Jeff Bezos trouwt in Venetië en de Anpi kondigt protesten aan. De bruiloft is antifascistisch.

Het antifascisme van 2025 is springlevend, levendig en blijkbaar zeer attent voor de evenementensector. Het vecht niet langer in de bergen of in fabrieken, maar wordt actief met persberichten en borden wanneer Jeff Bezos trouwt, en hij doet dat in een fragiele, prachtige, historische stad... en vol mogelijkheden voor controverse. Zoals bekend heeft Bezos, voormalig boekhandelaar en nu kosmosonderzoeker, Venetië uitgekozen om zijn liefde te bekronen met zijn verloofde Lauren Sánchez. En tot nu toe niets vreemds. Het merkwaardige is dat, net als in Goldoni's komedies, een kunstgezelschap dat niemand had verwacht, zijn intrede heeft gedaan: de Anpi. De nationale vereniging van partizanen die samen met andere lokale comités een symbolische boycot heeft aangekondigd, misschien echt, misschien in een gondel, wie weet, van Bezos' bruiloft. Het is niet duidelijk met welke slogan ze precies komen – gisteren zeiden ze nog “ze zullen over onze lichamen heen moeten” – maar één ding is zeker: partizanen tegen plutocraten, zoals in socialistische sciencefiction uit de jaren vijftig . Wat heeft antifascisme met Jeff Bezos te maken? Moeilijk te zeggen. Het is een beetje alsof je je Sandro Pertini moet voorstellen die staakt tegen Black Friday. Sterker nog , het beeld van de partizaan in een gondel, met megafoon en vlag, klaar om “Nee tegen het huwelijkskapitalisme!” te roepen, lijkt meer op een Biënnale-installatie dan op een protest.

Maar het echte feit is waarschijnlijk dat de Amazoneman alles vertegenwoordigt wat het hedendaagse linkse activisme , inclusief het verkeerd begrepen antifascisme, in de ijskast heeft staan: rijkdom, moderniteit, sociale dynamiek, jachten, drones en Prime-pakketten. Maar hier zijn we dan in Venetië. En de Venetianen, de echte Venetianen , niet de partizanen die geboren zijn na het einde van het verzet, waren ontsteld. Niet door de bruiloft, maar door de protesten. Als de meester verdient, eet de arme man, luidt een lokale spreuk die wreed maar doeltreffend de Venetiaanse versie van de zogenaamde trickle- down economie samenvat: de rijke man komt, consumeert, spendeert, pronkt, en intussen werkt de schipper, de ober incasseert, de naaister repareert de zoom van de vriendin van de miljardair, en zo blijft de stad drijven. Het heet misschien de huureconomie, zeker, maar ook commerciële intelligentie. Want als Jeff Bezos besluit te trouwen in Venetië, met schepen, casino's, lichtjes, catering en beveiliging, dan is dat niet zomaar geroddel. Het is bruto binnenlands product. Het is benzine (sorry: prosecco) in de motoren van de lagune. Tot slot nog een vraag: ik vraag me af wat ze in de Verenigde Staten hiervan begrijpen. Ze googelen wat de Anpi is, zoeken zwart-witfoto's, lezen dan dat er geprotesteerd wordt tegen een huwelijksreceptie, en denken dat we gek geworden zijn. En misschien hebben ze voor de verandering eens niet helemaal ongelijk.

Meer over deze onderwerpen: