Waarom de huidige stemming over euthanasie zo belangrijk is
De stemming van vandaag is enorm belangrijk. Het lijkt er nu sterk op dat euthanasie in Engeland en Wales wordt ingevoerd.
De stemming door parlementsleden om het wetsvoorstel van Kim Leadbeater goed te keuren is waarschijnlijk de grootste stemming over lichamelijke autonomie sinds de legalisering van abortus in Groot-Brittannië in 1967.
In de brandende hitte op het Parliament Square in Londen stonden vandaag honderden activisten hun standpunten - zowel voor als tegen euthanasie - te scanderen, te midden van een zee van kleurrijke spandoeken en plakkaten.
Er was ook emotie. Sommigen droegen foto's bij zich van dierbaren die in pijn waren gestorven, terwijl anderen hun bezorgdheid uitten voor de kwetsbaren in de samenleving.
Het debat over euthanasie is gepolariseerd. Er moeten nog heel wat obstakels worden overwonnen voordat het hier werkelijkheid wordt.
Het wetsvoorstel over terminale ziekten (einde van het leven) gaat nu naar het Hogerhuis. Daar zal het waarschijnlijk nog enkele maanden worden onderworpen aan dezelfde gedetailleerde beoordeling als in het parlement.
Later dit jaar, mogelijk ergens in oktober, komt het wetsvoorstel terug naar het Lagerhuis, waar over eventuele wijzigingen gestemd kan worden en het vervolgens ter koninklijke goedkeuring kan worden voorgelegd.
Vanaf wanneer wordt euthanasie beschikbaar in Engeland en Wales?
Volgens de overheid kan het wel vier jaar duren voordat een euthanasiedienst is opgezet. Het kan dus wel 2029 of zelfs 2030 duren voordat de eerste euthanasiepatiënt wordt gedood.
Minister van Volksgezondheid Stephen Kinnock zei dat dit uitstel nodig was om de "veilige en effectieve implementatie" te garanderen van een "geheel nieuwe dienst met robuuste waarborgen en beschermingen", die "zorgvuldig ontwikkeld en getest" moest worden.
Volgens de voorstellen komen geestelijk handelingsbekwame, terminaal zieke volwassenen in Engeland en Wales met een levensverwachting van minder dan zes maanden in aanmerking voor euthanasie.
Ze zouden twee afzonderlijke verklaringen moeten afleggen, ondertekend en door getuigen bevestigd, over hun ‘duidelijke, vastgestelde en geïnformeerde’ wens om te sterven. Bovendien moeten ze twee onafhankelijke artsen ervan overtuigen dat ze hiervoor in aanmerking komen en niet onder druk zijn gezet.
Tussen de verschillende beoordelingen zit minimaal een periode van zeven dagen.
De aanvraag wordt vervolgens voorgelegd aan een multidisciplinaire commissie bestaande uit een psychiater, een maatschappelijk werker en een advocaat.
Het panel zou getuigenissen van ten minste één van de artsen en de aanvrager horen, mogelijk via live video.
Als de commissie de aanvraag goedkeurt, geldt er nog eens een ‘bedenkperiode’ van 14 dagen. Deze periode kan worden teruggebracht tot 48 uur als de patiënt waarschijnlijk binnen een maand zal overlijden.
Mevrouw Leadbeater heeft gezegd dat het hele proces wel twee maanden in beslag kan nemen, waardoor het risico groter is dat mensen sterven terwijl ze wachten op goedkeuring.
Het proces duurt bovendien veel langer dan bij andere vergelijkbare diensten waarop het Leadbeater-wetsvoorstel is gebaseerd.
In Oregon, de eerste Amerikaanse staat die euthanasie bijna 30 jaar geleden legaliseerde, geldt een wachttijd van 15 dagen tussen de eerste en tweede aanvraag. Sinds 2020 is deze beperking opgeheven voor patiënten met een dreigend overlijden.
In Californië is de afkoelingsperiode van 15 dagen teruggebracht tot 48 uur, vanwege het risico dat patiënten overlijden voordat hun medisch geassisteerde zelfdoding is goedgekeurd.
Chris Whitty, hoogleraar geneeskunde aan de Universiteit van Engeland, waarschuwde voor het opzetten van een systeem dat het risico met zich meebrengt dat terminaal zieke patiënten in hun laatste levensmaanden "vastzitten in een bureaucratische wirwar".
Hoewel het Leadbeater-wetsvoorstel veel details bevat, moet er nog veel geregeld worden als het wet wordt.
Als de wetgeving wordt aangenomen, zal minister van Volksgezondheid Wes Streeting, die tegen het wetsvoorstel heeft gestemd, verplicht zijn een euthanasiedienst op te zetten onder de NHS.
Dat betekent dat er een opleiding moet komen voor artsen die patiënten beoordelen op hun capaciteiten en op tekenen van dwang of druk. Daarnaast moeten er waarborgen worden gecreëerd voor mensen met een leerstoornis.
Toen het parlement in november voor het eerst over de kwestie stemde, was in de plannen voorzien in een rechter van het Hooggerechtshof die elke zaak zou moeten goedkeuren.
Dat voorstel is inmiddels ingetrokken en vervangen door het paneel.
De nieuwe dienst zal worden geleid door een vrijwillige commissaris voor euthanasie. Deze commissaris zal een zittende of gepensioneerde rechter zijn.
Hun taken omvatten het benoemen van leden van beoordelingscommissies, het doorverwijzen van zaken naar de commissies en het toezicht houden op de werking van de wet.
Hoewel de voorgestelde wet gebaseerd is op de wetgeving in 10 Amerikaanse staten en Australië, zijn er belangrijke verschillen.
In Californië mogen patiënten de dodelijke medicijnen thuis bewaren en is er geen medische professional nodig als ze overlijden.
Volgens het Leadbeater-wetsvoorstel zou een arts het medicijn klaarmaken en aanwezig zijn wanneer de patiënt het zichzelf toedient.
Normaal gesproken betekent dit dat de dodelijke stof moet worden ingeslikt. Als dat niet mogelijk is, staat het wetsvoorstel toe dat een 'medisch hulpmiddel' wordt gebruikt, zodat de patiënt de stof kan inslikken.
Er zullen strikte grenzen zijn aan wat een arts wel en niet mag doen. De heer Kinnock zei dat het legaal zou zijn om een patiënt te helpen rechtop te zitten en hem of haar comfortabel te maken, maar niet om een kopje pillen in de mond te gieten.
De minister van Volksgezondheid zal bepalen welke medicijnen gebruikt mogen worden. Deze zullen naar alle waarschijnlijkheid in poedervorm verkrijgbaar zijn en moeten met vloeistof worden gemengd om te kunnen slikken.
Ik was aanwezig bij een euthanasie-incident in Californië en zag hoe de arts vruchtensap aan het medicijn toevoegde om het smakelijker en minder bitter te maken voor de patiënt.
Bij die gelegenheid raakte de patiënt, Wayne Hawkins, binnen enkele minuten nadat hij het medicijn had ingenomen bewusteloos. Hij overleed binnen ongeveer 35 minuten.
Meestal treedt de dood binnen een uur in, maar er zijn zeldzame gevallen bekend waarbij het meerdere dagen duurde.
In een aantal andere landen waar euthanasie is gelegaliseerd, is euthanasie toegestaan. Hierbij dient een arts of verpleegkundige de dodelijke dosis toe, meestal via een injectie.
In Nederland, België, Spanje, Canada, Australië en Nieuw-Zeeland is euthanasie toegestaan, maar zelfs de meeste voorstanders van euthanasie in dat land zien het als een stap te ver.
Uit een effectbeoordeling , uitgevoerd door ambtenaren, blijkt dat er in het tiende jaar na inwerkingtreding van de wet tussen de 1.042 en 4.559 euthanasiegevallen kunnen plaatsvinden.
Deze hogere schatting zou neerkomen op ongeveer 1% van alle sterfgevallen in Engeland en Wales.
Wat er de komende maanden ook met het Leadbeater-wetsvoorstel gebeurt, euthanasie komt naar de Britse Eilanden.
Het eiland Man heeft al een wetsvoorstel over euthanasie goedgekeurd en ook Jersey wil de wet graag wijzigen.
Een wetsvoorstel om euthanasie in Schotland te legaliseren, is in Holyrood in stemming gebracht, maar stuit op verdere obstakels. Het Schotse wetsvoorstel stelt geen eisen aan de levensverwachting en verwijst in plaats daarvan naar een gevorderde en progressieve ziekte die naar verwachting vroegtijdig overlijden veroorzaakt.
Euthanasie, of euthanasie zoals veel critici het liever noemen, is in het grootste deel van de wereld nog steeds illegaal.
Dankzij de moderne geneeskunde kunnen zorgstelsels mensen langer in leven houden dan ooit tevoren, maar vaak met een beperkte levenskwaliteit.
Voorstanders zeggen dat euthanasie patiënten autonomie en controle geeft. Voor tegenstanders is het een huiveringwekkende en gevaarlijke stap die kwetsbaren blootstelt aan dwang.
Wat er ook gebeurt met het wetsvoorstel in Westminster, dit verhitte en polariserende debat zal voortduren.
BBC
