Złoty szakal zauważony w Nadrenii-Palatynacie: Pierwszy dowód z fotopułapki

Mainz. Po raz pierwszy szakala złocistego odnotowano w Nadrenii-Palatynacie. Dowody dostarczyły zdjęcia z fotopułapki w Lesie Palatynackim, zgodnie z informacjami Ministerstwa Środowiska w Mainz. Nie jest jasne, czy gatunek ten na stałe zadomowi się w tym kraju związkowym. Ponieważ szakale złociste mogą również atakować zwierzęta pasące się na pastwiskach, dalsze wydarzenia będą uważnie monitorowane.

„Pojawienie się dzikiego zwierzęcia jest oznaką różnorodności ekologicznej i pokazuje, że nasz krajobraz oferuje nienaruszone siedliska, które mogą zapewnić dzikim zwierzętom nowe życie” – powiedziała minister środowiska Katrin Eder (Zieloni).

Szakal złocisty (Canis aureus) jest jedynym szakalem występującym w Europie. Jest nieco większy od lisa i ma spiczaste uszy. Te zwierzęta zazwyczaj żyją w parach lub małych stadach rodzinnych i są aktywne głównie nocą i o zmierzchu. Według Niemieckiej Fundacji na rzecz Przyrody ich dieta obejmuje uprawy, owady, płazy, ryby, małe ptaki i małe ssaki.

Mniejszy od wilka, ale większy od lisa: szakal złocisty wciąż się rozprzestrzenia.

Źródło: IMAGO/imagebroker

Ministerstwo wyjaśniło, że obserwacja okazu w Nadrenii-Palatynacie nie była zaskakująca. W ostatnich dekadach gatunek ten rozprzestrzenił się coraz bardziej z południowej i południowo-wschodniej Europy do Europy Środkowej. Pierwsze udokumentowane obserwacje w Niemczech miały miejsce w Brandenburgii w 1997 r.

Rozmnażanie gatunku zostało już potwierdzone w Badenii-Wirtembergii. Według Ministerstwa Środowiska, dowody są również w północnej Alzacji, graniczącej z Nadrenią-Palatynatem. Szakal złocisty rozprzestrzenia się również w Szlezwiku-Holsztynie. Tamtejsze władze niedawno zatwierdziły zastrzelenie zwierzęcia tego gatunku objętego szczególną ochroną po tym, jak zabiło ono wiele jagniąt na wyspie Sylt.

Według Bawarskiego Urzędu ds. Środowiska (LfU) szakal złocisty nie stanowi zagrożenia dla ludzi. Jest to nieśmiałe zwierzę, które unika kontaktu z ludźmi. Spotkania ze złotymi szakalami są na ogół rzadkie, ponieważ są nieśmiałe i aktywne głównie o zmierzchu lub w nocy.

RND/dpa