De buitengewone imam van Diyarbakır: hij wordt het middelpunt van de belangstelling met zijn racemotor

Polat, die samen met handelaren een motorclub vormde, bezoekt op bepaalde dagen in de week historische moskeeën in het stadscentrum en de omliggende wijken om met hen te bidden.

Mahmut Polat vertelde dat zijn eerste kennismaking met motorfietsen teruggaat tot zijn kindertijd.

Polat stelde dat de maatschappij nogal terughoudend staat tegenover motorfietsen, hoewel er geen kwaad schuilt in het gebruik ervan volgens religie. Hij verwachtte dat er vooroordelen en kritiek zouden kunnen ontstaan als hij voor het eerst een motorfiets zou gebruiken.

Polat zei: "Hoewel de oudere leden van onze gemeenschap, onze grootvaders en ooms, ons bekritiseerden met vragen als: 'Rijdt een leraar op een motor?', 'Mag een leraar op een motor rijden?', raakten ze er uiteindelijk aan gewend. Ze begonnen het zelfs leuk te vinden."

Polat verklaarde dat jongeren over hem zeggen: "Hij is jong, een motorrijder, kleedt zich als wij en praat als wij", en voegde toe dat hij jongeren hiermee een ander perspectief biedt.

Polat zei: "Ik beantwoord alle vragen die ze aarzelen te stellen vanuit een religieus perspectief. Door deze relatie met jongeren op te bouwen, moedig ik hen aan om naar de moskee te gaan en te bidden. Sommige van onze jonge broeders kwamen vroeger elke vrijdag om te bidden. Gelukkig proberen ze nu vijf keer per dag naar de moskee te gaan. Sommige broeders baden niet, dus hebben we geprobeerd hen te leren bidden leuk te vinden."

Polat verklaarde dat hij een aantal jongeren die hij had ontmoet, meenam naar de moskee, waar hij aan zijn motorfiets werkte voor het ochtendgebed, en dat ze samen het gebed verrichtten.

Polat vertelde dat ze op bepaalde dagen in de week met de motorclub die hij had opgericht naar het stadscentrum of de stadsdelen rijden. Ze bezoeken daarbij historische plekken en moskeeën en bidden in de moskeeën die ze bezoeken.