Op vakantie bij grootouders of op kamp: advies van een psycholoog om ervoor te zorgen dat alles soepel verloopt
Vanaf welke leeftijd mag een kind alleen naar de grootouders? En hoe lang?
Dit hangt af van de relatie van het kind met zijn of haar grootouders. Als ze hen regelmatig zien, kunnen we ons voorstellen dat ze rond de leeftijd van 18 maanden een paar nachten bij hun grootouders kunnen doorbrengen. Het belangrijkste is dat dit geleidelijk gebeurt en dat de ouder contact met het kind houdt om te zien of het er klaar voor is.
Aan de andere kant, als hij ze maar af en toe ziet, zul je waarschijnlijk moeten wachten tot hij wat ouder is. Het is moeilijk om een precieze leeftijd te geven. Het hangt niet alleen af van het karakter van het kind, maar ook van de sterke band die hij heeft opgebouwd: dit is wat hem in staat zal stellen om de scheiding van zijn ouders te accepteren.
En wat dacht je van een verblijf op de camping?
Ook hier hangt het af van elk kind... en de ouders. Als ze rustig zijn over dit vertrek, is de kans groot dat het makkelijker zal gaan. Als ze daarentegen – terechte – zorgen hebben, kan de scheiding ingewikkeld worden.
Hoe bereid je kinderen voor op deze scheiding?
Het is belangrijk om hem wat referentiepunten te geven, vooral wat betreft de duur, door hem uit te leggen hoeveel nachtjes hij buitenshuis zal slapen. Je kunt bijvoorbeeld een kleine kalender maken of hem een etui met kiezelstenen geven om hem te helpen de duur beter in te schatten. Maar praat ook enthousiast met hem over de vakantie, herinner hem eraan wat hij kan doen en betrek hem bij het inpakken van zijn koffer.
Voordat u naar het kamp gaat, kunt u uw kind voorstellen aan zijn of haar verzorger. Het kind moet weten dat het op deze persoon kan rekenen en dat hij of zij gedurende het hele verblijf een reserve-aanhangster zal zijn.
Welke spullen moet je in je koffer stoppen?
Een troostdeken is erg belangrijk. Het zal hem vooral geruststellen voor het slapengaan, wat een angstig moment kan zijn. Je kunt hem ook voorstellen om iets te kiezen dat hij mee kan nemen.
Wat als het kind daar last krijgt van de blues?
Als het mogelijk is om een connectie te maken, doen we dat. Grootouders kunnen echter een kader scheppen: "We gaan wandelen en vanavond bellen we." Aan de telefoon stellen we hen gerust en leggen we hen opnieuw uit op wie ze kunnen rekenen. Kinderen moeten ook het gevoel hebben dat ze, zelfs als ze ver weg zijn, deel blijven uitmaken van ons dagelijks leven. En als we ze weer zien, heten we ze hartelijk welkom en tonen we interesse in wat ze hebben meegemaakt.
Op kamp is het soms lastiger om een band op te bouwen. In dat geval is het echt belangrijk om van tevoren te vragen hoe het gaat als het kind een beetje verdrietig is. Zo kun je het kind voor vertrek nog wat uitleggen en hem of haar geruststellen. En stel jezelf ook gerust...
