Kritiek op handelsverdrag EU-Trump: wat gebeurt er met tarieven?

TURNBERRY, Schotland— De Verenigde Staten en de Europese Unie (EU) hebben een handelsovereenkomst gesloten die invoerrechten van 15 procent oplegt aan Europese producten en verplichtingen omvat ter waarde van in totaal meer dan 1 biljoen dollar aan energiehandel en -investeringen .

De aankondiging werd gedaan door de Amerikaanse president Donald Trump na een ontmoeting met de voorzitter van de Europese Commissie , Ursula von der Leyen, in haar golfclub in Schotland .

"Het waren zeer interessante onderhandelingen. Ik denk dat het voor beide partijen een succes wordt", zei Trump.

Von der Leyen noemde het pact ‘een goede overeenkomst’ die stabiliteit zal brengen in de transatlantische economische betrekkingen.

"Het is een enorme deal tussen de twee grootste economieën ter wereld", voegde hij toe.

Vóór deze overeenkomst had Trump voorgesteld de tarieven te verhogen naar 30%. Om een open handelsoorlog te voorkomen, koos Brussel ervoor te onderhandelen en compromissen te sluiten.

EU-handelscommissaris Maros Sefcovic legde uit dat de overeenkomst een compromis vormt tussen de oude tarieven – gemiddeld slechts 1,4% – en de dreiging van straftarieven.

Daarnaast heeft de EU toegezegd om voor 750 miljard dollar aan energie (gas, olie en kernbrandstof) te kopen en binnen drie jaar nog eens 600 miljard dollar in de Verenigde Staten te investeren.

Ondanks diplomatieke inspanningen is de overeenkomst in verschillende EU-hoofdsteden niet goed ontvangen. De Franse premier François Bayrou was bot: "Het is een zwarte dag wanneer een alliantie van vrije volkeren besluit zich over te geven."

Pedro Sánchez , de Spaanse premier, steunde het pact, maar zonder enthousiasme:

"Ik waardeer de onderhandelingsinspanning, maar Europa moet zijn handelsrelaties diversifiëren. We hebben meer strategische autonomie nodig."

De Italiaanse premier Giorgia Meloni sprak daarentegen haar steun uit voor het pact, hoewel ze erkende dat de details ervan geanalyseerd moeten worden en dat er compensatie moet worden geëist voor mogelijke verliezen.

Duitsland speelde een belangrijke rol in het verzachten van de Europese houding, maar haar leiders uitten ook hun ongenoegen.

Bondskanselier Friedrich Merz gaf toe dat "eenvoudiger niet haalbaar" was en erkende dat de overeengekomen tarieven aanzienlijke gevolgen zouden hebben voor de exportgerichte economie van Duitsland.

Ook vanuit de industrie kwamen waarschuwingen. Wolfgang Groe Entrup , voorzitter van de Vereniging van de Duitse Chemische Industrie (VCI), zei dat de overeenkomst "aanzienlijke negatieve gevolgen" zou hebben.

"Verdere escalatie is voorkomen, maar de prijs is hoog. De export verliest aan concurrentiekracht", zei hij.

De Europese landbouw- en wijnsector uitten hun bezorgdheid over de gevolgen van het invoerrecht van 15%.

José Luis Benítez , directeur van de Spaanse Wijnfederatie, waarschuwde dat deze maatregel Europa in het nadeel zou kunnen brengen ten opzichte van regio's met lagere tarieven.

Lamberto Frescobaldi , voorzitter van de Italiaanse wijnvereniging UIV, schatte op zijn beurt dat de nieuwe tarieven voor wijnexporteurs een verlies van 317 miljoen euro over een jaar zouden betekenen.

Naast de economische inhoud wekte ook de context van het akkoord irritatie op. In Hongarije grapte premier Viktor Orbán over de onevenwichtigheid in de onderhandelingen:

"Donald Trump heeft Von der Leyen als ontbijt gegeten. Hij is een zwaargewicht vergeleken met een vedergewicht president."

Ook de Franse minister Benjamin Haddad was sceptisch: "Het pact brengt tijdelijk stabiliteit, maar het is onevenwichtig."

De Europese Commissie rechtvaardigt de overeenkomst door te stellen dat dit de enige manier is om een handelsoorlog te voorkomen.

Maros Sefcovic benadrukte dat zonder deze overeenkomst miljoenen banen op de tocht zouden staan en dat de aankoop van Amerikaanse energie in lijn is met het doel om de energieafhankelijkheid van Rusland te verminderen.

Ondanks de kritiek verdedigde Sefcovic de toezegging:

We hebben veel tijd samen doorgebracht. We hebben elkaar beter leren kennen. Ik heb er vertrouwen in dat de Verenigde Staten de overeenkomst zullen respecteren.

Frankrijk kwam dinsdagochtend naar voren als een van de belangrijkste critici van de overeenkomst tussen de Europese Unie en de Verenigde Staten . Het sloot zich aan bij degenen die de overeenkomst "zorgelijk" noemden.