Het dilemma tussen waarde en prijs

Het dilemma waar Carlos Torres en de raad van bestuur van BBVA momenteel voor staan ​​met betrekking tot het al dan niet doorgaan van het overnamebod op Sabadell is extreem. Enerzijds is de waarde, oftewel het strategische belang voor de in Baskenland geboren bank van de overname van de Catalaanse bank, moeilijk te overdrijven. Dit geldt zowel voor het marktaandeel in Spanje als voor de heroriëntatie op de Spaanse markten. Het buitensporige relatieve gewicht van de opkomende markten, die altijd instabiel zijn, zou worden gecompenseerd door de aanpak van de bank onder leiding van Josep Oliu, gevestigd in een ontwikkelde en stabiele markt; uiteraard exclusief de diepgaande analyse van de PP over de gevolgen van de regering-Sánchez voor de Spaanse economie.

Tot zover gaat het goed. Het punt is, zoals Quevedo ooit zei: "Alleen een dwaas verwart waarde met prijs." En het vermijden van die verwarring is de duivelse variabele van het overnamebod geworden.

Recente gebeurtenissen zorgen ervoor dat de prijs van het overnamebod daalt, maar om succesvol te zijn, moet deze worden verhoogd.

Sinds de transactie meer dan een jaar geleden van start ging, bestond er consensus dat BBVA gedwongen zou zijn de koers te verhogen bij de beursgang, na het definitieve groene licht van de Securities and Exchange Commission (CNMV). Gezien de koersontwikkeling, waarbij de koers van Sabadell sterker steeg dan die van BBVA, werd verwacht dat deze stijging ten minste 10% zou moeten bedragen om dit te compenseren.

En toen kwam de resolutie van de regering, ingediend door Carlos Cuerpo, minister van Economie, die strengere voorwaarden oplegde dan die van de Mededingingscommissie. Ten eerste een verbod op de fusie voor ten minste drie jaar, met de mogelijkheid tot verlenging tot vijf jaar. "Een huwelijk met een gelofte van kuisheid", zoals cartoonist JL Martín het gisteren in deze krant beschreef in zijn Apuntes del natural (Aantekeningen uit de natuur).

Bedrijfsintegraties (d.w.z. commercieel en krediet) en personeelsreducties zijn niet toegestaan. Ook de sluiting van filialen is niet toegestaan. Er zijn geen precieze berekeningen van de impact van deze beperkingen op de winst die BBVA zou hebben behaald door Sabadell te controleren. We weten wel dat het in het geval van werkgelegenheid 300 miljoen bedroeg van een totaal van 850 miljoen. Meer dan een derde.

En de vrijwel zekere verkoop van TSB, de Britse dochteronderneming van Sabadell, ligt op tafel. Een deal die de Catalaanse bank in staat zou stellen meer dividend uit te keren aan haar aandeelhouders en tegelijkertijd haar omzet te verlagen. Iets wat BBVA logischerwijs zou moeten aanzetten tot een verlaging van haar bod.

Maar om verder te komen, zou het overnamebod de prijs moeten verhogen, ook al is de context duidelijk in de tegenovergestelde richting geëvolueerd. Het dilemma tussen waarde en prijs.