Waarom zou meer geld niet altijd gelijk staan ​​aan geluk?

Het idee dat geld gelukkig maakt, is al jaren onderwerp van discussie. Sommigen beweren dat inkomen niet afhankelijk mag zijn van iemands humeur. Zaken als persoonlijke groei en de waarde van dierbaren staan ​​voorop. Anderen beweren dat het inkomen verschillende activiteiten mogelijk maakt die, op de een of andere manier, het dagelijks leven opvrolijken.

Deze discussie vindt zijn oorsprong in de jaren zeventig, toen de Amerikaanse econoom Richard Easterlin , door veel deskundigen gezien als de 'vader van de gelukseconomie', de directe relatie tussen inkomen en geluk begon te analyseren. Hij concludeerde dat geld weliswaar de kwaliteit van leven kan verbeteren, maar dat het geen garantie is voor blijvend geluk. Dit staat bekend als de Easterlinparadox .

(Lees: Wie kan met de nieuwe pensioenhervorming naar Colpensiones verhuizen? ).

De Amerikaanse econoom ontdekte dat mensen met een grotere koopkracht in hetzelfde land gelukkiger zijn . Bij het vergelijken van landen ontdekte hij echter dat meer welvaart geen garantie is voor meer geluk.

Volgens deze gedachtegang kan men stellen dat als het bruto binnenlands product (BBP) van een land groeit, het gemiddelde geluk van dat land op een stabiel niveau blijft. Met andere woorden, geld kan het welzijn tot op zekere hoogte verbeteren, maar het garandeert niet dat dit geluk een leven lang aanhoudt.

(Lees ook: Drie op de tien mensen die geld nodig hebben, wenden zich in Colombia tot de 'gota a gota' ).

Of geld geluk kan brengen, hangt dus af van de economische omstandigheden in elk land. In ontwikkelingslanden zorgen stijgende inkomens voor een verdere toename van het geluksniveau, omdat hiermee in basisbehoeften wordt voorzien. In ontwikkelde landen weegt geld niet zo zwaar, dus het vergaren van meer rijkdom leidt niet tot meer geluk .

Waarom niet altijd?

Volgens de econoom zijn er twee situaties die dit mogelijk maken:

1. Sociale vergelijking: Mensen beoordelen hun succes of welzijn vaak in relatie tot hun omgeving. Een loonsverhoging maakt mensen niet gelukkiger als het ook de tevredenheid van de mensen in je directe omgeving verbetert.

2. Hedonische adaptatie: mensen raakten snel gewend aan materiële verbeteringen. Het positieve effect van bijvoorbeeld een nieuwe auto of een salarisverhoging verdwijnt na verloop van tijd.

PORTEFEUILLE