Waarschuwing voor asielhotel, terwijl overlevenden van martelingen hun afschuwelijke beproevingen beschrijven

Slachtoffers van martelingen deelden in een krachtige boodschap aan ministers hun aangrijpende ervaringen over het leven in een asielzoekerscentrum .

Artsen waarschuwen dat het gevaarlijk is voor getraumatiseerde overlevenden om mensen in hotels of op militaire locaties onder te brengen en hen te dwingen slaapkamers te delen met vreemden. In een vandaag gepubliceerd rapport roept de liefdadigheidsinstelling Freedom from Torture de overheid op om manieren te vinden om mensen in plaats daarvan in gemeenschappen te huisvesten.

Vluchteling Mwa Mbuyi Kapinga, die voor martelingen in de Democratische Republiek Congo vluchtte, zei dat haar zevenenhalf jaar in een asiel een verwoestende tol hadden geëist. Mwa, bij wie een posttraumatische stressstoornis (PTSS) is vastgesteld, zei: "Ik had het heel moeilijk... Ik kon 's nachts niet slapen. Ik had zelfs overdag moeite om in slaap te komen.

"Ik had flashbacks, hoofdpijn . Ik zat constant op het randje. Ik viel alleen in slaap als mijn lichaam echt uitgeput was. Er komt een moment dat je lichaam het gewoon begeeft."

En ze vervolgde: "Als een overlevende het moeilijk heeft in situaties zoals ik, heb je het gevoel dat je op het randje leeft. Je kunt jezelf wel ombrengen."

"Het systeem kan je ertoe aanzetten om je leven te beëindigen. Dit is mij overkomen: twee keer."

Een andere overlevende van marteling, Miriame, zei: "Het was alsof ze je verplaatsten zonder je te vertellen waar ze... met je naartoe gingen. Het was verontrustend, omdat ze zich gewoon gedragen alsof je een pakketje bent."

"Ze nemen je als een pakket en brengen je ergens heen. Je weet niet waar je naartoe gaat."

In het rapport, getiteld A Place To Heal, staat: "Als gevolg van de verschrikkingen die ze hebben doorstaan, lopen overlevenden van martelingen het risico op letsel als ze in onveilige en ongeschikte asielopvang worden geplaatst.

"Het kan een diepgaande traumatiserende ervaring zijn, die kan leiden tot een verslechtering van het welbevinden, meer angst en depressie en gedachten aan zelfbeschadiging of zelfmoord.

Overlevenden die in hotels, voormalige militaire locaties of gedwongen een slaapkamer te delen verblijven, ervaren een verergering van de traumasymptomen, verstoring van essentiële therapie en vertraging van de revalidatie.

De organisatie roept de regering op ervoor te zorgen dat slachtoffers van marteling niet gedwongen worden een slaapkamer te delen met vreemden. De liefdadigheidsinstelling stelde dat ambtenaren snel verlof moeten verlenen - zonder dat er een interview nodig is - aan mensen met "duidelijk gegronde claims" uit landen met een hoog subsidiepercentage, evenals aan mensen uit landen waarnaar ze niet kunnen terugkeren.

De regering heeft beloofd het gebruik van asielhotels te beëindigen vóór het einde van de huidige zittingsperiode in 2029, maar zegt dat ze dat eerder wil doen. Het ministerie van Binnenlandse Zaken onderzoekt het gebruik van militaire bases als alternatief.

Sile Reynolds, hoofd asielbepleiting bij Freedom from Torture en auteur van het rapport, zei: "Iedere dag zien we in onze therapieruimtes met eigen ogen de verwoestende impact die onveilige en ongeschikte asielwoningen hebben op overlevenden van marteling.

"Dit zijn mannen, vrouwen en kinderen die proberen te herstellen van onvoorstelbare wreedheden. Ze hebben stabiliteit, privacy en veiligheid nodig – geen nieuwe bron van angst. Betere kwaliteit en snellere asielbeslissingen zouden de overheid in staat stellen de hotels te verlaten, terwijl lokaal aangepaste en gefinancierde huisvestingsmodellen ervoor zouden zorgen dat vluchtelingen hun leven weer kunnen opbouwen in bloeiende gemeenschappen."