Geschreven door Gökhan Bacık | Paus van de periode van intra-westerse debatten en de revolutie van de kunstmatige intelligentie: Leo XIV

Robert Prevost werd in 1955 in Chicago geboren en schreef geschiedenis als de eerste Amerikaanse paus. Tijdens het conclaaf voor de verkiezing van een nieuwe paus werd de naam van Prevost genoemd als een van de mogelijke nieuwe pausen. Toch werd zijn kans om gekozen te worden niet groot geacht.

Als we ons daarentegen herinneren dat de vorige paus een Argentijn was, gaan de verkiezing van pausen uit Amerika gewoon door. Het is belangrijk om hierbij te bedenken dat de meeste katholieken tegenwoordig op het zuidelijk halfrond wonen. Hoewel de nieuwe paus, Leo XIV, in Chicago geboren werd, bracht hij het grootste deel van zijn leven in Peru door.

Er zijn geen gegevens die erop wijzen dat wereldmachten rechtstreeks in de pausverkiezingen hebben ingegrepen. Maar politiek en het pausdom (en religie in het algemeen) zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Het zou daarom naïef zijn om te beweren dat er geen verband bestaat tussen wat er in de wereld gebeurt en de pausverkiezing.

Het gaat om een ​​verkiezing waaraan 135 kardinalen kunnen deelnemen met een gemiddelde leeftijd van ongeveer 70 jaar. Als we kijken naar de geografische spreiding, dan komt 29% van hen uit Europa, 14% uit Italië, 18% uit Latijns-Amerika, 9% uit Noord-Amerika, 16% uit Azië-Pacific en 14% uit Afrika en het Midden-Oosten. Het gaat dus om een ​​groep die door haar leeftijd en achtergrond meer of minder bekend is met de dynamiek van de wereldpolitiek en doorgaans meerdere talen spreekt.

Het zou niet juist zijn om van deze elitegroep te verwachten dat ze bij de verkiezing van een paus geen rekening houdt met de problemen en de dynamiek in de wereldpolitiek. Vanuit dit perspectief zou je kunnen stellen dat degenen die op Leo XIV stemden, door een Amerikaanse paus te kiezen, een soort evenwicht wilden bereiken. In de Verenigde Staten, waar evangelische eindtijdgroepen meer invloed hebben gekregen dan ze verdienen en waar sprake is van scherpe interne verdeeldheid, zullen katholieken – dat wil zeggen zij die de traditionele, op de Bijbel gebaseerde religie aanhangen – hun invloed onder de nieuwe paus vergroten. Op dezelfde manier kan Leo XIV's progressieve standpunt over verschillende politieke kwesties een rol spelen tegen de extreme stromingen die in de wereldpolitiek en de Amerikaanse politiek aan kracht winnen. In dit opzicht – niet inhoudelijk, maar structureel – kunnen we de relatie tussen Leo XIV en de wereldpolitiek vergelijken met de relatie tussen paus Johannes Paulus II en de wereldpolitiek (vooral in de context van de concurrentie tussen het Westen en het communisme).

In het Westen worden momenteel grote debatten gevoerd, bijvoorbeeld over de toekomst van de NAVO, de betrekkingen tussen de VS en Europa en de interne problemen van het liberalisme. De nieuwe paus zal aan betekenis en rol winnen in deze discussies – uiteraard in verhouding tot de macht die hij vertegenwoordigt. 14. We kunnen er gerust van uitgaan dat Leeuw niet tegen verandering is, maar zijn invloed zal aanwenden om ervoor te zorgen dat deze verandering plaatsvindt volgens de waarden van de traditionele westerse beschaving.

Het profiel van de nieuwe paus komt in feite precies overeen met het profiel dat gekozen is voor de hierboven beschreven missie. 14. Leo's moedertaal is Engels. Met andere woorden: de nieuwe paus zal een zeer goed contact onderhouden met de westerse wereld, met name met de Amerikaanse samenleving. Er zal sprake zijn van betere polemieken, er zullen effectievere voorbeelden worden gegeven en, nog belangrijker, er zal meer zichtbaarheid zijn en een impact worden gemaakt. Met andere woorden: de taalbarrière tussen de paus en de Amerikaanse samenleving is verdwenen. Door deze barrière is de mening van de paus over bepaalde kwesties altijd op een vage manier aan de Amerikaanse samenleving overgebracht , aldus O'Reilly.

14. Leo's vader is een veteraan van de Tweede Wereldoorlog. Hij studeerde wiskunde aan de universiteit. Zijn belangrijke boek, Probability and Theistic Explanation, is uitgegeven door Oxford University Press. In het boek probeert Pope het bestaan ​​van God aan te tonen met behulp van de stelling van Bayes, waarbij hij onder andere de methoden van filosoof Richard Swinburne volgt. Kort gezegd wordt de stelling van Bayes gebruikt om met behulp van kansberekening de waarschijnlijkheid te berekenen dat bepaalde informatie voorkomt. 14. Naast zijn opleiding in wiskunde, studeerde Leo ook filosofie aan de universiteit.

Leo, die ongeveer twaalf jaar in Peru heeft gediend, spreekt Spaans, Italiaans, Frans en Portugees, naast zijn moedertaal Engels. Een kritisch punt hierbij is dat Leo XIV tussen 2023 en 2025 in het Vaticaan diende. In deze periode behoorde hij ook tot de favorieten van voormalig paus Franciscus. Hij deed veel ervaring op met de Europese politiek. Leo XIV wordt in zekere zin zelfs geïnterpreteerd als een voortzetting van het beleid van Franciscus, maar dan wel in een nieuwe toon.

 Dolayısı ile 14. Leo bir yandan mutedil bir gelenekçi diğer yandan fakirlik, eşitsizlik gibi konularda çalışmış birisi. Nihayet, 14. Leo'nun – eğer yaptığımız tartışmalar doğru ise– Batı'da yükselen aşırı (bu aşırılıklar hem siyasette hem dini alanda) gruplara karşı bir etki üretmesi bekleniyor. Bir açıdan Batı'da –özellikle Amerika'da– 'kontrolden çıkmış' yeni dini akımlar, ahir zamancı gruplara karşı Kilise'nin ağırlığını koyacağını beklemek mümkün. Bunu İslam tarihinde zaman zaman aşırı noktalar savurulan Sufi gruplara karşı kitabi İslam'ın – yani Sünniliğin– tepkisine benzetmek bir ölçüde mümkün.

Robert Prevost, die we hier zien als Leo XIV, is op dit moment relatief jong en begrijpt de taal van wiskunde en filosofie. Door zijn kerkelijke achtergrond is hij bovendien iemand die rekening houdt met maatschappelijke problemen.

In deze context is de cruciale vraag: waarom nam Robert Prevost de naam Leo XIV aan? Het antwoord op de vraag gaat over Leo.

Leo was paus van 1878 tot 1903. Leo XIII had een grote historische impact omdat hij de rol van de Kerk in de postindustriële revolutionaire samenleving opnieuw definieerde. De Katholieke Kerk reageerde met de hervormingen van Leo XIII op de nieuwe maatschappij die in de westerse wereld ontstond en na de Industriële Revolutie radicaal was veranderd.

Zo paste de kerk in 1891, tijdens de regering van Leo XIII, haar geloofsbelijdenis aan de moderne tijd en de moderne problemen aan met een jurisprudentie genaamd Rerum Novarum, wat 'over nieuwe dingen' betekent. Hier werden onderwerpen als werknemersrechten, gelijke beloning en vakbondsrechten besproken. (Opgemerkt dient te worden dat een dergelijke sociale ijtihad nog steeds niet heeft plaatsgevonden, althans niet in de soennitische islam.) Dankzij deze stappen wordt Leo XIII zelfs gezien als de intellectuele voorloper van mensen als wijlen paus Franciscus.

Leo nam ook een mildere toon aan ten aanzien van wetenschappelijke ontwikkelingen. Hij was voorstander van de behandeling van religieuze kwesties met behulp van wetenschappelijke methoden – dat wil zeggen, in het licht van rationele en concrete feiten – in plaats van scholastieke debatten. Eveneens belangrijk was dat Leo XIII interesse toonde in diplomatie en probeerde invloed uit te oefenen op belangrijke westerse kwesties, zowel direct als indirect.

Robert Prevost, die de betekenis van de erfenis van Leo XIII natuurlijk beter kende dan wij, nam de naam Leo XIV aan toen hij tot paus werd gekozen. Dit betekent: 'Ik zal in de voetsporen treden van de vorige Leeuw'. De wereld maakt dus opnieuw een complexe periode door. Net als de Industriële Revolutie in de 19e eeuw, vinden nu de robotrevolutie en de revolutie op het gebied van kunstmatige intelligentie plaats en verandert de maatschappij. Misschien zal de kerk reageren op deze veranderingen en de nieuwe vragen die dit met zich meebrengt voor Leo XIV. Er wordt aandacht besteed aan maatschappelijke kwesties en er wordt een theologie voorgesteld die gebaseerd is op rationele argumenten.