Jak ryba w wodzie – naucz się pływać bez wysiłku i wydajnie

Płynne i efektywne poruszanie się po wodzie – marzenie wielu amatorów pływania. Często pytają o najważniejsze czynniki, które mają znaczenie podczas pływania. Czy aby zrobić postępy należy przede wszystkim zwiększyć siłę mięśni? W końcu najlepsi zawodnicy na świecie w tej dyscyplinie zachwycają umięśnionymi górnymi partiami ciała i umięśnionym brzuchem. Czy może bardziej sensowne jest intensywne rozwijanie technologii? A jaką rolę odgrywa świadomość ciała w pływaniu?

W rzeczywistości wszystkie wymienione czynniki muszą ze sobą współdziałać, aby znaleźć się na szczycie świata – i oczywiście jest jeszcze kilka innych czynników. W przypadku sportowców amatorów ważne jest, aby różnicować i przypisywać wagę poszczególnym czynnikom w zależności od indywidualnych wymagań.

Przede wszystkim każda osoba dorosła, która zaczyna uczyć się pływania, czerpie korzyści ze zdobycia podstawowej wiedzy technicznej. Pomogą Ci zrozumieć, jak i dlaczego powinieneś ułożyć ramiona, nogi i oddychać, aby móc poruszać się w wodzie bez ataków paniki i duszności.

Nauczenie się tej techniki jest szczególnie łatwe dla osób, które mają dobrą koordynację ruchową i dobre wyczucie swojego ciała, co pozwala im kontrolować poszczególne kończyny i grupy mięśni. Podwaliny tego procesu kształtują się zazwyczaj w dzieciństwie.

Oprócz indywidualnych predyspozycji, szczególnie pomocne przy nauce gry na instrumencie muzycznym są zajęcia polisportowe, sporty wymagające koordynacji, takie jak gimnastyka, taniec, sztuki walki, a nawet ćwiczenia rozwijające precyzję ruchów. Dorośli, którzy mają talent do ruchu i koordynacji, często potrafią w krótkim czasie poczynić duże postępy techniczne. Pływają długie dystanse niemal bez wysiłku, ponieważ świadomość ciała pozwala im zachować równowagę między oporem wody a napędem.

Jeśli wiesz, że koordynacja i wyczucie własnego ciała nie są twoimi mocnymi stronami, nie musisz rezygnować z pływania! W takim przypadku ważne jest, aby wykonywać ćwiczenia technicznie – najlepiej z uwagą i wsparciem trenera – aż do momentu usunięcia najpoważniejszego oporu.

Obejmuje to wszelkie ruchy, które w zasadzie spowalniają ciało w wodzie, a nie przemieszczają go do przodu. Może to dotyczyć zbyt dalekiego wysunięcia ramion i nóg podczas pływania stylem klasycznym, zbyt zgiętych stóp i kolan podczas pływania kraulem, zbyt niskiego ułożenia bioder podczas pływania stylem grzbietowym lub niekorzystnej pozycji głowy i oddechu w przypadku wszystkich stylów pływania.

Jeżeli istnieje forma szorstka, w której regularne oddychanie nie sprawia już trudności, brak umiejętności technicznych można zrekompensować stosując siłę i tzw. „trening gryzienia” (trening o wysokiej intensywności). Przynajmniej do pewnego stopnia i tylko w sferze hobbystycznej, gdyż takie podejście na pewno nie wystarczy, aby zdobyć tytuł mistrza świata.

Zamiast treningu technicznego stosuje się jednostki, których głównym celem jest poruszanie się w wodzie z dużą intensywnością ruchów ramion i kopnięć nogami. Wymaga to znacznego wysiłku, dużej wytrzymałości i ogromnej wytrwałości psychicznej, gdyż ćwiczenia te są dość bolesne.

Najlepiej zacząć od krótkich, powtarzalnych odcinków (na początek wystarczy 15-25 metrów) i długich przerw na regenerację. W miarę upływu tygodni zauważysz, że Twój organizm radzi sobie coraz lepiej z wysokim poziomem stresu, dzięki czemu możesz wydłużać dystanse i skracać przerwy.

Należy jednak pamiętać, że takie serie ćwiczeń mocno obciążają ramiona, gdyż opór wzrasta proporcjonalnie do kwadratu prędkości pływania, a im szybciej płyniesz, tym więcej siły musisz włożyć.

Tego typu trening jest odpowiedni przede wszystkim dla umięśnionych, ale i szczupłych mężczyzn, o mocnych mięśniach ud, którzy ze względu na typ swojej sylwetki naturalnie leżą nisko w wodzie i zmagają się z obwisłymi nogami. Przydają się również użytkownikom o zaawansowanej technice, którzy chcą stać się szybsi.

Najlepiej, aby sesje pływania wymagające dużej siły szły w parze ze znacznym wzmocnieniem stożka rotatorów, co pozwoli już na wczesnym etapie zapobiec przeciążeniom i stanom zapalnym ścięgien barku. Bardzo przydatna jest tutaj prosta taśma Theraband.

Coraz więcej basenów nad jeziorami, rzekami i stawami oferuje naukę pływania pod okiem doświadczonych trenerów. W niektórych miejscach lekcję pływania rezerwuje się w kasie basenu, podobnie jak wizytę u fryzjera, w innych oferta jest przedstawiana jako lekcja bez zapisów, polegająca na konieczności stawienia się nad wodą o określonej godzinie.

Pływacy rekreacyjni czasami reagują na takie reklamy niepewnością. Wymogiem jest ciekawość i chęć trenowania pływania. Ale pytania takie jak: „Czy jestem na to za zły?” lub „Czy dam radę to przetrwać?” stanowić przeszkodę.

Bądź odważny! Osoby, które czują się pewnie na głębokiej wodzie i posiadają podstawowe umiejętności pływania w reklamowanym stylu, mogą czasem odnieść ogromne korzyści z tego rodzaju treningu. Nawet jeśli już uczęszczałeś na lekcje pływania lub ukończyłeś szkolenie techniczne, czasem obiektywna perspektywa z zewnątrz może zdziałać cuda!

Być może nauczyciel uczy aspektów technicznych, posługując się zaskakującymi metaforami, które są łatwe do zapamiętania. Albo też nieznane dotąd ćwiczenia techniczne, nowo nauczone wzorce ruchu, informacje zwrotne z nagraniami wideo lub po prostu wymiana zdań z nieznajomymi, która wyzwala długo oczekiwany „klik” i sprawia, że ​​pływanie staje się łatwiejsze.

Jedyną rzeczą, o której należy pamiętać, jest to, że zajęcia na otwartej wodzie są bardziej wymagające niż na krytym basenie. Z jednej strony fale mieszają wodę, z drugiej zaś, w wietrze i przy niższej temperaturze otoczenia, ciało o wiele szybciej się wychładza. Pomocny może okazać się kostium kąpielowy z neoprenu lub z długim rękawem.

Artykuł z « NZZ am Sonntag »