Pen zou Parkinson kunnen detecteren

MADRID (EFE).— Een pen met magnetische inkt, waarvan de gegevens worden geanalyseerd door kunstmatige intelligentie (AI), kan worden gebruikt om de ziekte van Parkinson in een vroeg stadium op te sporen, volgens een onderzoek gepubliceerd in "Nature Chemical Engineering". Het apparaat, getest op een groep van 16 personen, registreerde nauwkeurig handschriftsignalen, die werden geanalyseerd door een neuraal netwerk – een kunstmatige-intelligentiemethode die gebruikmaakt van een netwerk van onderling verbonden knooppunten om complexe patronen te leren en te onderscheiden.

Volgens een onderzoek van de Universiteit van Californië in de Verenigde Staten kon de pen patiënten met de ziekte van Parkinson met een gemiddelde nauwkeurigheid van 96,22% onderscheiden.

Het werkingsmechanisme berust op het magneto-elastische effect van de magneto-elastische punt en de dynamische beweging van de ferrofluïde inkt, zo blijkt uit het eerdergenoemde artikel.

Geschat wordt dat de ziekte van Parkinson wereldwijd bijna 10 miljoen mensen treft. Een snelle, toegankelijke en effectieve diagnose is van cruciaal belang om de patiëntresultaten te verbeteren. Het bereiken van dit doel vormt echter nog steeds een uitdaging voor de moderne geneeskunde.

Omdat de symptomen van de ziekte onder meer bestaan ​​uit tremoren, baseert men de diagnose vaak op observatie van de motoriek van de patiënt. Deze methode beschikt echter niet over objectieve normen en vertrouwt vaak op vooringenomenheid van de clinicus.

Met behulp van pendata-analyse kunnen verschillen in het handschrift van mensen met en zonder de ziekte worden vastgesteld, wat mogelijk leidt tot een vroegere diagnose.

Handbewegingen tijdens het schrijven kunnen worden onderverdeeld in twee typen: luchtbewegingen, waarbij de pen tussen streken beweegt zonder het oppervlak aan te raken, en oppervlaktebewegingen, waarbij de pen in contact komt met het schrijfoppervlak en druk ervaart, waardoor primaire streken worden gevormd.

Het apparaat, dat ‘efficiënte en schaalbare productie door middel van 3D-printen’ mogelijk maakt, zou een goedkope, nauwkeurige en breed verspreide technologie kunnen vertegenwoordigen met het potentieel om de diagnose van ziekten in grote populaties en in gebieden met beperkte hulpbronnen te verbeteren, zo blijkt uit het onderzoek.

De auteurs geven aan dat de tool moet worden uitgebreid naar grotere patiëntengroepen en dat de mogelijkheden ervan voor het volgen van de voortgang van de stadia van de ziekte van Parkinson onderzocht zouden kunnen worden.