Książki Fulano

Sezon literacki jest nieco pochłaniający, nie tylko dla tych, którzy mieszkają w kręgu — dla nich to dużo. „Czytałeś już książkę Tego-a-tego?” „Nie, jeszcze nie, czytam Tego-a-tego”. „Bardzo mi się podobała Ta-a-ta, śmiałem się jak szalony”. „Z drugiej strony nie mogłem skończyć Tego-a-tego. Nie wiem, dokąd to zmierza”. Wygląda na to, że wszyscy pracujemy dla tajemniczej korporacji, która zmusza nas, byśmy niczego nie przegapili i mieli opinię na każdy temat. Sant Jordi odchodzi, a my bierzemy oddech. Książki nie wydają się takie pilne i można mieć kilka dni na biurku bez ich czytania. Kiedy się do nich rzucasz, to dlatego, że masz ochotę dobrze się bawić. W duchu Carnera „estiu tot l'any” wybrałem te książki. Na liście znalazły się niedawno opublikowane dzieła (w czerwcu powstaje popyt na książki na wakacje) oraz te, które szczególnie przypadły mi do gustu w ciągu roku.

Gwiazdą tej chwili jest Lisa Cohen autorstwa Ady Klein Fortuny ( L'Altra ): to opowieść o miłości, bez smutku, który od lat nęka dzieła eksplorujące ten temat. Opowiada historię kobiety, która jako dorosła jest w związku z mężczyzną. Przeżywa go z euforyczną namiętnością i zagłębia się w swoją przeszłość, aby zrozumieć i wyjaśnić swoje traktowanie mężczyzn. To nie jest powieść romantyczna, ponieważ zawiera również tragedie i poważne wydarzenia, ale emanuje urzekającą radością życia.

Z drugiej strony, Roser Cabré-Verdiell Que es morin els fills dels altres ( Males Herbes ) opisuje świat udręki i przeczuć, obsesyjną fiksację, która niczym film noir filtruje światło Ocata, która przestaje być plażą w sprzecznym regionie Maresme – mieszkalnym i podmiejskim – by stać się Hekate: królestwem mentalnych cieni. Pomiędzy Adą Klein Fortuny i Roser Cabré-Verdiell mamy świeżo wyjętą z pieca Els temples solemnes ( Periscopi ), z tytułem, który pasuje do wydawcy. Jest to rodzinna opowieść o idei własnego domu i oczekiwaniach kreowanych przez związki i rodzicielstwo. Glòria de Castro pisze bardzo dobrze, z humorem i wrażliwością.

Julià de Jòdar przygotowuje piątą książkę w swojej serii o XX wieku. Dla czytelników, którzy nie czytali jego poprzednich książek, Variacions Gabriel Caballero ( Pont de Petroli ) jest dobrym wprowadzeniem. Łączy opublikowane i nieopublikowane fragmenty, które funkcjonują niezależnie. Jest to tom w stylu wielkich fragmentarycznych książek Jòdara — wspaniałego Noi, ¿has vist la mare amagada entre les ombres? — z pępowiną z oryginalną powieścią.

Nowa Casajuana! Dyplomata z zawodu, Carles Casajuana przeplata powieści osadzone w odległych krajach innymi, które patrzą na nas od wewnątrz, omawiając powrót Carnera do Katalonii lub relacje między katalońskimi i kastylijskimi pisarzami. W La guerra dins la guerra (Wojna w wojnie) ( Proa ) ożywia te dwie postacie, aby omówić okres powojenny i zastanowić się nad tym, jak interpretujemy historię z sprzecznych punktów widzenia, w świetle majowych uroczystości z 1937 r.

Pla od początku, kim są dobrzy! Maria-Arboç Terrades zredagowała tom oparty na książce Coses vistes z 1925 r., prezentuje go dzisiejszym czytelnikom, którzy go nie znają, i bada złożoną grę manipulacji, wznowień i recyklingu Josepa Pla , zaczynając od The Gray Notebook , który włączył wiele z tych historii i fragmentów do sekwencji o własnym rytmie i zróżnicowanych intencjach. Wiele z tych fragmentów — o charakterystycznych postaciach lub o Calelli de Palafrugell — zostało opublikowanych w prasie. Coses vistes 1920-1925 ( Destino ) to książka, w której można zatrzymać się na chwilę nad szczegółami i cieszyć się pisaniem.

– Co sądzisz o rekomendacjach krytyka Fulano w La Vanguardia ?

– Nie wiem. Wydaje mi się, że jest zbyt przejęty ideą, że literatura powinna służyć przyjemności.

– I coś w tym jest, prawda?