'Ik was een paar maanden daarna niet in vorm. Je staat zo dicht bij de spelers.'
NADAT ze voor de tweede keer op rij de All-Ireland finale hadden verloren, stond Eamonn Murray, de manager van de dames van Meath, op het punt om te stoppen.
Tyrone scoorde zes doelpunten tegen hen op de eerste dag in Croke Park en werd daarmee de intermediate kampioen van 2018. En nu kwam Tipperary op voorsprong en pakte de titel met vijf punten voorsprong. De top verdween steeds verder uit het zicht.
Hij wilde deze baan niet toen die hem voor het eerst werd aangeboden. Murray, die de afgelopen vijftien jaar met plezier in de jeugdopleiding had gewerkt, wilde graag bij de jeugdopleiding van Meath blijven werken. Hij probeerde de charmes van toenmalig Meath-voorzitter Fearghal Harney te weerstaan, maar gaf uiteindelijk toe. In 2017 nam hij de leiding over en nam de hooggewaardeerde coach Paul Garrigan mee.
Fermanagh, die destijds in Divisie 3 speelde, was de enige die instemde met een challenge match. De moraal binnen de selectie was laag. Alleen de belofte van een proefperiode van twee weken was voldoende om de spelers te overtuigen van zijn visie. Keepster Monica McGuirk was net klaar met voetballen in de Women's National League toen Murray belde.
"De speelsters waren het zat dat ik ze elke week belde", zegt hij terugkijkend op de bouwstenen van een moderne dynastie in het damesvoetbal. Twee Brendan Martin Cups en een Division 1-titel zouden de kroon op zijn werk als manager van Meath zijn.
Maar op dat moment, na twee nederlagen in de All-Ireland tussenfinale, kon hij de twijfels niet loslaten. Misschien was het tijd om iemand anders de missie te laten voltooien.
Een gesprek met zijn vier dochters spoelde de wanhoop uit zijn hoofd. Ze herinnerden hem eraan hoe ver Meath onder zijn leiding was gekomen.
"Je hebt het zware werk gedaan. Ga nu niet weg," zeiden ze tegen hem.
Het was precies de tonic die hij nodig had om een derde aanval vanuit de loopgraven te lanceren. En aan het einde van het door de pandemie getroffen seizoen 2020 was Meath eindelijk All-Ireland intermediate kampioen. Een dag om nooit te vergeten, want vlak voor Kerstmis versloegen ze Westmeath met 2-17 tegen 4-5.
Murray maakte zich wel wat zorgen over de vier tegendoelpunten die ze die dag kregen, maar de nodige inspanningen om hun defensieve structuur te verbeteren zouden snel volgen. Voorlopig kon Meath genieten van hun doorbraaksucces. De paar extra procenten die ze misten, waren gebaseerd op een fitnessplan opgesteld door hun kracht- en conditietrainer Eugene Eivers.
In de tijd dat collectieve training verboden was, vormden meisjes uit dezelfde parochie groepjes van twee om samen de hardloopwedstrijden te voltooien.
"Ik kon gewoon niet geloven hoe hard ze het uiteindelijk deden," voegt Murray eraan toe. "Toen we terugkwamen na Covid, waren onze meiden in topvorm. We wisten dat we zouden winnen. We kregen veel doelpunten tegen en we zeiden tegen onszelf: 'We gaan nooit meer zoveel doelpunten tegen krijgen', en dat deden we ook niet."
We bleven ook spelers halen en het team wisselen. Ik herinner me nog dat ik in Croke Park tegen Tyrone speelde en ik keek naar hun fysiek vergeleken met dat van ons. We hebben dat gewoon een tandje hoger gezet.
Het momentum van die overwinning stuwde Meath in 2021 naar nog grotere hoogten. Tegenover een team uit Dublin dat streefde naar een All-Ireland vijf op rij, wonnen Murray's Royals de hoogste divisie van het damesvoetbal. Ze verdedigden hun titel het jaar daarop, toen Kerry de uitdager was.
En ondanks alles kwamen ze die belofte na om het aantal tegendoelpunten te beperken. Dublin scoorde geen enkel doelpunt in de finale van 2021. En terwijl de inmiddels gepensioneerde Louise Ní Mhuircheartaigh het jaar daarop een doelpunt maakte voor Kerry, beukten Niamh O'Sullivan, Emma Troy en Bridgetta Lynch het doel van Kingdom in.
De tussentijdse festiviteiten van Meath werden begrijpelijkerwijs ingeperkt door de pandemie, maar dit vormde geen belemmering voor de feesten die volgden op hun eindexamenzeges.
"Het was een vreemd gevoel om die avond terug te keren naar Navan, terwijl er zo'n twintig mensen naar ons keken", zegt Murray, verwijzend naar de nasleep van hun beslissende wedstrijd in 2020.
“We gingen met maskers op naar boven naar het hotel, aten een hapje en dronken twee of drie pinten Guinness en waren om 10 uur weer thuis.
"Ga door naar volgend jaar, als we de seniorencompetitie winnen en sommige meisjes een week lang niet thuis zijn."
Murray trad kort na het seizoen 2022 af als manager van Meath. Destijds leek zijn vertrek deels ingegeven door de beslissing van Vikki Wall en Orlagh Lally om aanbiedingen in de AFLW te accepteren. Maar ook anderen vertrokken.
Paul Garrigan en Eugene Eivers wisselden van verdedigingsteam in Meath om onder leiding te gaan staan van de toenmalige senior manager van het mannenteam, Colm O'Rourke. Aoibheann Leahy, Emma Troy en Kelsey Nesbitt namen allemaal afscheid en Murray vond dat een reconstructie te veel zou zijn. Alles liep op een natuurlijke manier af.
"Het was niet makkelijk. Mijn hemel, het brak mijn hart. Ik was een paar maanden daarna niet in vorm. Je staat zo dicht bij de spelers."
"Met sommigen van hen was ik al sinds hun zestiende. Ze maken deel uit van je familie. Je brengt meer tijd met hen door dan zij met hun eigen familie."
De overstap van mentor naar supporter was een interessant proces voor Murray. De rust die hij langs de zijlijn bracht, heeft plaatsgemaakt voor de klank van zijn stem die het team aanmoedigt. Hij kan het niet laten zijn managementstijl te vergelijken met die van de huidige manager Shane McCormack, maar hij accepteert dat als een natuurlijk onderdeel van de overgang.
Hij was erg blij toen hij zag dat zijn oude team in de halve finale van dit jaar eindelijk de rivaal van de All-Ireland finale van 2022, Kerry, wist te verslaan, nadat ze twee kampioensnederlagen op rij hadden geleden.
En hij keek met woedende verbazing naar sommige beslissingen die tegen Vikki Wall werden genomen. Haar strafschop tegen Kildare in de All-Ireland-serie was een veelbesproken onderwerp, omdat ze Claire Sullivan zou hebben overtreden, terwijl velen vonden dat de beslissing in Walls voordeel had moeten uitvallen. Net als anderen voelt Murray zich slecht behandeld door de wedstrijdleiding vanwege haar superieure kracht.
"Het is een van de meest frustrerende dingen om te zien.
"Er is geen ander meisje, man of persoon in het land die haar handen in de lucht moet houden bij een aanval. Ze moet nu haar handen omhoog houden bij een tackle, dus de scheidsrechter ziet duidelijk dat ze haar handen niet gebruikt.
Ze is bijna te groot voor de regels. Het is heel moeilijk om van richting te veranderen met haar snelheid. En spelers roepen: 'Ik stop Vikki Wall.' Elk team heeft wel een paar spelers die haar proberen te stoppen. En ze proberen haar niet legaal te stoppen, maar ze komen er wel mee weg.
Murray is al coach van Wall sinds ze nog een kind was en was onder de indruk van haar fysieke transformatie naarmate ze hogerop ging.
Ze verliet de sportschool nooit en rende dag en nacht. Dat is wat ze doet. Je ziet haar zelden geblesseerd. Ze is een voorbeeld voor elke jonge speelster in het land. En ze is waarschijnlijk een van de makkelijkste speelsters die ik ooit heb gecoacht. Ze klaagde nooit.
"Ze is de ultieme teamspeler. Ik denk dat ze Emma Duggan, haar clubgenoot, echt heeft binnengehaald. Emma had veel geluk dat ze er destijds bij was. Ze kunnen het allebei heel goed met elkaar vinden en spelen heel goed samen."
"De lift die het Meath-team krijgt als ze de bal krijgt."
Hij heeft er geen spijt van dat hij geen deel uitmaakte van het Meath-managementteam dat de Royals terug naar de All-Ireland-finale heeft geleid. Hij is blij dat hij een fulltime fan is. Zijn familie volgde Meaths vorderingen op de voet toen Murray de leiding had en blijft dit weekend volledig gemotiveerd voor een nieuwe reis naar Croke Park. Hun tussenkomst overtuigde hem ervan te blijven, terwijl hij eigenlijk wilde stoppen.
Aan de andere kant van de lijn wacht een bekende tegenstander, en net als in 2021 worden ze tegen Dublin als outsiders beschouwd. Murray weet hoe goed Meath in de underdog-categorie past.
"We hebben ze altijd verteld dat ze zich altijd als de underdog moeten voelen.
"Ze zijn goed op dreef en om dan ook nog de All-Ireland kampioenen te verslaan, moet dat wel iets betekenen. Ik weet zeker dat het de moeite waard zal zijn om te kijken."
"Ik zou iedereen die van voetbal en sport houdt aanraden om erheen te gaan, want er zal genoeg te zien zijn."
*****
The 42
