Vakantie in de Dordogne: de Amadour-route, van de oceaan naar de Causse du Quercy, een van de mooiste wandelingen om deze zomer te maken

Cadouin, Belvès, Domme, Sarlat, Issigeac… deze lijst in Prévert-stijl is geen inventaris van de mooiste dorpen van de Périgord, maar slechts een greep uit wat je kunt zien tijdens het volgen van de Amadour-route. De route is 500 kilometer lang en stijgt bij Soulac, in de Gironde, alvorens Rocamadour, in de Lot, te bereiken. Tussendoor doorkruist hij het zuiden van de Périgord. Het was overigens het departement Dordogne dat de route initieerde. "Eind jaren negentig werd een inventarisatie gemaakt van de bedevaartsoorden", legt Philippe Debet uit, verantwoordelijk voor de wandelroutes in het departement. "En bij die gelegenheid werden alle locaties door UNESCO op de Werelderfgoedlijst geplaatst."

Dat was bijvoorbeeld het geval in Cadouin. In die tijd streefde de Dordogne naar de ontwikkeling van groen toerisme en dus naar de promotie van korte en lange wandelroutes. Het idee ontstond om Cadouin, waarvan de abdij een halteplaats is op de weg naar Santiago de Compostela, te verbinden met de vestingsteden in het zuiden van het departement, die in de middeleeuwen verplichte halteplaatsen waren. "Toen kwam Saint-Avit-Sénieur, vlakbij Cadouin, naar voren", vervolgt de beheerder. "Van het een kwam het ander, en zo ontstond het idee om de wegen naar Santiago de Compostela te verbinden via een verbindingspunt met de Vézelay-route." Dit pad, Amadour genaamd, ontleent zijn naam aan de legende over de stichter van de stad Rocamadour. "Hij landde in Soulac met zijn vrouw, Véronique, en begon het schiereiland te evangeliseren", legt Philippe Debet uit. Nadat hij weduwnaar was geworden, reisde hij door de Dordognevallei en vestigde zich als kluizenaar in een grot op de plek waar later Rocamadour zou ontstaan, wat 'de minnaar van de rots' betekent.

Dit is het verhaal dat de route vertelt, samen met vele andere. Zoals de bedevaart van Capelou naar Belvès, of de gehangene die meerdere keren werd geëxecuteerd voor het plegen van misdaden in twee verschillende dorpen. "Het is een beetje een onderdeel van de folklore van de bedevaart," geeft de technicus toe. "We hebben al deze verhalen verzameld om ze aan mensen te vertellen." In totaal duurt het een week om van Bergerac naar Rocamadour te komen. De route voert door verborgen hoekjes zoals de vestingsteden Molières, Issigeac en Beaumont-du-Périgord.

Maar ook sites die op de UNESCO-lijst staan. Denk bijvoorbeeld aan Cadouin, een cisterciënzerabdij waarvan de kloostergang open is voor bezoekers. Een kloostergang die in de 12e eeuw een lijkwade herbergde die als heilige lijkwade werd gepresenteerd. Er ontstonden pelgrimstochten voordat de lijkwade in 1933 werd getaxeerd en werd ontdekt dat het een islamitische stof was. Volgens de legende werd de lijkwade meegebracht door Simon de Montfort, die vertrok voor de kruistocht tegen de katharen, om zich te verzekeren van de steun van de monniken van Cadouin, wellicht geneigd om aandachtig te luisteren naar de preken van de zogenaamde Albigenzen.

> Vind hier al onze ideeën voor een vakantie in de Dordogne

Tussen erfgoed en wandelen laat de Amadourroute, of GR 81, u een veelheid aan gevarieerde landschappen ontdekken. En zelfs kleinere erfgoedlocaties, zoals de volledig gerestaureerde Urval-oven. Een belangrijke troef: de Amadourroute kruist vier pelgrimsroutes. Genoeg om de wandeling te verlengen voor wie dat wil. Na Cadouin klimt de route het Bessède-bos in tot aan Belvès en duikt vervolgens de gouden driehoek van de Dordognevallei in. Bezienswaardigheden zoals het kasteel van Castelnaud, de tuinen van Marqueyssac en het kasteel van Milandes, het huis van Joséphine Baker, liggen op een steenworp afstand.

"De Dordognevallei is een beschermd biosfeerreservaat", zegt Philippe Debet. Een uitdagende wandeling, want de Périgord is, in tegenstelling tot de aangrenzende Gironde, verre van vlak, maar biedt wel prachtige uitzichten op de omringende natuur. Dat is bijvoorbeeld het geval in Saint-Julien-de-Lampon. Bepaalde knooppunten met de treinstations van Bergerac en Sarlat maken kortere afstanden mogelijk. Langs de route zijn accommodaties ingericht, zoals in Saint-Avit-Sénieur, waar het stadhuis een voormalige winkel heeft omgebouwd tot slaapzaal. "Er is van alles te vinden", zegt de manager. "Er zijn gedeelde accommodaties, maar ook hotels en pensions." Voor elk wat wils.

Er wordt een reisdagboek aangelegd dat je kunt afstempelen, vergelijkbaar met de tochten op de Camino de Santiago. Wie minstens 100 kilometer heeft afgelegd, krijgt een badge. "Ons doel was om deze vorm van toerisme te promoten", geeft Philippe Debet toe. "Het is een beetje vergelijkbaar met wat elders gebeurt met langeafstandswandelpaden, zoals de GR 10, 20 en 34, of de Stevenson Trail. In de anderhalf jaar dat het bestaat, hebben we zeer positieve reacties ontvangen." Een zeer gedetailleerde website stelt je in staat om de etappes te volgen en te bekijken terwijl je onderweg bent.