Reusachtige 300 miljoen jaar oude schimmelfossielen ontdekt in de regio Aveiro

Een groep Portugese onderzoekers heeft in de regio Anadia in Aveiro fossielen van 300 miljoen jaar oude primitieve schimmels ontdekt. ​​Het onderzoek werd geleid door paleontoloog Pedro Correia, onderzoeker aan het Geosciences Center (CGEO) van de Faculteit Wetenschap en Technologie van de Universiteit van Coimbra (FCTUC).

Deze ontdekking, beschreven in het internationale tijdschrift Geobios, werd gedaan in samenwerking met Artur Sá, professor aan de Universiteit van Trás-os-Montes en Alto Douro (UTAD), en Zélia Pereira, onderzoeker bij het Nationaal Laboratorium voor Energie en Geologie (LNEG).

"De fossielen, ontdekt in de geologische formaties van het Buçaco-bekken, komen overeen met een gigantische vorm van mycorrhiza-schimmelsporen, tot nu toe volledig onbekend voor de wetenschap. Deze schimmelfossielen, behorend tot het nieuwe geslacht en de nieuwe soort Megaglomerospora lealiae, vertegenwoordigen de grootste sporen die ooit zijn gedocumenteerd voor de Glomeromycota-divisie van het Fungi-rijk", onthult Pedro Correia.

Glomeromycotan-schimmels vormen een van de meest voorkomende en wijdverspreide groepen symbiotische organismen die arbusculaire mycorrhiza vormen. Deze groep is verantwoordelijk voor de vorming van mycorrhiza-symbiotische associaties (endomycorrhiza genoemd) in de wortels van ongeveer 80% van de momenteel bekende vaatplanten. Deze endomycorrhiza-schimmels vormen ongeslachtelijke sporen met een diameter van 40 tot 800 micrometer (μm) in de bodem en het plantenweefsel.

"Ondanks hun kleine formaat, ongeveer 1,6 millimeter in diameter, waren deze fossielen een gigant onder de sporen van schimmels van de klasse Glomeromycetes, die ongeveer 300 miljoen jaar geleden bestonden, aan het einde van het Carboon, en die nog nooit eerder waren gedocumenteerd in gefossiliseerde glomeromycotan-schimmels en moderne endomycorrhiza-schimmels", beschrijft de hoofdauteur van het wetenschappelijke artikel.

"De ontdekking van Megaglomerospora lealiae in het Buçacobekken betekent een aanzienlijke vooruitgang in onze kennis van de diversiteit en evolutionaire geschiedenis van mutualistische symbiotische interacties tussen vaatplanten en mycorrhiza-schimmels. Bovendien vormen deze nieuwe bevindingen de eerste vondst van een endomycorrhiza-schimmel uit het Carboon op het Iberisch Schiereiland", aldus de paleontoloog.

Aan het einde van het Carboon bereikten de zuurstofconcentraties in de atmosfeer uitzonderlijk hoge niveaus, geschat op 30% tot 35%, veel hoger dan het huidige niveau van ongeveer 21%. Deze hoge zuurstofbeschikbaarheid maakte de ontwikkeling mogelijk van grote structuren die enorme worteloppervlakken konden benutten voor de efficiënte uitwisseling van voedingsstoffen tussen schimmels en planten, een cruciale aanpassing in een destijds zeer competitieve en diverse ecologische omgeving.

Aan de andere kant waren de concentraties koolstofdioxide in de atmosfeer relatief laag vergeleken met andere geologische perioden. De afname van CO₂, in combinatie met de toename van de plantenbiomassa, vereiste een grotere efficiëntie in de opname van voedingsstoffen door planten, wat mogelijk de symbiose met mycorrhiza-schimmels versterkte.

"Deze schimmels speelden een essentiële rol bij het optimaliseren van de opname van fosfor en andere essentiële voedingsstoffen, en bevorderden de ontwikkeling van uitgebreide mycorrhiza-netwerken en, als gevolg daarvan, grotere schimmelstructuren in vergelijking met de huidige", leggen de betrokkenen bij de paleontologische ontdekking uit.

"De relevantie van deze ontdekking ligt in de bevestiging dat symbiotische associaties al een cruciale rol speelden in de structurering van terrestrische ecosystemen rond 300 miljoen jaar geleden. De studie van dit nieuwe fossiel, dat nu is beschreven, levert belangrijke informatie op over de interacties tussen schimmels en planten, en draagt ​​bij aan een beter begrip van de ecologische processen die de flora van het Paleozoïcum hebben gevormd", concludeerde het onderzoeksteam.

De nieuwe soort is opgedragen aan Fernanda Leal, een promovendus aan de Faculteit Wetenschappen van de Universiteit van Porto en de Faculteit Voedings- en Levensmiddelenwetenschappen van dezelfde universiteit.

universiteit, die bijdroeg aan de classificatie van fossiele schimmels, die nu voor het eerst in de wetenschap worden beschreven.

Het wetenschappelijke artikel "Megaglomerospora lealiae nov. gen., nov. sp. from the upper Carbonife of Portugal: the largest glomeromycotan fungal spores". Zie het wetenschappelijke artikel.