Peter Schrödinger

Pedro Sánchez kent als subatomair deeltje geen gelijke. Hij keert terug van de NAVO-top met een gelijktijdige acceptatie en afwijzing van een verhoging van de defensie-uitgaven tot wel 5%. De gewone wereld (Trump, Belarra, Rufián, Díaz) begrijpt de wetten van de kwantumfysica niet. Pedro Sánchez opereert in die dimensie, en daarom is hij één ding en het tegenovergestelde. Zo kan hij verkiezingen verliezen en ze tegelijkertijd winnen. Hij kan weten en niet weten, aanwezig zijn en niet aanwezig zijn, vertrekken en blijven.

De paradox die bekendstaat als Schrödingers kat is algemeen bekend. Deze werd voorgesteld als een demonstratie van het verschil tussen een kwantumwereld en die welke we in het dagelijks leven ervaren. Het bovengenoemde gedachte-experiment bestaat uit het voorstellen van een kat (bijvoorbeeld Pedro Sánchez) in een gesloten doos naast een mechanisme dat willekeurig gif kan vrijgeven (media en pseudo-media, friendly fire, rechters, lekken, José María Aznar en Felipe González). De kat is, op het moment dat we de binnenkant van de doos niet kunnen bereiken, tegelijkertijd levend en dood. Het experiment suggereert dat deeltjes in meerdere toestanden tegelijk kunnen bestaan ​​totdat er een observatie wordt gedaan, dat wil zeggen totdat we de doos openen en zien hoe het met de kat gaat, dat dier dat, net als Pedro Sánchez, zeven levens en een Peugeot heeft.

Er zijn mensen die wel en niet in een penthouse wonen, die wel en niet in de Cecopi woonden, of die tegelijkertijd opkomen voor autonomie en onafhankelijkheid.

Er zullen mensen zijn die beweren dat Pedro Sánchez, meer dan een subatomair deeltje, een leugenaar is en een persoon zonder enige ethiek, behalve dat hij probeert te overleven in een gesloten doos met een mechanisme dat gif afgeeft. Als we dat zouden doen, zouden we de fout maken de wetten van de fysieke wereld toe te passen op de kwantumwereld. Anderen zullen beweren dat hij Trump hetzelfde medicijn heeft gegeven: het ene zeggen en het andere doen in een tijd waarin alleen de ruis van wat er gezegd wordt lijkt te tellen, zelfs als het niet gebeurt.

Lees ook Klokken en de waarheid Carlos Zanón

Het kan, maar dan moeten we erkennen dat er meer subatomaire deeltjes in ons politieke leven zijn: mensen die wel en niet op een zolder wonen, die wel en niet in de Cecopi (Cecopi) zaten, of die tegelijkertijd pleiten voor autonomie en onafhankelijkheid, en die, wanneer ze botsen met het dagelijks leven – Koldo, de stroomuitval, of Salvador Illa, president – ​​onze perceptie van de werkelijkheid vertekenen. Maar de zomer is aangebroken, en voorlopig is de kat, wederom, zowel levend als dood.