Buiten Man United beleeft Antony een renaissance bij Real Betis
Antony Matheus dos Santos heeft zoveel ervaring uit de eerste hand met het uitvechten van helse omstandigheden, dat dit misschien verklaart waarom de Braziliaanse vleugelspeler zo succesvol is met zijn transfer van Manchester United naar Real Betis .
Zijn impact op Manuel Pellegrini's Verdiblancos is zo groot dat als zijn rode kaart tijdens Betis' 2-1 overwinning op Getafe op zondag niet succesvol wordt aangevochten, hij volgend weekend heel erg gemist zal worden als Real Madrid het Benito Villamarin stadion bezoekt. De leidinggevenden, trainersstaf en fans van United zullen, onvermijdelijk, hun ogen wrijven van ongeloof bij dat idee. Maar het is waar.
De man die zich op de een of andere manier een weg wist te banen uit een van de door criminaliteit en drugs geteisterde wijken van São Paulo, waar hij ooit over een lijk in een steegje moest stappen op weg naar school, heeft ook de persoonlijke hel van het niet slagen in de Premier League achter zich gelaten. Hij voelde zich in de steek gelaten en in diskrediet gebracht, maar schoot daarna toch weer omhoog.
Toegegeven, het was geen geweldige manier om zijn 25e verjaardag te vieren op maandag: wakker worden met het besef dat zijn sprankelende, uitbundige spel, waarmee hij (opnieuw) drie punten pakte bij Betis tegen een sterke rivaal (ze hadden in de laatste acht jaar maar één keer gewonnen bij Getafe), overschaduwd werd door zijn late, dubieuze, maar volstrekt onnodige rode kaart.
Getafe, voor de niet-ingewijden, is een stoere, agressieve zuidelijke Madrid-ploeg die het als hun persoonlijke missie heeft aangenomen om ervoor te zorgen dat iedereen zich herinnert dat voetbal een contactsport is. Heel veel contact, binnen en buiten de spelregels. Win, verlies of gelijkspel bij Getafe, je komt er gekneusd vandaan -- zowel geestelijk als fysiek.
Antony zag de hele ervaring echter als een wandeling in het park, een kans om zijn extravagante vaardigheden te laten zien. Vang me als je kan, schop me als je kan ... stop me als je durft. Vergeleken met waar hij opgroeide, dribbelend langs gangsters en het uitdagen van drugsdealers met de bal op de ruwe, harde aardevelden in São Paolo, waar hij vaak op blote voeten speelde tot hij bloedde, was dit niets.
"Ik ben geboren in de hel. Dat is geen grap ... de favela waar ik opgroeide in São Paulo heet eigenlijk Inferninho -- 'Kleine Hel'," vertelde hij The Players Tribune in 2022. "Als je mij echt wilt begrijpen als persoon, dan moet je begrijpen waar ik vandaan kom.
"Vijftien stappen van onze voordeur waren er altijd drugsdealers die hun zaken deden, spullen van hand tot hand doorgaven... we waren zo gewend aan het zien van wapens dat het niet eens eng was. Ze waren gewoon een onderdeel van het dagelijks leven."
Een deel van wat de vleugelspeler nodig had om uit dat leven te ontsnappen, draagt Antony nog steeds met zich mee - ten goede en ten kwade.
Zijn druk op de bal en vervolgens het afpakken van Diego Rico , wat uitmondde in een prachtige dribbel waarmee hij twee rivalen passeerde, waarna hij Isco een lasergestuurde assist gaf om Betis op een 1-0 voorsprong te zetten, zette Antony's reeks voort waarin hij in elke wedstrijd die hij speelde iets indrukwekkends neerzette sinds hij zijn mislukte transfer van £82 miljoen van Ajax naar Manchester United tijdelijk achter zich liet.
Voor het einde van de wedstrijd bezorgde zijn geweldige pass Betis de penalty en Isco maakte het winnende doelpunt. Hierdoor heeft de getalenteerde Braziliaan nu twee keer gescoord, twee assists gegeven en twee (gescoorde) penalty's genomen in zes wedstrijden voor zijn nieuwe club.
Toen hij aankwam, stond Betis 12e in LaLiga en vijf punten verwijderd van de Europese kwalificatie. Nu staan ze zevende en gelijk qua punten voor een UEFA-plaats volgend seizoen. Dat is een indrukwekkende impact en statistieken genoeg om fans van Man United te laten huilen.
Bij Betis ziet Antony er gelukkig en gezaghebbend uit, en zijn partnerschap met Isco is betoverend -- hij draagt de dreiging van doelpunten of gevaar bij elke balbezit, en de gepassioneerde Andaluz-fans zijn dol op hem. Hij is onherkenbaar. Tenzij je hem hebt gevolgd bij Ajax, São Paulo of het Braziliaanse team dat de Olympische gouden medaille won, waar hij scoorde, schitterde en zich "begrepen" voelde. Kun jij de vreemde eend in de bijt vinden?
Antony's transfer naar Old Trafford lijkt een van de meest mislukte transfers in jaren te worden, aangezien het bedrag dat is uitgegeven om hem te contracteren zo'n slechte return heeft opgeleverd in termen van doelpunten (15 doelpunten bijdragen in 96 optredens) en beslissende prestaties. Hij haalde ook de krantenkoppen buiten het veld, door in september 2023 verlof op te nemen om beschuldigingen van beledigend gedrag door drie vrouwen te behandelen. Hij ontkent alle beschuldigingen en is niet aangeklaagd voor een overtreding in Brazilië of het VK, waar hij vrijwillig werd verhoord door de politie voordat hij terugkeerde naar de United-selectie .
Maar het probleem lag zeker niet alleen bij hem. Manchester United is op dit moment een Bermudadriehoek voor talent. Maar er is context. Ik sprak met Benni McCarthy, Uniteds spitsencoach tijdens de eerste twee jaar van Antony's tijd bij Old Trafford, en hij is zowel enthousiast als niet verrast over hoe de zaken zich ontwikkelen.
"Antony heeft een aardige manier van doen -- hij traint goed, hij luistert echt naar zijn coaches omdat hij bereid is om te leren," zei McCarthy. "Als een concept bij hem klikt, klikt het echt, hij heeft vaardigheden in overvloed en, in tegenstelling tot de meeste spelers van zijn kunnen, is hij altijd bereid om terug te gaan en zijn verdediger te helpen of om druk te zetten en de bal te stelen.
"Ik herken zijn persoonlijkheid omdat hij in een favela is geboren en ik ben opgegroeid met gangsters in het andere team of langs de zijlijn. Hij heeft een goede, nare inslag in zich... als je hem schopt, wees dan voorbereid om teruggeschopt te worden.
"Maar ik vond het geweldig om hem te zien trainen, hoe hij andere spelers met de bal belachelijk maakte -- hij heeft zoveel verbluffende kwaliteiten dat ik enorm teleurgesteld was dat, alleen al omdat hij jong was, er te veel verwachtingen waren en er geen tijd was om te wennen bij United, het leek alsof hij het niet zou redden. Nu laat hij mensen zijn echte niveau zien. Hij is getalenteerd."
Bekijk dit bericht op Instagram
Er is ook context bij Betis. Zij en United hebben een goede relatie op basis van twee recente vriendschappelijke wedstrijden en één ontmoeting in de Europa League van 2023 (waar Antony scoorde in een 4-1 overwinning). Dat vergemakkelijkte de zakelijke kant van de lening waar Betis, zo word ik geleid, goed in slaagde: onderhandelen over een vergoeding van € 1,5 miljoen van januari tot juni. De sleutel was om Antony zelf te overtuigen, omdat er een verleidelijk aanbod van Villarreal op tafel lag.
Maar het sprak hem en United aan dat Betis beloofde dat hij, zolang hij fit was en goed presteerde, niet alleen de meeste minuten zou spelen tot het einde van het seizoen, maar dat ze ook consistente rapporten over zijn trainingsgegevens zouden sturen naar het trainingsteam van Carrington in Manchester. Op die manier zou zijn moederclub zich betrokken voelen en op de hoogte blijven van zijn vooruitgang.
Antony trapte in het idee dat Sevilla een stad was die "Braziliaans" zou aanvoelen; kleurrijk, gepassioneerd, voetbalgeobsedeerd, een plek waar veel van zijn landgenoten hadden gefloreerd (zowel voor Real Betis als Sevilla ), en -- cruciaal -- zonnig. Man oh man, dat deed ertoe. Als je ooit in Manchester hebt gewoond, zul je begrijpen waarom en hoezeer.
Het was verre van onbelangrijk dat zoveel Braziliaanse vrienden of contacten hem ertoe aanzetten om zich bij de Verdiblancos aan te sluiten. Denilson, destijds nog een van de recordaankopen van de club en een wereldrecordtransferbedrag, nam meteen contact op en drong er bij Antony op aan om zich bij Betis aan te sluiten. Ricardo Oliveira, een enorm geliefde spits daar dankzij zijn 32 doelpunten in 62 wedstrijden in het groen-wit, ook geboren in São Paolo, stuurde hem een lange videoboodschap waarin hij Antony vertelde dat dit de club was waar hij weer van zichzelf kon gaan genieten en zijn kunsten kon vertonen.
Het is ook niet onbelangrijk dat de meest geliefde en beroemde voetballer van de club, Joaquín Sánchez, een vleugelspeler was die veel van Antony's vaardigheden en levenshouding deelde -- en die nu een senior stem is in zowel de raad van bestuur als de voetbalafdeling. Hij mag Antony, zag een verwante ziel en ontdekte meteen dat hoofdcoach Pellegrini aan boord was.
Antony kwam terecht op een plek waar hij de warmte van de Zuid-Spaanse zon voelde, maar waar hij ook de warmte voelde van een club die vertrouwen in hem had en hem graag zag groeien, zodat hij een hoofdrolspeler zou worden. Ook kon hij rekenen op de ongebruikte bewondering van een fanbase die hartstochtelijk arrogantie, lef en vindingrijkheid van zijn spelers verwacht.
Het feit dat Isco, een andere ruwe diamant die Pellegrini heeft hersteld tot 24-karaat status, Antony's komst direct steunde en hem met de bal zoekt elke keer dat ze samen spelen, is de kers op de taart. Talent herkent talent.
De ironie is natuurlijk dat hoe beter Antony presteert, hoe moeilijker het voor Betis wordt om hem te behouden. Hij heeft na dit seizoen nog minstens twee seizoenen onder contract bij United, en hoewel de Spaanse club al strategieën aan het bedenken is om manager Ruben Amorim en de geldschieters van United ervan te overtuigen de lening met nog een jaar te verlengen, is het een feit dat als hij speelt zoals hij nu doet, Antony's waarde -- hetzij voor de coach van United of op de transfermarkt -- enorm zal stijgen.
In de tussentijd moeten wij, de liefhebbers van het Spaanse voetbal, vooral genieten en dankbaar zijn dat er weer een echt talent lacht, de warmte van de zon op zijn rug voelt en weer op het juiste niveau presteert.
