche over een juridisch apparaat dat ze lukraak inzet om rechtszaken en klachten in te dienen tegen media en journalisten die informatie publiceren die de gouverneur dwarszit. De zaken worden over het algemeen behandeld door ambtenaren van haar regering, zoals Walther David Patrón Bacab, hoofd Sociale Communicatie, of door medewerkers van het lokale advocatenkantoor, zoals Juan Pedro Alcudia en César Cuauhtémoc Sánchez Cabrera.
Hoewel het waar is dat instellingen binnen de uitvoerende macht over het algemeen een team voor sociale communicatie hebben, is de primaire functie van deze afdeling het verspreiden van de acties van de overheid als instituut. Deze afdeling kan zich echter niet wijden aan het opbouwen of behouden van het persoonlijke imago van de huidige gouverneur of de politieke partij die hem heeft voorgedragen. Evenzo is het doel van de juridisch adviseur om de overheid juridisch te verdedigen, maar niet om rechtszaken aan te spannen om de persoonlijke belangen van de gouverneur te verdedigen.
Layda Sansores heeft overheidspersoneel ingezet om rechtszaken aan te spannen voor morele schadevergoedingen en klachten wegens aanzetten tot haat, onder andere om haar eigen imago te verdedigen in plaats van de institutionele belangen van de regering van Campeche. Het duidelijkste voorbeeld zijn de civiele en strafrechtelijke procedures die zijn aangespannen tegen Jorge Luis González en het in Campeche gevestigde digitale mediaplatform Tribuna, die hebben geleid tot de oplegging van een juridische censuur op het platform.
Naast het juridische aanvalsteam heeft de gouverneur ook een communicatietool voor de media opgezet. Ik doel op het programma dat zij presenteert, bekend als "Dinsdag van de Jaguar", dat wekelijks online wordt uitgezonden. Daarin valt Sansores journalisten rechtstreeks aan, zelfs met cartoons en satire om hen belachelijk te maken, op kosten van de overheid.
Het is de moeite waard om te vermelden dat het televisie- en radiosysteem van Campeche zelf, te midden van tegenstrijdigheden, heeft erkend dat de uitzending van elke aflevering van Martes del Jaguar $ 11.863,50 pesos kost, waarvoor twee cameramannen en één audiotechnicus nodig zijn, met twee videocamera's en een audioconsole (verzoek om toegang tot informatie met folio 040085400001422).
Tot op heden zijn tientallen verzoeken om toegang tot informatie te vinden op het Nationaal Transparantieplatform. Deze verzoeken stellen expliciet de financieringsbron voor Jaguar Tuesday ter discussie, evenals de prijzen die de gouverneur tijdens het programma "weggeeft", zoals laptops en motoren. Ze vragen ook om informatie over mogelijke onderzoeken naar bestuurlijke verantwoordelijkheden en mensenrechtenschendingen die via het programma worden gepleegd. In Campeche is censuur op cynische wijze geïnstitutionaliseerd als onderdeel van de overheidsfuncties.
Eleconomista