De bestelling van Karina Milei en de geschiedenisboeken van Patricia Bullrich

Karina Elizabeth Milei glimlacht. Haar broer, de president van de natie, wilde haar vrijpleiten. Met de wijzigingen in zijn kabinet wilde Javier Gerardo Milei "De Baas" steunen. Voor het staatshoofd was het een manier om de politieke wonden van de Spagnuolo- en Libra-zaken te "genezen".

De familie Milei voelde zich gesterkt na de parlementsverkiezingen van 26 oktober. Het idee om het land 'paars' te kleuren, waar Karina en de neven en nichten van Menem voorstander van waren, kreeg de overhand. Maar ook de verandering in retoriek en imago van de president won. Volgens het script van Santiago Caputo – de 'steradviseur' die een 'steradviseur' zal blijven – gaf de president toe aan zijn wens om met zijn eigen politieke bondgenoten op te treden, maar streefde hij ernaar om de hele kern van Milei's kiezers in 2023 terug te winnen.

De toespraak was vrij van beledigingen en op de dag van zijn verkiezingsoverwinning trok hij zijn gebruikelijke leren jas uit en beklom hij rustig het podium van het Libertador Hotel, gekleed in een overhemd en stropdas in de nationale kleuren. Hij hield een toespraak met presidentiële gewoontes: minder Mandrilandia en meer een blik op de markten en de portalen van maandagochtend.

Milei toonde respect voor zijn twee luitenants – Karina en Santiago – met de politieke klap voor Mauricio Macri. Na twee keer met de voormalige president te hebben gesproken na de verkiezingen van 26 oktober, ontving hij hem in de presidentiële residentie van Olivos met gepaneerde koteletten die snel bekoelden. Het nieuws over het vertrek van Guillermo Francos – die, zoals in deze column vermeld, de laatste tijd dagelijks met Macri sprak – en de benoeming van Manuel Adorni tot stafchef, verontrustte en maakte de voormalige president boos, die een diner van begrip en overeenstemming had verwacht.

Bovendien noemde Macri in zijn "teleurgestelde" tweet van zaterdag Horacio Marín, het hoofd van YPF, als een man met het ideale profiel voor de rol van stafchef. Maar Marín, die wist dat zijn naam circuleerde als potentiële kandidaat voor de functie van stafchef, had een paar dagen eerder al met Francos zelf gesproken.

"Guillermo, ik heb niets met die geruchten te maken. Ik richt me volledig op YPF; ik propageer niets van dat alles. Ik respecteer je werk en ik respecteer jou," zei Marín telefonisch tegen de toenmalige minister. "Maak je geen zorgen, Horacio, ik weet het," antwoordde Francos in een oprecht, hartelijk gesprek , zonder wantrouwen, aangezien de afgezette functionaris Santiago Caputo ervan beschuldigde hem "tegen te werken". Marín stuurde ook een bericht naar Manuel Adorni toen de tweet van @mauriciomacri na de ontmoeting met de president openbaar werd, en de toenmalige woordvoerder belde hem meteen op: "Ik heb Mauricio maar één keer in mijn leven gezien, en dat was op een barbecue waar we amper twee minuten over voetbal spraken," vertelde de directeur van de nationale oliemaatschappij. "Rustig maar, Horacio, we weten hoe Mauricio is," stelde Adorni hem gerust. Kat en leeuw...

Maar het was de president zelf die Francos buitenspel zette, want in de laatste fase voor de verkiezingen nam hij vijftien dagen lang niet de telefoon op van zijn stafchef. Dit verklaart de aanwezigheid van Guillermo Francos op zondag de 26e bij de bekendmaking van de eerste verkiezingsuitslag. De toenmalige stafchef wilde profiteren van de onthulling van de verkiezingsoverwinning van de Libertarische Partij, een feit dat zelfs de functionarissen die belast waren met de uitvoering van een stemmentelling, die exemplarisch bleek te zijn met de introductie van het stembiljet, verraste.

Met het vertrek van Francos en de snelle benoeming van Diego Santilli stelde de president zijn machtsstructuur samen. Eerst hijzelf, dan "De Baas" (dat wil zeggen, zijn zus), en een politieke kring waarin Santiago Caputo, de nieuw benoemde minister Santilli, Adorni, Martín Menem en Patricia Bullrich naast elkaar zullen moeten bestaan.

De nieuwgekozen nationale senator beslist momenteel over haar toekomst. Ze zal de Senaat betreden en het opnemen tegen een andere wilskrachtige vrouw: de aan de kant geschoven Victoria Eugenia Villarruel. Bullrich vertelde haar naaste medewerkers dat ze zich kandidaat stelt voor het leiderschap van het Senaatsblok, niet voor het voorlopige presidentschap . Op deze manier krijgt ze een platform om debatten af ​​te sluiten en haar boodschap te versterken.

Na de overwinning van LLA in Buenos Aires bespreken mensen in haar omgeving Patricia Bullrich of ze zich in 2027 kandidaat stelt voor burgemeester of vicepresident, en steunt ze de herverkiezing van Javier Milei. Degenen die haar het beste kennen, hebben haar horen zeggen dat "een burgemeester niet de geschiedenis ingaat". Daarom vindt ze dat ze een punt in haar politieke carrière en leven heeft bereikt waarop het idee om in historische documenten en schoolboeken te verschijnen verleidelijk is.

Bovendien heeft Bullrich haar relatie met Jorge Macri, de huidige burgemeester van Buenos Aires, nieuw leven ingeblazen . Nadat ze enkele dagen voor de verkiezingen samen op de foto waren gezet – als blijk van steun van de burgemeester aan de senatoriale kandidaat – onderhoudt de nationale minister een band door de overplaatsing van veroordeelde gevangenen die nog steeds vastzitten op politiebureaus in Buenos Aires naar de Nationale Penitentiaire Dienst. Daartoe zal ze de goede relatie met de minister van Veiligheid van Buenos Aires, Horacio Giménez, delegeren aan haar plaatsvervanger, Alejandra Monteoliva (vrijwel zeker haar opvolger op nationaal niveau).

Een andere beslissing die de politieke leiding van de Mileio-beweging uiteindelijk zal moeten nemen, is of de PASO-voorverkiezingen in 2027 terugkeren. Het mechanisme van de open, gelijktijdige en verplichte voorverkiezingen zou kunnen worden gebruikt om kandidaturen binnen de regeringscoalitie te bepalen, als de alliantie tussen La Libertad Avanza en PRO voortduurt.

Patricia Bullrich heeft bondgenoten die haar burgemeester van Buenos Aires willen maken, en Jorge Macri heeft al een ambitieus infrastructuurplan gelanceerd en stelt zich herkiesbaar . In de provincie Buenos Aires is Diego Santilli de duidelijke favoriet voor de gouverneursverkiezingen , na zijn overwinning op het peronisme bij de provinciale verkiezingen. Hij bekleedt nu de prominente functie van minister van Binnenlandse Zaken, en zijn nauwe band met de familie Milei is een belangrijk voordeel.

Maar de uiteindelijke terugkeer van de PASO-voorverkiezingen zou ook de weg kunnen vrijmaken voor Diego Valenzuela, die het burgemeesterschap van Tres de Febrero zal verlaten en zijn zetel als senator in Buenos Aires zal aanvaarden, met als slogan "senator van het volk".

De voorverkiezingen zouden inderdaad een kleine adempauze betekenen voor het peronisme, dat momenteel volledig in beslag wordt genomen door het hevige interne conflict tussen Cristina en Máximo Kirchner, die gouverneur Axel Kicillof willen ondermijnen in zijn streven naar presidentskandidatuur.

Afgezien van het conflict zou het moeilijk zijn om aan de Kirchners – en ook aan Sergio Tomás Massa en zijn Vernieuwingsfront – uit te leggen waarom ze de begroting, de staatsschuld en de belastingwijzigingen die de gouverneur aan de wetgevende macht van Buenos Aires had voorgesteld, niet zouden steunen. Verenigd zullen we verliezen...