Późna reforma?

Rozdział XII Ter Artykułu Trzeciego Federalnej Ustawy o zapobieganiu i identyfikacji operacji z nielegalnymi dochodami zawiera nową definicję ryzyka.

„Jest to prawdopodobieństwo, że wrażliwe operacje mogą być wykorzystywane do przeprowadzania działań lub operacji, które potencjalnie mogą nasilać przestępstwa operacji z nielegalnymi dochodami, przestępstwa związane z tymi dochodami i przestępstwa związane ze strukturami finansowymi organizacji przestępczych, a także zapobiegać wykorzystaniu tych dochodów do ich finansowania”.

Wczoraj o 14:55 Izba Deputowanych otrzymała projekt dekretu reformy, zatwierdzony przez Senat Republiki. Przepisy zostały zmienione w celu wzmocnienia mechanizmów instytucjonalnych w celu zwalczania prania pieniędzy i finansowania terroryzmu, zapewnienia stabilności systemu finansowego i zdrowia gospodarki narodowej.

Konieczne wzmocnienie w następstwie sześcioletnich obserwacji Grupy Specjalnej ds. Przeciwdziałania Praniu Pieniędzy (FATF) dotyczących niedociągnięć w zakresie wdrażania środków zapobiegawczych i nadzorczych.

Gdy tylko reformy wejdą w życie, Ministerstwo Finansów będzie musiało wydać rozporządzenia, które między innymi wprowadzą elektroniczny system rejestrowania i udostępniania danych osobom zaangażowanym w działalność narażoną na ryzyko.

Opóźnienie w uchwaleniu porządku obrad ustawy spowolniło adaptację tzw. ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy. Z orzeczenia inicjatywy usunięto dwie propozycje: że jej początkowe propozycje obejmują wśród celów zapobieganie i wykrywanie finansowania terroryzmu, oprócz operacji z nielegalnymi dochodami, oraz że Federalny Kodeks Karny obejmuje przestępstwo finansowania terroryzmu i jego ukrywanie na liście przestępstw, które mogą być popełniane przez osoby prawne.

Zmieniono jedynie artykuł 400 Bis Kodeksu, który teraz będzie miał paragraf III, upoważniający prokuraturę do prowadzenia dochodzeń w sprawie instytucji systemu finansowego i wszczynania postępowań karnych; do tego celu wymagane będzie złożenie skargi przez Ministerstwo Finansów, które będzie uznawane za ofiarę lub stronę pokrzywdzoną.

Reformy te mają na celu zapewnienie skuteczności systemu poprzez nałożenie proporcjonalnych i odstraszających sankcji, obejmujących m.in. cofnięcie zezwoleń osobom podejmującym się ryzykownych działań i niespełniającym obowiązków w zakresie zapobiegania.

Przewidziano kary dla osób, które nie dopełnią obowiązków związanych ze zgłaszaniem i zapobieganiem, w tym cofnięcie zezwoleń na działalność ryzykowną, taką jak hazard i loterie, a także ochronę środków i przekazywanie środków.

Skutki uboczne

INTERWENCJA. „Intercam działa normalnie i będzie nadal wspierać swoich klientów, tak jak zawsze” – oświadczył zarząd banku, po tym jak został oznaczony jako źródło obaw dotyczących prania pieniędzy przez Sekretariat Skarbu Państwa. Minęło mniej niż 24 godziny, zanim Narodowa Komisja Bankowości i Papierów Wartościowych ogłosiła, że ​​tymczasowo przejmie kontrolę nad organami administracyjnymi i prawną reprezentacją tej instytucji i CIBanco. Ta interwencja zarządu, jak uzasadnił organ regulacyjny, ma na celu ochronę praw swoich klientów i oszczędzających. A Meksykańskie Stowarzyszenie Bankowe uznało, że sytuacje te nie stanowią „ryzyka systemowego ani nie wpływają na stabilność systemu finansowego”.

REAKCJA. Sergio Aguayo odrzucił stanowisko dyrektora Narodowego Instytutu Studiów nad Rewolucjami Meksykańskimi, ale zgodził się dołączyć do Rady Doradczej CIDE. Pierwsza linia oporu wobec jego nominacji pochodziła od zarządu instytucji akademickiej. José Antonio Romero Tellaeche publicznie zakwestionował nominację, podpisaną przez Sekretarz Rosaurę Ruiz, a także „wczesne i nielegalne” usunięcie Felipe Ávili Espinosy ze stanowiska doradcy CIDE, które otrzymał od urzędnika trzeciego szczebla z Podsekretariatu Rozwoju Technologicznego, Zasięgu i Innowacji na polecenie Juana Luisa Díaza de Leóna.