'The David Zimmerman Affair': een intieme thriller over een vreemd lichaam

In de nacht van 31 december staat David Zimmermans leven op zijn kop. Hij is een verlegen, nogal asociale fotograaf van in de dertig die in Parijs woont. Die dag laat hij zich door zijn enige vriend meeslepen naar een druk feest. Daar ziet hij een raadselachtige vrouw, die hij zich herinnert te hebben gefotografeerd op een bruiloft, en hij kan het niet laten haar te volgen. De volgende dag, wanneer hij wakker wordt, merkt hij dat hij gevangen zit in het lichaam van die vrouw. Zimmerman probeert haar te vinden, zodat hij misschien de boel kan omdraaien. Hij begint een hectische race om zijn lichaam terug te vinden, terwijl hij nieuwe en verontrustende verrassingen ontdekt.

De zaak David Zimmerman (Astiberri, vertaald door Rubén Lardín) is een razendsnelle graphic novel, een ambitieuze Hitchcock-thriller, geschreven door de broers Arthur Harari en Lucas Harari. Het boek heeft een krachtige opening en weet die interesse tot het einde vast te houden, zonder ooit te verslappen. Een verhaal zo suggestief en vol plotwendingen dat het onmogelijk is om niet gegrepen te worden door deze 360 ​​pagina's die als een ademtocht voorbijvliegen.

Het verhaal neemt een thema als uitgangspunt dat niet nieuw is in de fantasywereld: lichamenruil. Zich hiervan bewust, maken de auteurs in één scène grapjes over deze verwijzingen. Door de strip vanuit de strip zelf te bekritiseren, tonen ze zowel hun humor als de zorgvuldigheid die ze aan hun werk besteden. Maar de grootsheid van De David Zimmerman-affaire is dat het vanuit dit uitgangspunt een groots en origineel verhaal weet te construeren. Zoals Lucas Harari uitlegt, was het doel om verder te gaan dan deze lichamenruil en "het fantastische terug te brengen naar zijn oorspronkelijke dimensie: de intrede van een magisch effect in de realiteit, op de manier van Kafka's De Metamorfose of Jiro Taniguchi's De Verre Buurt ."

Dankzij dit citaat kunnen we een andere deugd van dit stripverhaal bespreken: het vermogen om een ​​scala aan visuele en narratieve verwijzingen op gang te brengen die, ongeacht of de lezer ze kent of niet, de lezer niet zullen beletten geboeid te raken door het verhaal. Ze geven het verhaal diepgang en maken het voorgestelde geheel zo tot een zeer solide album, dat ons veel verder weet te verleiden dan alleen de verslavende plot. Het hypnotiseert ons zelfs via de tekeningen, het portret dat het van Parijs schetst en de doeltreffendheid van de vertelstijl in vignetten.

Lucas Harari noemt Kafka en Taniguchi als referenties. We zouden nog andere namen kunnen noemen wiens werk echo's vindt in deze pagina's. Gezien de tekenstijl, de soorten shots, het uiterlijk en de houding van de personages, is het onvermijdelijk om te denken aan Daniel Clowes ( auteur van Monica of Like a Velvet Glove Forged in Iron ) en zelfs Charles Burns ( Labyrinths ), hoewel hij niet in de schaduw van laatstgenoemde valt.

Aan de andere kant doen de weergave van Parijs en het vermogen om plaatsen op te roepen onvermijdelijk denken aan de Fransman Jacques Tardi, die Parijs het best wist vast te leggen in albums zoals die van Néstor Burma of Juegos para morir (Spelen voor de Sterven ). Er lijkt zelfs een knipoog te zijn in de tekening van sommige huizen of in Tardi's manier om berichten op de muren te plaatsen die achter de personages uitsteken. Ook hier, in een vignet uit De David Zimmerman-affaire, zien we een groot stuk graffiti op een muur met de tekst: "Free Gaza."

De Hararis zijn geslaagd in de originele plotontwikkeling, in de pauzes, in die stille vignetten die dichtheid, een speciaal tempo en een bijzondere charme aan het verhaal toevoegen. Ze zijn erin geslaagd een hedendaags Parijs te schetsen, maar ver verwijderd van de ansichtkaartclichés, een Parijs getint met een scala aan koude kleuren die zeer geschikt zijn voor de toon die dit verhaal vereist, en die vreemdheid in het alledaagse introduceert. Halverwege tussen een thriller en een misdaadroman combineert De David Zimmerman-affaire het natuurlijke met het bovennatuurlijke om een ​​verhaal te construeren dat ook kan worden gelezen als een reflectie op anders-zijn en op de mogelijkheid, of het gebrek daaraan, van liefhebben voorbij de fysieke verschijning.

Lees ook De notitie Cinema en strips

Lucas Harari (Parijs, 1990) had in Spanje al naam gemaakt met een gevierd solowerk ( The Last Rose of Summer , 2022) en werkt nu voor het eerst samen met zijn broer om het script te schrijven voor The David Zimmerman Affair . Arthur Harari (Parijs, 1981) is filmmaker en heeft twee films meegeschreven; de meest recente is Anatomy of a Fall (2023), die de Gouden Palm op het filmfestival van Cannes, een Golden Globe, een Oscar en een César voor Beste Originele Scenario won.