Czy można cieszyć się życiem, nie ceniąc siebie?

Szczęście jest prawdopodobnie stanem, którego współcześni ludzie najbardziej pragną, ale nigdy nie byli w stanie osiągnąć. Ale dlaczego? Ponieważ najczęściej szukamy szczęścia w warunkach zewnętrznych: więcej pieniędzy, ładniejszy dom, bardziej udana kariera...

Ale jest pewna bardzo ważna wewnętrzna prawda, o której nie wiemy: nasz pogląd na siebie ma bezpośredni wpływ na przyjemność, jaką czerpiemy z życia.

Tutaj właśnie pojawia się koncepcja poczucia własnej wartości.

Samoocena, jeden z fundamentów dobrego samopoczucia psychicznego, polega na tym, że jednostka ceni siebie, akceptuje swoje mocne i słabe strony oraz rozwija w sobie współczującą postawę wobec siebie.

JAK OSOBY Z WYSOKĄ SAMOOCENĄ MOGĄ ZMIENIĆ ŚWIAT?

Wysoka samoocena oznacza nie tylko dobre samopoczucie, ale także zdolność do stawienia czoła życiu w zdrowszy sposób. Oto typowe cechy osób o wysokiej samoocenie:

• Akceptują siebie ze swoimi mocnymi i słabymi stronami.
• Ufają swoim decyzjom.
• Są otwarci na krytykę.
• Stawiają sobie realistyczne cele i łatwo się nie poddają.
• Mają jasność co do stawiania granic.
• Nawiązują zdrowe i satysfakcjonujące relacje.
• Sukces innych traktują jako źródło inspiracji, a nie zagrożenie.
• Podchodzą do problemów w sposób nastawiony na rozwiązanie.
• U takich osób rozwija się postawa szacunku zarówno wobec siebie, jak i otoczenia, co tworzy psychologiczną podstawę, która sprawia, że ​​szczęście staje się trwałe.

CO JEST POWODEM SŁABEJ SAMOOCENY?

W przypadku osób z niską samooceną obraz jest zupełnie inny. Zazwyczaj czują się bezwartościowi w swoim świecie wewnętrznym, a to uczucie negatywnie wpływa na wszystkie ich doświadczenia w świecie zewnętrznym:

Skupiają się za bardzo na własnych niedociągnięciach. Umniejszają swoje sukcesy. Unikają próbowania nowych rzeczy. Boją się krytyki. Ciągle porównują się z innymi. Mają trudności z wyznaczaniem granic.

Uważają, że ich własne pomysły są bezwartościowe.