Prof. Kuna: Nieuwe medicijnen maken operatie aan neuspoliepen overbodig

Bij de behandeling van de zogenaamde eosinofiele ziekten zijn nieuwe therapeutische opties ontstaan, zegt Prof. Piotr Kuna. Steroïden hoeven niet te worden gebruikt en bij neuspoliepen is zelfs een operatie niet nodig.
Eosinofiele ziekten worden in verband gebracht met een overmatige activiteit van eosinofielen – eosinofiele cellen van het immuunsysteem, die in het beenmerg uit stamcellen worden aangemaakt. Dit kan leiden tot ziekten zoals bronchiale astma, eosinofiele granulomatose met polyangiitis (EGPA), hypereosinofiel syndroom (HES), maar ook rhinosinusitis met neuspoliepen en oesofagitis en gastritis (van eosinofiele oorsprong).
Deze ziekten ontstaan doordat volwassen eosinofielen in het bloed terechtkomen en zich vervolgens naar de weefsels verplaatsen. "Ze bevatten krachtige ontstekingsmediatoren. Eosinofielen hopen zich op in weefsels en geven deze stoffen af, wat leidt tot celvernietiging, zwelling, hyperemie en disfunctie, wat leidt tot de ontwikkeling van ernstige vormen van astma en andere ontstekingsziekten", aldus prof. Piotr Kuna, hoofd van de afdeling Interne Geneeskunde, Astma en Allergie aan de Medische Universiteit van Lodz.
Bij eosinofiele astma is het meest voorkomende symptoom hoesten, vooral ’s nachts of in de ochtend, maar ook bij inspanning, veranderingen in de luchttemperatuur of stress. Ook is er sprake van een zwaar gevoel op de borst en kortademigheid, vooral bij inspanning, 's nachts of bij blootstelling aan allergenen of luchtvervuiling. Daarnaast hebben patiënten vaak last van terugkerende ontstekingen van de luchtwegen en chronische rhinitis en sinusitis. Bloedonderzoek toont verhoogde waarden van eosinofielen aan, meestal meer dan 300 cellen per microliter. Normaal gesproken bedraagt de verhouding tussen eosinofielen in het bloed en die in weefsels 1:100.
Sinusitis met neuspoliepen uit zich voornamelijk in chronische neusverstopping, neuscongestie, verlies van reuk en smaak en vaak terugkerende verergeringen. "Deze ziekte is gebaseerd op ontstekingen en gaat vaak gepaard met overmatige eosinofiele activiteit. Daarom wordt ze geclassificeerd als een eosinofiele ziekte", aldus prof. Kuna, vicevoorzitter van de Poolse Vereniging voor Beschavingsziekten.
Eosinofiele ziekten kunnen worden opgespoord dankzij morfologische testen die worden uitgevoerd als onderdeel van basispreventie. "Een bloedbeeld geeft niet alleen informatie over het aantal eosinofielen, maar ook over tientallen andere ziekten die zichtbare veranderingen kunnen veroorzaken met deze eenvoudige, goedkope test — die slechts een tiental zloty's kost", merkte de specialist op. Het is echter belangrijk om een bloedbeeld met een uitstrijkje te maken, omdat met een dergelijk onderzoek kan worden vastgesteld welke soorten bloedcellen er in het bloed aanwezig zijn.
Tot voor kort bestond de basisbehandeling van sinusitis uit intranasale of orale toediening van steroïden en een operatie om poliepen te verwijderen. Helaas kwamen de poliepen vaak terug. Uit gegevens van de specialist blijkt dat bij 40 procent van de gevallen sprake is van terugkeer van de poliep. patiënten binnen 18 maanden na de operatie. "Dankzij moderne biologische therapieën kunnen we tegenwoordig de oorzaak van de ziekte aanpakken en niet alleen de symptomen", verzekert prof. Marten.
Hij legde uit dat de traditionele behandeling van eosinofiele ziekten gebaseerd is op steroïden, die echter ernstige bijwerkingen met zich meebrengen. Vervolgens werden immunosuppressieve medicijnen geïntroduceerd, die vooral bekend zijn uit de behandeling van kanker en reumatoïde ziekten. Helaas gingen deze ook vaak gepaard met aanzienlijke bijwerkingen.
"Tegenwoordig beschikken we over moderne biologische therapieën, zogenaamde doelgerichte therapieën, die een zeer specifieke cytokine blokkeren: interleukine vijf. Het is deze interleukine die verantwoordelijk is voor de versnelde vermenigvuldiging van eosinofielen, hun snellere rijping, stimulatie en ook de verlenging van hun levensduur. Hierdoor hopen zich te veel eosinofielen op in het lichaam. Als we interleukine vijf blokkeren, daalt het aantal eosinofielen snel - deze cellen kunnen hun giftige korrels niet meer afgeven en weefsels beschadigen. En dit betekent dat de symptomen van de ziekte afnemen, de zogenaamde periode van goede controle of zelfs remissie ingaat", aldus de vicevoorzitter van de Poolse Vereniging voor Beschavingsziekten.
Ook zijn interleukine-5-blokkerende antilichamen effectief bij de behandeling van het hypereosinofiele syndroom (HES) en granulomatose met polyangiitis (EGPA), evenals van ernstige eosinofiele astma, allemaal ziekten waarbij eosinofielen een sleutelrol spelen. "Belangrijk is dat deze behandeling echt veilig is. Tot nu toe zijn er geen ernstige bijwerkingen van deze medicijnen gemeld en ervaren patiënten een verbeterde gezondheid, een betere levenskwaliteit en minder frequente exacerbaties van ziekten die gepaard gaan met hoge eosinofielenwaarden", verzekerde prof. Marten.
Hij voegde eraan toe dat dit soort moderne behandelingen in ons land beschikbaar zijn. Vanaf oktober 2024 kan biologische therapie worden toegepast bij neuspoliepen. Vanaf 1 april 2025 is het mogelijk om EGPA te behandelen binnen een geneesmiddelenprogramma dat is opgenomen in het bestaande programma voor vaatziekten.
Er is ook een nieuw, apart geneesmiddelenprogramma opgezet voor de behandeling van het hypereosinofiel syndroom (HES). "Momenteel zijn ziekenhuizen bezig met het ondertekenen van contracten met het Nationaal Gezondheidsfonds. Alles wijst erop dat de eerste patiënten deze moderne medicijnen al in juni gratis kunnen ontvangen via medicijnprogramma's die door het Nationaal Gezondheidsfonds worden gefinancierd", aldus prof. Piotr Kuna. (PAP)
Wetenschap in Polen
zbw/agt/
naukawpolsce.pl