Nepal, boom na kolejki linowe: buduje się dziesiątki. Na wschodzie dochodzi do starć o zbezczeszczony święty las

Nepal . Wybuchł skandal związany z kolejką linową. W kraju Himalajów kwitną one dosłownie jak grzyby po deszczu. Budowa jednej elektrowni, której budowa zagraża świętemu lasowi, wywołała protesty uliczne, na które policja odpowiedziała brutalnie.

Rozwój turystyki a ochrona środowiska. Problem ten dotyka – choć w różny sposób – zarówno duże kraje o wysokim poziomie gospodarczym i wysokim tempie rozwoju, w tym w sektorze hotelarskim, jak i te, które, choć fizycznie i społeczno-ekonomicznie oddalone od tzw. cywilizacji, zdołały zdobyć sobie miejsce na światowej mapie podróży. Przypadek Nepalu jest symboliczny – sam w sobie jest to jeden z najbardziej oddalonych strukturalnie i najmniej dostępnych krajów na świecie, a mimo to właśnie z tego powodu stanowi wielką atrakcję, choć niszową. Jednak w dobie konsumpcji i mediów społecznościowych ekspansja rynkowa stała się niemal koniecznością.

Nadmierna turystyka na dachu świata

Nic więc dziwnego, że w krainie ukochanej przez alpinistów , piechurów i miłośników kultury i historii, które same w sobie przywołują ideę powolności, społeczny obowiązek dzielenia się niesie ze sobą liczbę i rodzaje gości, co przywodzi na myśl formę turystyki wymagającą szybkiego transportu, luksusu i podstawowej infrastruktury, co jest z natury wrogiem zrównoważonego rozwoju. Jeszcze mniej zaskakujące jest to, że nawet Mount Everest stał się przypadkiem nadmiernej turystyki , a trend ten rozprzestrzenia się także na niższe wysokości, gdzie rośnie sława.

Obszarem dotkniętym tym zjawiskiem jest wschodni Nepal. To odległy dystrykt Taplejung , który od miesięcy jest niszczony przez projekt budowy kolejki linowej, zagrażający świętemu lasowi i całej gospodarce regionu. Spór doprowadził do gwałtownych zamieszek na początku tego roku, kiedy policja ostrzelała ostrą amunicją protestujących, którzy byli zagorzałymi przeciwnikami projektu. Cztery osoby zostały poważnie ranne.

Starcia z policją o święty las

Decyzja protestujących o odwołaniu protestu w zamian za zawieszenie prac tymczasowo złagodziła napięcia. Jednak pożar w tym rejonie nadal się tli, a wczoraj 14 osób zostało rannych, w tym 11 funkcjonariuszy sił bezpieczeństwa. „Protestowaliśmy pokojowo, gdy bandyci zaatakowali nas, wymachując kukrisami (dużymi tradycyjnymi nepalskimi nożami)” – mówi Shree Linkhim Limbu , koordynator komitetu obrony obiektu, zdecydowany kontynuować walkę, dopóki projekt nie zostanie porzucony.

Wszystko zaczęło się, gdy bogaty biznesmen Chandra Dhakal , prezes Krajowej Izby Handlu i Przemysłu oraz bliski współpracownik premiera KP Sharma Oli , ogłosił w 2018 roku budowę kolejki linowej, która miała dojechać do świątyni Pathibhara . Co roku około 300 000 osób odwiedza to miejsce pielgrzymkowe hinduistów, po kilkugodzinnej wędrówce u podnóża Himalajów. Rząd twierdzi, że projekt o długości 2,5 kilometra i wartości 21 milionów euro zwiększy frekwencję w świątyni, co przyniesie maksymalne korzyści lokalnej gospodarce. Opisuje to jako „projekt dumy narodowej”.

Zagrożone siedliska pandy czerwonej, niedźwiedzia czarnego i irbisa śnieżnego

Definicja ta jest stanowczo odrzucana przez miejscową ludność, która obawia się nieodwracalnych szkód, jakie ta ustawa spowoduje i już wyrządziła przyrodzie, w szczególności lasowi, który rdzenna społeczność Limbu uważa za święty. „To nic innego, jak bezpośrednia i brutalna ingerencja państwa” – potępił Shree Linkhim Limbu w rozmowie z Agence France Presse. „Jak możemy mówić o dumie narodowej, skoro państwo służy jedynie partykularnym interesom?”

Stan zezwolił na wycięcie ponad 10 000 drzew w lesie, który jest domem dla zagrożonych gatunków zwierząt, takich jak panda ruda , niedźwiedź czarny i nieuchwytny oraz rzadki irbis śnieżny . „My Kirat (rdzenni mieszkańcy) czcimy drzewa, kamienie i wszystkie żywe istoty. Oni masakrują naszą wiarę” – powiedział Anil Subba, reżyser trwającego miesiąc przedstawienia anty-rope-car w stolicy Katmandu. Kolejka linowa w Dhakal nie przypadła też do gustu około 500 lokalnym tragarzom, sprzedawcom herbaty i hotelarzom , którzy obawiają się, że zabraknie im klientów. „Od pokoleń przewozimy wyznawców do Pathibhara” – wspomina jeden z pracowników, 38-letni Chandra Tamang . „Jeśli przejadą kolejką linową nad naszymi głowami, jak przetrwamy?”

Za i przeciw

Jednakże wśród zwolenników odrzucenia nie ma jednomyślności. „To przyniesie tu rozwój” – mówi 45-letnia mieszkanka Kamala Devi Thapa , która twierdzi, że kolejka linowa przyciągnie więcej „starszych pielgrzymów”, nie uniemożliwiając młodszym lub sprawniejszym pielgrzymom chodzenia.

W ostatnich czasach w Nepalu przybyło wyciągów narciarskich. Pięć z ośmiu obecnie będących w użyciu powstało w ciągu ostatnich dwóch lat, a dziesięć kolejnych jest w budowie. Wiele z nich nosi podpis grupy Ime z Dhakal. Cel władz jest jasny: ożywienie sektora turystycznego, który według Światowej Rady Podróży i Turystyki (Wctt) przyczynia się do 6% produktu krajowego brutto (PKB) kraju, w którym stopa bezrobocia zbliża się do 10%. Oprócz projektu Pathibhara, na szali leży cała polityka ochrony środowiska rządu, w kraju, którego 45% powierzchni zajmują lasy. Według Ministerstwa Środowiska, w 2024 roku wyciętych zostanie 255 000 drzew .

Magnat kolei linowej

„Rząd pozwala na wylesianie w imię rozwoju, a to będzie miało długoterminowe konsekwencje” – ostrzega Rajesh Rai , profesor Uniwersytetu Tribhuvan w Katmandu . Niezrażony tym pomysłodawca budowy kolejki linowej zapewnia, że ​​jego projekt stworzy tysiąc miejsc pracy i odrzuca wszelką krytykę. „To tylko środek transportu, nie wpłynie on na lokalną ekologię ani kulturę” – zapewnia Dhakal. „Jeśli ludzie mogą latać nad regionem helikopterem, to dlaczego nie kolejką linową? Poza tym promujemy czystą energię...”

Temat ten nie poruszył 79-letniej Kendry Singh Limbu . „Walczymy o zachowanie naszego dziedzictwa” – atakuje pierwszy przeciwnik – „i będziemy to robić, dopóki projekt nie zostanie definitywnie anulowany”.

Jak zauważa Anand Gautam , lokalny dziennikarz, społeczność jest obecnie podzielona na starych i młodych. „Dla jednych oznacza to postęp, dla innych zniszczenie”