Het vertrek van Horgan uit Cork maakt een einde aan een tijdperk van hurlinggrootheid en verbluffende scoringsprestaties
Fintan O'Toole
IN DE SLOTSESSIE in Páirc Uí Chaoimh in juni 2008 voerde Cork hun laatste wissel uit terwijl ze op jacht waren naar een comeback in een wedstrijd die ze leken te ontglippen.
Een voorsprong van zeven punten in de eerste helft werd tenietgedaan toen Tipperary onder leiding van Liam Sheedy voor het eerst een belangrijke verklaring aflegde. Maar te midden van de teleurstelling van Cork tegen Munster was de komst van die late vervanger op het podium van het seniorenkampioenschap een cruciaal moment.
Patrick Horgan was toen 20 jaar oud en sloot zich aan bij een team uit Cork, bevolkt door All-Ireland-winnaars. Zijn talenten werden in die tijd lokaal breed geadverteerd na zijn prestaties in de club en bij de jeugd. De potentie om op seniorenniveau te spelen was overduidelijk, maar dat was in een carrière van zo'n opmerkelijke lengte moeilijk te voorspellen op die zomermiddag.
Horgans lange carrière in de kleuren van Cork werd vanavond officieel beëindigd. Hij hield het 18 seizoenen vol als senior inter-county hurler, terwijl het 21 jaar geleden is dat hij voor het eerst in Croke Park speelde met een minor team uit Cork dat meedeed aan een All-Ireland halve finale, het begin van drie seizoenen die hij als tiener op dat niveau speelde.
De duur van zijn dienstverband bij de senioren is verbluffend, een carrière die grotendeels blessurevrij was dankzij zijn fanatieke focus op de voorbereiding. Zijn indrukwekkende prestaties in de aanval – 32 doelpunten en 683 punten maken hem de topscorer aller tijden in het senior hurlingkampioenschap. Ook op competitieniveau draagt hij dat label, met een totaal van 25-674.
Zijn vier medailles bij de senioren van Munster en de National League-onderscheiding die hij afgelopen voorjaar behaalde, zijn het bewijs van de feestelijke momenten die hij met Cork beleefde. De vier All-Star-onderscheidingen die hij won (2013, 2017, 2018, 2019) illustreren de oogverblindende individuele prestaties die hij leverde.
Eén eer ontging hem.
Corks streven naar All-Ireland senior hurling-succes sinds 2005 domineert de gesprekken over hun belangrijkste team. Horgan is lange tijd de belangrijkste naam geweest en is een centraal personage in dat verhaal geworden.
In 2013 was hij er heel dichtbij, toen hij met een prachtig schot over de lat in de gelijkspel-stand bijna de overwinning op Clare veiligstelde, en in 2024, toen hij het gelijkmakende punt tegen de Banner binnenschoot, waardoor er verlenging nodig was.
Er waren ook andere finales waarin de uitslag duidelijker en grimmiger was, zoals de verpletterende nederlaag van Limerick in 2021 en de verbluffende overwinning van Tipperary in de tweede helft, die Cork volledig wegvaagde. Dit bleek Horgan's laatste optreden te zijn, aangezien hij in de 58e minuut werd gewisseld.
De gevoelens van spijt en pijn, zowel op persoonlijk vlak als in bredere zin onder de aanhangers van Cork, dat hij het doel van het prijzengeld niet heeft gehaald, zijn begrijpelijk.
"JBM is nog steeds de beste aanvaller van Cork die ik ooit heb gezien, maar Hoggy is een van de beste spelers die Cork heeft voortgebracht", schreef voormalig Cork-manager John Meyler in zijn autobiografie 'Flesh and Blood'.
In de twee jaar dat ik Cork coachte, kon ik hem geen enkele fout verwijten. Ik verwijt mezelf dat ik geen All-Ireland winnend team om hem heen heb gecreëerd. Hij heeft mij niet teleurgesteld, ik heb hem teleurgesteld.
En toch, terwijl Horgan geobsedeerd was door de jacht op de ultieme prijs in het hurling, werd zijn tijd bij Cork gekenmerkt door de verbluffende scores die hij behaalde.
Misschien bereikte hij het hoogtepunt van zijn kunnen in één bepaalde periode van drie seizoenen. Hij begon 2017 als 28-jarige met één All-Star en een Munster-medaille, maar in de daaropvolgende drie jaar verzamelde hij drie All-Stars, twee Munster-medailles en een nominatie voor Hurler of the Year.
In 2019 noteerde hij een score van 7-62 in zes kampioenswedstrijden. Toen Cork het moeilijk had na een openingsnederlaag tegen Tipperary en de week daarop een zware uitwedstrijd tegen Liam MacCarthy Cup-houder Limerick tegemoet ging, sprong Horgan halverwege de tweede helft een hoge bal in zijn richting en schoot de cruciale goal binnen die de modewereld hielp.
De hoop van Cork vervloog dat jaar op de dag van de kwartfinale in Croke Park, maar Horgan was een fenomeen in de aanval en scoorde met 3-10 tegen Kilkenny. Hij maakte onder meer een gedurfde vangbal over Huw Lawlor, gevolgd door een knappe pass langs Eoin Murphy.
Zijn temperament hield stand bij die momenten van druk met geplaatste ballen. De vrije trap van 2018 onder de Cusack-tribune om de verlenging tegen Limerick te redden, die vrije trap van 2024 die de beslissende All-Ireland-wedstrijd na de reguliere speeltijd gelijkspeelde, en misschien wel het meest memorabel van allemaal: de penalty die vorig jaar tegen Limerick in Munster in het net schoot, toen Cork's seizoen bijna voorbij was.
Horgan heeft zijn intercounty-aankondiging gedaan nadat zijn clubcampagne ten einde is. Afgelopen vrijdagavond bleef hij de centrale speler voor Glen Rovers, met 2-9 schoten in een spannende kwartfinale tegen Midleton, die met twee punten verschil verloren.
Zijn belang voor zijn club is niet afgenomen. Toen Glen Rovers in een periode van zilverwerkdroogte zat, speelde Horgan een cruciale rol in het behalen van de eerste Cork seniorentitel in 26 jaar in 2015, en een jaar later scoorde hij twaalf punten en behielden ze die titel.
Het einde van zijn intercounty-betrokkenheid voelt voor Cork als het einde van een tijdperk. Na de verwoestende teleurstellingen van opeenvolgende All-Ireland-wedstrijden betekende het vertrek van Pat Ryan als manager een ommekeer, en dat zal nog ingrijpender aanvoelen zonder de plannen van een speler met zo'n legendarische status als Ben O'Connor voor 2026.
Horgans vermogen om zo lang aan de top te blijven, was gebaseerd op zijn obsessie met hurling en het perfectioneren van zijn vaardigheden. Vóór de All-Ireland finale van vorig jaar herinnerde hij zich zijn jeugdjaren, toen hij werd uitgesloten van Páirc Uí Chaoimh en het Glen-veld. Zowel de districts- als de clubmanagers probeerden zijn gewoonte om uren te trainen voordat de training überhaupt begon, te beteugelen.
En hij vertelde hoe leuk het spel nog steeds was.
"Als ik er niet zo van hield, zou ik helemaal niet spelen. Er zou geen reden voor zijn. Zelfs het winnen van de wedstrijd tegen Limerick (de halve finale van de All-Ireland League in 2024) was voor mij helemaal niet de beloning van de wedstrijd. Het was: dinsdag krijgen we een training, terug met de jongens. We zouden allemaal samen spelen, we kunnen het heel goed met elkaar vinden."
"Het zou natuurlijk ongelooflijk zijn als we de grens zouden halen, maar het kan niet alleen daarom gaan. In je hurlingcarrière is het geweldig om het te krijgen en iedereen wil het hebben, en ik ben niet anders.
"Maar ik heb er lang over nagedacht en vond ik het leuk of niet leuk?
"En dat heb ik gedaan. Je moet onderweg geluk hebben en ik heb echt geluk gehad, dat moet ik zeggen."
Hij miste de All-Ireland-glorie, maar had desondanks een kleurrijke en briljante carrière in Cork.
The 42
