EU: Meloni gokte op de motie tegen Ursula. De ware redenen voor de weigering van de Broeders van Italië om te stemmen.
Ursula von der Leyen en Giorgia Meloni
De transitie die de afgelopen dagen in Straatsburg plaatsvond, tot aan de stemming gisteren over de motie van wantrouwen tegen Ursula von der Leyen , was niet gemakkelijk. Het was ook niet gemakkelijk voor de Democratische Partij en haar fractie, die de kans grepen die een initiatief van een Roemeense conservatief bood om stevige onderhandelingen aan te gaan met VdL en te proberen deze uit de greep van rechts te krijgen.
En dat gold zeker niet voor Giorgia Meloni , die voor de derde keer in een jaar tijd moest kiezen tussen volledige acceptatie in de Europese mainstream en zich niet blootstellen aan de rechterflank, vatbaar voor de gemakkelijke aanvallen van de Lega (een fervent voorstander van wantrouwen) en de ontevredenheid van een deel van haar kiezers. Daarbij komt nog dat de motie van wantrouwen, die sterk kritisch stond tegenover Von der Leyen , in feite om technische redenen het aftreden van de hele Commissie vereiste, waaronder Raffaele Fitto , vicevoorzitter van het EU-bestuur en een sleutelfiguur binnen de Broeders van Italië (FdI) in Puglia en in het hele zuiden.
Om nog maar te zwijgen van de ECR , die precies in tweeën was verdeeld over de motie van wantrouwen, maar waarvan de eenheid een meerwaarde blijft betekenen voor de premier. En zo werd, na de aanvankelijke aankondiging van covoorzitter Procaccini dat FdI tegen zou stemmen, in de laatste uren het definitieve besluit genomen om niet deel te nemen aan de stemming, een besluit dat delegatieleider Carlo Fidanza vervolgens deelde met de leiders van verschillende andere nationale delegaties.
Meloni wilde hiermee afstand houden tot het initiatief van haar fractiegenoten, dat zij onrealistisch en contraproductief achtte, tot haar steun aan Fitto , tot de dialoog met de EVP (die nieuw leven werd ingeblazen in het document waarmee Fidanza & Co hun standpunt uiteenzette) en tot de noodzaak om Ursula niet te schaden, terwijl zij in Rome was om deel te nemen aan de conferentie over de wederopbouw van Oekraïne.
Het is nog te vroeg om te zeggen of de stap riskant zal blijken, of het gevolgen zal hebben voor Fitto's invloed en de vele kwesties waarover Italië in Brussel onderhandelt, of dat het de relatie tussen de Volkspartij en de Conservatieven in gevaar zal brengen, juist nu die vruchten begint af te werpen op het gebied van milieu en immigratie. Wat zeker is, is dat Meloni haar laatste gok heeft gewaagd, zoals altijd zorgvuldig om de regering en de bevolking bij elkaar te houden.
Affari Italiani
