Nieuwe ijsberg ter grootte van Chicago breekt af van Antarctica

De nieuwe ijsberg A-84 heeft een deel van de zuidelijke zomer van 2024-2025 doorgebracht op delen van de Antarctische kust. Het is 30 kilometer lang en 17 kilometer breed , net als de stad Chicago.
De afgelopen maand is de aardappelvormige ijsberg ongeveer 250 kilometer afgedreven vanaf zijn oorsprong nabij het zuidelijke uiteinde van de George VI-ijsplaat langs de voet van het Antarctisch Schiereiland.
De reis van de ijsberg is te zien in een animatie die is vrijgegeven door NASA Earth Observatory en die is samengesteld uit satellietbeelden die zijn gemaakt tussen 15 januari en 15 februari 2025. De beelden zijn afkomstig van de MODIS-instrumenten (Moderate Resolution Imaging Spectroradiometer) op de Terra- en Aqua-satellieten van NASA, en van de VIIRS-instrumenten (Visible Infrared Imaging Radiometer Suite) op de Suomi NPP-satelliet.
Eind 2024 werd een scheur waargenomen in het restant van de George VI-ijsplaat, maar de toekomstige ijsberg was nog steeds omgeven door zee-ijs bij de Ronne-ingang, de baai die grenst aan het zuidelijke uiteinde van de ijsplaat. Het bijzondere aan de George VI-ijsplaat is dat er zowel aan de noord- als aan de zuidkant een ijsfront is. In januari 2025 was het grootste deel van het seizoensgebonden zee-ijs gesmolten en werd de nieuwe ijsberg door zeestromingen meegevoerd.
"Ik ben onder de indruk van hoe snel het zich door de kuststroming verplaatst", aldus Christopher Shuman, een gepensioneerde glacioloog aan de Universiteit van Maryland, in een verklaring. "Ik vraag me af wat er in het water onder de ijsplaat gebeurt ."
Het afkalven van ijsbergen is een normaal verschijnsel op ijsplaten. Factoren zoals opwarming van de lucht en het water, in combinatie met de afname van beschermend zee-ijs, kunnen het afkalfproces versnellen en leiden tot instorting, zoals is gebeurd met verschillende ijsplaten langs het Antarctisch Schiereiland.
Uit waarnemingen van ontdekkingsreizigers in de vroege jaren 1940 en later door middel van remote sensing blijkt dat George VI ijs op de continentale plaat verliest. Tot nu toe verloopt de terugtrekking geleidelijk, mede dankzij de stabiliteit die de unieke ligging tussen het Antarctisch Schiereiland en Alexandereiland biedt.
eltiempo