Kunstmatige intelligentie en de mythe van Sisyphus

Toonaangevende internationale ondernemingen integreren kunstmatige intelligentie om uiteenlopende strategische doelen te bereiken: het personaliseren van de klantervaring, het automatiseren van interne processen, het uitvoeren van voorspellende analyses, het optimaliseren van reclamecampagnes, het versterken van fraudedetectie, het stroomlijnen van toeleveringsketens en het analyseren van financiële informatie ter ondersteuning van strategische beslissingen.

In dit verband publiceerde het Nationaal Instituut voor Statistiek en Geografie (INEGI) op 6 mei de resultaten van het nationale onderzoek naar de beschikbaarheid en het gebruik van informatietechnologieën in huishoudens (ENDUTIH) in Mexico. De gegevens laten zien dat er aanzienlijke uitdagingen zijn op het gebied van basisvaardigheden op digitaal gebied. Zo maakt bijna 17% van de bevolking geen gebruik van internet, en van hen mist ongeveer 10% basiskennis over het gebruik ervan. Dit toont aan dat alleen toegang tot internet geen garantie biedt voor de benodigde vaardigheden om er volledig van te kunnen profiteren. En dit onderstreept de urgentie van het implementeren van opleidingsprogramma's die gericht zijn op het versterken van essentiële digitale vaardigheden.

Uit het onderzoek blijkt ook dat smartphones weliswaar de populairste vorm van internettoegang zijn, maar dat slechts 36% van de bevolking een computer gebruikt. Dit beperkt de uitvoering van complexere en productievere taken. Connectiviteit richt zich op basisactiviteiten, zoals het versturen van berichten en het bezoeken van sociale netwerken, terwijl slechts 35,8% gebruikmaakt van geavanceerde digitale diensten. Dit patroon laat zien dat mensen, ondanks de toegang tot een verbinding, door een gebrek aan training en wantrouwen ten opzichte van de digitale omgeving, niet in staat zijn om het volledige potentieel van het internet te benutten.

Bovendien benadrukt ENDUNITH opvallende verschillen per regio en leeftijd. In stedelijke gebieden is de technologische vaardigheid groter, maar op het platteland en onder ouderen is er nog steeds een achterstand in de ontwikkeling van digitale vaardigheden. Deze verschillen vereisen gedifferentieerde strategieën die inspelen op de specifieke behoeften van elke groep en elk geografisch gebied.

Het is dan ook niet verwonderlijk dat de meest voorkomende toepassingen van kunstmatige intelligentie gericht zijn op: het verkrijgen van emotionele steun en het zoeken naar een doel in het leven; de organisatie van huishoudelijke routines; en, entertainment en plezier. In mindere mate wordt technologie gebruikt om creativiteit en het genereren van ideeën te bevorderen, wat nauw verband houdt met verbeteringen in de productiviteit en het verwerven van kennis en vaardigheden.

In het Nationale Ontwikkelingsplan 2025-2030 gebruikt de Mexicaanse regering het woord ‘intelligentie’ dertien keer in een document van 213 pagina’s. Elf van deze vermeldingen hebben betrekking op strategieën voor de openbare veiligheid, één op financiële kwesties en slechts één referentie gaat over kunstmatige intelligentie en innovatie. Het is verrassend dat het in geen geval te maken heeft met onderwijsinitiatieven, modern economisch beleid of mechanismen om corruptie in de publieke sector te bestrijden en de efficiëntie te verbeteren.

Ook bij het bestuderen van andere regeringsdocumenten, zoals Plan Mexico, worden geen verwijzingen gevonden naar strategieën die het gebruik van kunstmatige intelligentie bevorderen om de productiviteit te verhogen en de capaciteiten van Mexicanen en hun bedrijven te versterken. Er zijn wel wat losse initiatieven waarvan de voortgang onzeker is, maar geen daarvan is gericht op onderwijsbeleid of economisch beleid. Het gaat eerder om de kwestie van het reguleren van platforms en bedrijfsactiviteiten die schadelijke effecten kunnen hebben op de maatschappij en de markten.

We herbeleven de mythe van Sisyphus: nadat we met man en macht een enorme rots naar boven hebben geduwd, lijkt het erop dat we de top bereiken. Maar net als de rots onophoudelijk de heuvel af rolt, is het alsof hij de top bereikt heeft. Dit is wat ons overkwam tijdens de industrialisatie van de vorige eeuw, tijdens de globaliseringsstrategieën van de jaren 80 en tijdens de dotcom-hausse van twintig jaar geleden. Tegenwoordig bevinden we ons dankzij kunstmatige intelligentie in een vergelijkbare cyclus, omdat we nog steeds geen strategie hebben om de digitale kloof te dichten en zo maatschappelijk welzijn en duurzame economische groei te creëren.