Dawno, dawno temu istniały morele karakorumskie
Owoce do skubania 4/6. Jak ludziom udało się przetrwać przez wieki na stromych zboczach północnego Pakistanu? Zespół niemiecko-pakistańskich badaczy uważa, że znalazł zalążek wyjaśnienia w lokalnych opowieściach o smacznych pestkowcach, wyjaśnia niemiecki magazyn „Die Zeit”.
Pewnego dnia, dawno temu, jeden z moich prapradziadków wybrał się z przyjacielem na rabunek. Natknęli się na podróżnika pogrążonego w lekturze książki. Natychmiast rzucili się na niego i zabili.
Tak zaczyna się historia prosto z „dachu świata”, pasma Karakorum w północnym Pakistanie. Ze szczytami sięgającymi ponad 8000 metrów, temperaturami spadającymi zimą poniżej –30°C i przełęczami skutymi lodem, jest to królestwo irbisów, jaków i kozic markur . Tutaj skała króluje niepodzielnie, wbrew człowiekowi.
Niewiele jest na Ziemi miejsc, gdzie przetrwanie jest trudniejsze. A jednak od tysiącleci ludzkość osiedla się na zboczach tych gigantycznych gór, tworząc oazy i sady, budując wioski i zamieszkując wysokogórskie pastwiska. Jak udało jej się tego dokonać?
Niemiecko-pakistański zespół bada tę kwestię od piętnastu lat. Naukowcy przeanalizowali skład genetyczny gatunków odpornych na mróz jabłoni, różnorodność genomiczną jaków i wysłali próbki gleby do odległych laboratoriów. „Ale rok temu, kiedy miejscowy starszy opowiedział nam o
Skorzystaj ze specjalnej oferty cyfrowej, aby uzyskać nieograniczony dostęp do wszystkich naszych treści.
Courrier International
