Guy Ritchie brengt een film uit met veel Indiana Jones

Een Indiana Jones -film, maar geregisseerd door Guy Ritchie . Zo zou je Fountain of Youth kunnen omschrijven, de nieuwste film van de Britse filmmaker. Het is een actiefilm met in de hoofdrol John Krasinski – de innemende Jim Halpert uit The Office en "de meest sexy man" van 2024, volgens People Magazine – en Natalie Portman – Oscarwinnares voor haar rol in Black Swan – in de rol van Luke en Charlotte Purdue, twee van elkaar vervreemde broers en zussen die samenkomen om de mythische fontein van de eeuwige jeugd te vinden.

De avonturenfilm heeft een mythologische grondslag: de legendarische bron, die al in meerdere producties is beschreven, zou degene die ervan drinkt de gave van de jeugd schenken (zoals de naam al doet vermoeden). Reden genoeg om ernaar te zoeken. Hier wordt Guy Ritchie 's hele vertelmechanisme in gang gezet om precies dat onderzoek en de controverses die de ontdekking ervan met zich mee zou brengen aan te pakken, mocht het brouwsel in verkeerde handen vallen. Het is denkbaar dat, als de film succesvol is, dit het begin is van een reeks avonturen.

Met zijn betrokkenheid bij talloze grootschalige projecten met grote impact is de agenda van Guy Ritchie voor 2025 goed gevuld. Hij regisseert en schrijft In The Grey , een actiefilm met in de hoofdrollen Henry Cavill en Jake Gyllenhaal. Hij filmt Wife & Dog in het Verenigd Koninkrijk, met in de hoofdrollen Benedict Cumberbatch, Anthony Hopkins en Rosamund Pike. Hij werkt ook aan MobLand , een politieserie, met Tom Hardy, Pierce Brosnan en Helen Mirren, en heeft onlangs de regie van Young Sherlock afgerond. De opnames voor het tweede seizoen van The Gentlemen voor Netflix beginnen binnenkort.

Voor de 45-jarige Krasinski is de film, geschreven door James Vanderbilt, het vervolg op een succesvolle carrière op televisie en in film. De acteur, getrouwd met Emily Blunt , wordt nog altijd vooral geassocieerd met zijn rol als Jim Halpert. Sindsdien heeft hij zich echter kunnen ontwikkelen tot een komische acteur, aangezien hij de hoofdrol speelde in zijn eerste film ( A Quiet Place , 2018) en deze ook regisseerde. Ook speelde hij een hoofdrol in Tom Clancy's Jack Ryan . Toch gaat het beste van zijn komische talent geen moment verloren in Ritchie's productie.

In de film speelt hij Luke Purdue, een schatzoeker die de hulp inroept van zijn zus, een kunstconservator, bij een reis die hen over de hele wereld zal voeren, van Londen tot Egypte tot Thailand. Portman , 43, heeft ondertussen meer ervaring als toneelspeelster dan als comédienne. Ze speelde onlangs in Secrets of a Scandal (2023) en de serie The Lady in the Lake (2024).

Er is een bijzondere dynamiek tussen deze broers en zussen: hij is ondeugender, zij is terughoudender. Ze zijn van elkaar vervreemd, maar ze houden op hun eigen manier van elkaar. Zijn vader was een gerespecteerd archeoloog. Guy Ritchie merkte op: "Tussen broers zal er altijd ruzie zijn. Broers kunnen dingen tegen elkaar zeggen die niemand anders kan. Dat soort geklets maakt je boos." Ñ ​​​​Magazine nam deel aan een internationale persconferentie met acteurs John Krasinski en Natalie Portman, ter voorbereiding op de première van de film op 23 mei op Apple TV+. De cast bestaat verder uit Eiza González, Domhnall Gleeson, Arian Moayed, Laz Alonso, Carmen Ejogo en Stanley Tucci.

"Zit je in de problemen?" Charlotte's personage vraagt ​​zich tijdens een telefoongesprek met Luke af, voordat ze zegt: "Je belt alleen als je in de problemen zit." Hoe zou u de bijzondere relatie tussen de broers beschrijven?

–NP: Luke en Charlotte zijn het vanaf het begin van de film erg oneens. Ze waren ooit heel close en hebben later andere beslissingen genomen in hun leven. Ze hebben echter emotionele problemen, waardoor ze een band opbouwen en het moeilijk lijken te hebben met elkaar en elkaars keuzes. Toch hebben ze elkaar ook nodig.

–JK: Naarmate de wereld verandert, ga je verder weg, heb je andere ervaringen en vind je het gezin dat je kiest. Wat ik zo leuk vond aan de rol van Natalie, is dat we twee totaal verschillende personages zijn. Bovendien is Charlottes personage zo innemend dat Luke de rol met niemand anders wil spelen. Als je hem vraagt ​​of hij het met een vriend of een teamgenoot wil doen, met wie hij het ook makkelijk zou kunnen doen, wil hij het niet. Hij gooit zijn hele wereld op zijn kop om zijn zus te gaan zoeken.

Het werd me duidelijk dat je een schilderij op allerlei manieren kunt schilderen, maar dat het het beste kan met de persoon op wie je vanaf het begin verliefd was. Het was een hele leuke dynamiek en ook iets heel nieuws voor mij. Ik vond het leuk dat het geen liefdesverhaal was, maar dat alles draaide om de vraag of de twee uiteindelijk verliefd zouden worden. Dit waren twee mensen die echt de gaten invulden. Ze kenden elkaar zo goed dat ze er voor elkaar konden zijn, omdat ze precies wisten wat de ander nodig had.

–Hoe zijn ze erin geslaagd om deze broederband zo oprecht en geloofwaardig te maken?

–JK: Ik zit op de eerste rij met mijn twee dochters. Dus terwijl ik deze twee zussen zag komen en gaan, dacht ik dat ik mijn ervaring mee zou nemen. Maar het was vanaf het begin een spel. Ik heb echt genoten van de samenwerking met Natalie en van het lachen met haar. Het is ontzettend grappig. Ik denk dat alle capriolen die we daartussen doormaakten, snel op het scherm te zien waren. Er zit een heel bewuste kleingeestigheid in de rivaliteit tussen broers en zussen, en geen sprake van superdramatische duisternis of zoiets.

–NP: Mijn grootste verbeelding was hoe het zou zijn om een ​​broer te hebben. En ik zie ook dat mijn zoon en dochter met elkaar omgaan. Zo krijg ik wat tips.

–Als regisseur heeft Guy Ritchie een groot talent om de persoonlijkheden van zijn personages naar voren te brengen. Welke richtlijnen gaf hij je voor de interpretatie ervan?

–JK: Elk gesprek met Guy is positief. Het is: Heb je hierover nagedacht? Is het besmettelijk. Ik denk dat het "wat als" of "wat mogelijk is" is dat je in sommige dingen kunt falen en je realiseert dat een ander pad nog sterker is, omdat Hij het toestaat. Laat ruimte over om dit te doen. En bovendien is hij een heel leuk persoon. Hij brengt veel naar de set.

–NP: Ik hou van zijn persoonlijkheid, omdat hij uniek is. Het trilt, het is een sensatie waar hij van houdt, hij heeft zijn caravan met alles wat hij lekker vindt, hij heeft zijn eten voor iedereen, het ruikt altijd naar vlees dat gebakken wordt, en het ruikt heel lekker, ook al ben ik veganist. En hij brengt iedereen bij elkaar en wil elke dag met elkaar over ideeën praten. En als hij dan regisseert, geeft hij heel specifieke instructies, zelfs gebaren, en hij geeft het geheel veel persoonlijkheid. Het definieert echt zijn unieke stijl, je kunt zien dat het een Guy Ritchie-film is.

–Het idee van jeugd en onsterfelijkheid is een heel belangrijk concept in de entertainmentindustrie van Hollywood. Als de fontein van de eeuwige jeugd echt zou bestaan ​​en je de kans zou krijgen, zou je er dan uit drinken?

–JK: Wat betekent het om meer te willen dan wat je al hebt? Je bent in een stad als Wenen, wat heb je nog meer nodig dan jezelf er gewoon in onder te dompelen en het te ervaren? Ik denk niet dat ik het ga drinken. Ik ga deze wereld proeven zoveel ik kan.

–NP: Ons werk is als teruggaan naar het leukste uit mijn kindertijd: samenkomen met een groep andere mensen en samen fantasiespelletjes spelen. Het is het beste. Guy Ritchie is daarin een geweldige leider. Het was geweldig om de dag te beginnen met het hele creatieve team, met geweldige ideeën en de energie om het beste van jong zijn vast te leggen.

– Heeft de film iets te zeggen over de behoefte aan avontuur in het leven?

–JK: Het idee van avontuur is dat we echt interessante dingen kunnen doen en voor ons werk naar verschillende plekken kunnen reizen. Een groot deel daarvan is ervoor zorgen dat je het nooit als vanzelfsprekend beschouwt en dat je je realiseert wat voor avontuur je al aan het beleven bent. Reizen voor mijn werk heeft veel deuren voor mij geopend. Ik ben echt een nerd, dus ik probeer uit te zoeken waar het restaurant is waar Hemingway vaak at en dergelijke.

–NP: Het is iets waar we veel met Guy over praten. De betekenis van de reis stond centraal in veel gesprekken en wat Luke probeert te bereiken. Als kind heb je een avontuurlijke, spontane en speelse kant, maar die kant gaat vaak verloren op weg naar volwassenheid.

–Je hebt op verschillende locaties over de hele wereld gefilmd. Kunt u ons vertellen of er een is die u is opgevallen, bijvoorbeeld in Egypte, Wenen of Bangkok?

–NP: Ik was jaloers dat John en iedereen naar Thailand moesten, want ik was er nog nooit geweest. Ik heb het dus gemist. Maar Wenen was de eerste keer dat ik er was en het was geweldig. Ik ben erg geobsedeerd door Weense kunst en design. Ik kan me nog herinneren dat we tijdens het filmen problemen hadden omdat er orkesten op straat muziek speelden die de opnames verstoorde. Normaal hoor je sirenes of helikopters, maar er was prachtige klassieke muziek, het was echt magisch.

–JK: Ik heb nog nooit iemand horen zeggen: kan iemand de oorsprong van die viool achterhalen? Meestal is het: kan iemand voorkomen dat die vrachtwagen achteruitrijdt? Ik kan mij ook nog herinneren dat ik getroffen werd door de piramides. Ik denk dat we het wel honderd keer hebben gezegd: "Daar zijn de piramides!" vanaf ongeveer anderhalve meter afstand. Terwijl wij er waren, werd er een archeologische opgraving uitgevoerd bij de piramide waar we vanaf de andere kant filmden. Op de dag dat wij aan het filmen waren, ontdekte de crew een nieuwe tunnel in de piramide. Dat was op veel vlakken erg belangrijk, maar in ons kleine Hollywoodwereldje was dat precies wat we in de film deden. Wij probeerden de geheime tunnel te vinden, en de persoon buiten de piramide vond de geheime tunnels. Het was dus een hele vreemde, grote, opwindende dag.