Dochód obywatelski i solidarne państwo opiekuńcze: Nie bój się długu!

Kto oferuje więcej? CDU/CSU planuje pomoc w wysokości 89 mld euro, a FDP nawet 138 mld euro. Cięcia w dodatku obywatelskim mają pomóc w sfinansowaniu tego przedsięwzięcia.

Założenie, że to może zadziałać, opiera się na założeniach teorii ekonomicznej, które są już dawno nieaktualne. Logika mówiąca, że ​​trzeba gdzieś zaoszczędzić, aby móc wydać więcej gdzie indziej, nie sprawdza się w przypadku stanów. Z makroekonomicznego punktu widzenia wygląda to tak: ktokolwiek obniża dochody obywateli, ostatecznie obniża dochody firm. Bo jeśli odbiorcy dodatku obywatelskiego będą mieli mniej pieniędzy do wydania, obroty firm zmniejszą się dokładnie o kwotę obniżki.

Firmy mają trzy możliwości rozwiązania tej sytuacji: obniżyć płace, zwolnić pracowników lub w inny sposób ograniczyć koszty. Dla dużych, wydajnych firm to drugie rozwiązanie nie wchodzi w grę, ale alternatywy są dewastujące. Na przykład, jeśli pracownicy będą zadawać mniej pytań ze względu na niższą pensję, to jeszcze bardziej zmniejszą rotację pracowników w firmie. Gospodarce grozi wejście w spiralę spadkową.

Jeżeli firma nie może sprzedać swoich produktów z powodu braku popytu, nie dokona żadnych inwestycji. Tylko państwo musi uzupełnić tę lukę w popycie. Jeśli jednak rząd chce wydać więcej, nie ma innego wyjścia, jak zaciągnąć dług. Do dziś dnia pokutuje absurdalny pogląd, że zadłużenie jest szkodliwe i prowadzi do podwyższania podatków.

Weźmy na przykład Japonię, kraj o podobnej sile gospodarczej do Niemiec, ale mający znacznie niższe podatki i opłaty niż my. Krytycy będą twierdzić, że dług publiczny Japonii jest około cztery razy wyższy niż dług Niemiec. Mimo to Japonia nie ma problemów z kredytem. A gdy gospodarka znów zacznie się rozwijać, zadłużenie rządu również się zmniejszy.

Jednakże, zwłaszcza w Niemczech, nadal często naucza się ekonomii neoklasycznej, teorii ekonomicznej, która została w wielu częściach obalona i która uważa dług za coś strasznego. Niestety, większość ludzi nie zajmuje się tymi kwestiami, chociaż kwestia długu publicznego jest kluczowa dla wzrostu gospodarczego i dobrobytu.

Wracając do zasiłku obywatelskiego: Wbrew powszechnemu przekonaniu zasiłek obywatelski jest stabilizatorem popytu, który zapewnia, że ​​popyt osoby bezrobotnej nie ulegnie całkowitemu załamaniu. Zasiłek obywatelski jest również istotnym elementem naszego państwa opiekuńczego opartego na solidarności. A jeśli nie chcemy, żeby nasze społeczeństwo się rozpadło, powinniśmy walczyć o jego zachowanie. Ma to również sens ekonomiczny.