Peralada houdt juli warm

Alleen een festival als Peralada kan het zich veroorloven de bouw van zijn nieuwe auditorium meerdere jaren te verlengen en toch zijn zomerse charme te behouden. Want wanneer het zijn grootschalige podium in de kasteeltuinen niet kan neerzetten, bedenkt het allerlei lekkernijen voor liefhebbers van lyriek, dans en opera, met de nadruk op nieuwe creaties die genres combineren en artistieke interesses hybridiseren, terwijl het tegelijkertijd de creativiteit van lokale kunstenaars de vrije loop laat. Dit is wat er dit jaar gebeurt, van 3 tot en met 18 juli, in de Carme-kerk, op het Mirador-podium en in de bijzondere openluchtlocatie die Peralada boven zijn Celler heeft gebouwd.

In de 39e editie, die plaatsvindt in de eerste helft van juli – want dan is het festival uitgenodigd voor het Savonlinna Opera Festival in Finland met De Feeënkoningin – maakt het festival van zijn tuinen een metafoor voor het creatieve paradijs dat het wil zijn: het is een ode aan de tuin als een gemeenschappelijk paradijs, als een utopie. En beeldhouwster Cristina Iglesias mocht niet ontbreken, wier Natte Labyrint 2022 (met Spontaan Landschap ) de afbeelding op de poster is en die tevens haar Pozo XI (In en rond de muren) in brons, graniet, steen en staal in de kasteeltuin zal exposeren.

Het Empordà-festival gaat van diva naar diva: het wordt op de 3e geopend door Joyce DiDonato en op de 18e gesloten door Sonya Yoncheva

Het hele programma omarmt dit idee, inclusief de aanwezigheid van maestro William Christie (12e), die uitgestrekte tuinen heeft in de Vendée in Frankrijk, soms Gallisch, soms Italiaans, soms Engels, en die hij graag persoonlijk onderhoudt. De baroktovenaar, wiens grote liefdes muziek en tuinen zijn, viert zijn 80e verjaardag met een uitvoering van Händels oratorium Il trionfo del tempo e del disinganno met Les Arts Florissants in Peralada. Het festival zal hem bovendien de Medal of Honor toekennen.

Er zullen twaalf bijzondere shows zijn voor deze editie, die wederom in kleine groepen wordt opgevoerd, terwijl het auditorium van het park volgens een blauwdruk vorm krijgt. De openingsceremonie wordt verzorgd door Joyce DiDonato en de sluitingsceremonie door Sonya Yoncheva: van diva tot diva. De Amerikaanse mezzosopraan maakt haar debuut in Peralada, ondanks haar verblijf in de Empordà-regio. De Bulgaarse sopraan keert terug met haar nieuwe project, George , dat een dialoog aangaat met de literaire wereld van George Sand en een avond herschept die ze met Chopin doorbracht in wat haar thuis zou zijn.

Een ander recital wordt gegeven door Christoph en Julian Prégardien, vader en zoon voor het eerst samen in Spanje (6e), met een festivalopdracht getiteld "In Paradisum", waarin ze het idee van de tuin omarmen aan de hand van liederen van Schubert en Liszt, en met vertelling door actrice Alba Pujol en een stem van de Escolania de Montserrat. Een ander bekend duo zijn de zussen Labèque, die piano vierhandig spelen, van Ravel tot Philip Glass, inclusief Schubert (11e). De Amerikaanse sopraan Angel Blue vervolgt met haar zang en debuteert op dit plein (12e), met een veelzijdig recital van opera-aria's, jazz, Afro-Amerikaanse spirituals en een knipoog naar de zarzuela. Ter gelegenheid van de honderdste geboortedag van Conxita Badia, de leerling en favoriete sopraan van Pau Casals, is er bovendien een eerbetoon (17e) met Montserrat Seró, begeleid door Pau Codina en Marc Heredia.

Hoogtepunten van het festival zijn twee wereldpremières. De eerste is Genius Loci (dag 5), een soundscape voor countertenor, tokkelinstrumenten en elektronica waarin Xavier Sabata en regisseur Rafael R. Villalobos opnieuw samenkomen. De andere is het muzikale gedicht Hort/Garden (16), met in de hoofdrol de beroemde actrice en zangeres Elena Tarrats, die dit keer ook componist is, in samenwerking met toneelschrijfster Helena Tornero. Het libretto is geïnspireerd door psychiater Sue Stuart-Smith, auteur van het veelgeprezen The Well-Gardened Mind .

Andere experimentele shows zijn onder meer Lorena Nogals tektonische dansstuk "Le terroir ", geïnspireerd op het proces van het transformeren van druiven in wijn; het Ballet Flamenco de Andalucía, dat samen met de Accademia del Piacere de oorsprong van deze kunst onderzoekt; en de humor van Frames Percussion.

Voor wie dit jaar grootschalige opera in Catalonië zoekt, is er Lírica-T, het festival georganiseerd door de Vrienden van het Lyrische Theater van Tarragona in Camp de Mart. Op 11 en 13 juli speelt Ainhoa ​​Arteta Mimì in Puccini's La bohème – houd uw zakdoeken maar klaar – samen met Antonio Gandía (Rodolfo), Mireia Tarragó (Musetta) en Àngel Òdena (Marcello), tevens drijvende kracht achter de productie en artistiek leider. Dit alles wordt uitgevoerd door het Orquestra Camerata XXI-Ciutat de Reus en het Koor van de Opera van Tarragona, samen met studenten van het Conservatorium.

Lees ook Het duo uit Ciutat: “We zouden onze stijl 'post-Laietana' kunnen noemen; we zijn grote fans.” Maricel Chavarria

En iets noordelijker, in El Vendrell, vindt van 11 tot en met 22 juli het 44e Pau Casals Festival plaats, met de nadruk op de vriendschappen van de maestro – pianisten Mieczyslaw Horszowski, Eugene Istomin en Rudolf Serkin, en violisten Alexander Schneider en Isaac Stern – wier vriendschappen getekend werden door ballingschap en de politieke omwentelingen van de 20e eeuw. De monografische concerten van het festival belichten deze vriendschappen, met violisten Jaime Laredo, Casals' leerling en vriend, en Christian Tetzlaff; pianist András Schiff; en cellist Jean-Guihen Queyras.