ELLE-redacteuren proberen het nieuwe American Psycho-parfum
Er worden meer dan negen geuren genoemd in de roman American Psycho van Bret Easton Ellis, en parfumeur Johan Bergelin (1969) denkt niet dat hoofdpersoon Patrick Bateman er een van zou dragen. Er zijn meerdere discussies op Reddit gewijd aan wat de hypergestylde Bateman zou dragen. Sommigen denken dat het Platinum Égoïste van Chanel is (een makkelijke gok, gezien de naam), terwijl anderen trouw blijven aan de weergave van zijn medicijnkastje in de film en denken dat het YSL Pour Homme is.
"In mijn gedachten rook hij nooit naar [één van die geuren]", vertelt Bergelin me via Zoom, hoewel het boek zelfs verwijst naar andere bekende geuren uit de jaren 80, zoals Obsession en Drakkar Noir. Om zeker te weten hoe hij rook, moet je terug naar de bron. Gelukkig hebben Ellis en Bergelin nu samengewerkt om het eersteofficiële American Psycho-parfum te creëren.
Gedurende vele maanden werkten de twee samen aan een parfum waarvan ze dachten dat Bateman het ook daadwerkelijk zou gebruiken. Bergelin wilde dat de geur contrasterend, verrassend en accuraat zou zijn (dus geen aromatische verwijzingen naar bloed). Hij stelde zich voor dat "er een onderliggende geur van wasmiddel of schoonmaakmiddelen zou zijn, om de rommel in zijn zeer precieze appartement – en in zichzelf – op te ruimen." Naast de frisse noten van bergamot, salie en jasmijn creëerde Bergelin een sprankelend waterachtig akkoord dat centraal staat in de geur en waarnaar verwezen wordt op pagina 77 van het boek. Bedoeld om ijzige en bevrorenheid uit te beelden, is het een subtiele knipoog naar Batemans passende voorkeur voor koude, ijskoude sorbet en de periode van de jaren 80, toen het gebruik van noten afkomstig van niet-natuurlijke bronnen voor het eerst populair werd.
Dit is slechts de eerste van een reeks samenwerkingen tussen Bergelin en Ellis, aangezien de twee werken aan meer geuren die passen bij zijn romans, waaronder Glamorama en Less Than Zero . Hieronder hebben ELLE-redacteuren de geur uitgeprobeerd en hun eerste indrukken gegeven.
Je vraagt je misschien af: waarom zou iemand willen ruiken naar Patrick Bateman, een imago-geobsedeerde sociopaat met een kwetsbaar ego en een dwangmatige behoefte om zich te conformeren? En hoe zou dat überhaupt ruiken? Volgens 19-69 is het een mix van bergamot, jasmijn en cederhout. Ik weet niet helemaal zeker hoe dat Batemans persoonlijkheid oproept, en eerlijk gezegd is het een beetje te houtachtig en leerachtig voor mij. Toch denk ik dat het beter is dan het alternatief... zoals de geur van een ontbindend lichaam. — Claire Stern Milch, digitaal directeur
Ik heb veel financiële mannen gekend en kan je vertellen dat de meesten ruiken naar Santal 33 of een Polo-geurtje dat hun moeder ze kocht toen ze 15 waren – er is eigenlijk geen tussenweg. Ik denk dat deze geur een welkome opfrisbeurt zou zijn voor de mannen bij Goldman Sachs, vooral omdat ik vind dat hij de levensstijl echt goed weergeeft. Hij is schoon en fris met een glinsterend laagje, maar er zit iets sinisters in – bijna een vage hint van Windex aan het einde. Hij is ook net iets te sterk, wat een beetje onaangenaam aanvoelt. Als ik hem ruik, denk ik aan een kantoorgebouw met blauwgetinte ramen van vloer tot plafond en frisse, net gestreken pakken. — Katie Berohn, beautyredacteur
"Het ruiken van dit parfum voelde als een glimp van een wereld die ik nooit had mogen zien, laat staan begrijpen. Het eerste woord dat in me opkwam toen ik dit rook, was 'corporate' . Ik zag smetteloze kantoren voor me en perfect op maat gemaakte Armani-pakken, gedragen door mannen die maar doorzeuren over 'de cijfers kraken'. De geur is fris en schoon en ruikt bij de eerste geur als een standaard cologne voor financiële bro's met klassieke sandelhout- en bergamotnoten. Maar dan droogt het op tot iets veel complexer, donkerder, zelfs broeieriger, met noten van dennen, vetiver en salie. Hoewel het in het begin wat sterk overkwam, begon het parfum, nadat het een tijdje op mijn huid had gehangen, op te warmen en onthulde het een zoetere geur die ik helemaal niet erg vond." — Tasha Nicole Smith, beautyassistent
Eén snuifje en ik dacht bij mezelf: 'Ja, een man op Wall Street zou dit zeker dragen, maar een meisje in Soho ook.' Geur is de grote gelijkmaker geworden, vrouwen die colognes drinken en mannen die parfums uitproberen, dus waarom zouden we er niet eentje maken voor alle Bateman-aspiraties? De geur is fris en zuiver – de kenmerkende combinatie voor een drukke New Yorker.' — Alex Hildreth, modenieuwsredacteur
“Het soort parfum dat een West Village Girl graag zou ruiken tijdens haar date in Hinge, en ik zeg dit op de minst dubieuze manier mogelijk.” — Kathleen Hou, beauty director
Ik zit in een gehuurde witte Porsche Boxster en rijd 130 kilometer over de 195, de Biscayne Bay overstekend naar Miami Beach. Ik draag mijn vintage Levi's 505 Orange Tabs, een gescheurd wit Margiela T-shirt, een bruine leren penny loafers van Alden, een Wayfarer-zonnebril van Thistle en natuurlijk een paar sprays van de nieuwe 19-69 x Bret Easton Ellis American Psycho cologne. De geur is warm en koel tegelijk. Toegankelijk, maar een beetje ongemakkelijk. Ik weet niet zeker of het precies ruikt zoals ik me Patrick Bateman voorstel – die spearmint, papier en chemische reinigingsmiddelen tevoorschijn tovert – maar het is onmiskenbaar iemand uit het Ellis-universum. Zelfverzekerd en hol, iets dat onmogelijk leeg aanvoelt en toch op de een of andere manier diep. Geleende luxe, een onverdiende bruine kleur, net boven de maximumsnelheid rijden. Bestaat er zoiets als erotische verveling? — Harry Gassel, artdirector
elle
