Gloria Estefan praat met Joy Huerta over representatie, Latijns-Amerikaanse muziek en Broadway
Latijns-Amerikaanse vrouwen namen dinsdagavond Broadway over in het James Earl Jones Theatre om de nieuwe musical Real Women Have Curves te vieren, die op 27 april officieel in première gaat. Na de voorstelling kon het publiek genieten van een speciale talkback over theater en representatie, met medecomponist van de show Joy Huerta en Latijns-Amerikaans popicoon Gloria Estefan, gemodereerd door Alicia Menendez van MSNBC.
Ook diverse andere prominente Latijns-Amerikaanse vrouwen waren aanwezig om hun steun te betuigen, waaronder Sofía Vergara, Ana Navarro, Gina Torres, Jeanine Mason, Roselyn Sánchez en Eva Longoria, die het publiek vertelden: "Bedankt dat jullie hier zijn en niet alleen de kunst en Broadway steunen, maar ook ons en onze gemeenschap."
Gebaseerd op de film uit 2002 en het gelijknamige toneelstuk van Josefina López, volgt Real Women Have Curves het verhaal van Ana, een jong meisje dat in de jaren 80 in Los Angeles woont en samen met haar moeder en zus jurken maakt, terwijl ze ervan droomt journalist te worden in New York. Maar met het familiebedrijf op het spel, moet Ana kiezen tussen haar eigen carrière en trouw blijven aan de gemeenschap die haar heeft opgevoed.
De musicalsterren Tatianna Córdoba, Florencia Cuenca, Justina Machado en Aline Mayagoitia (het merendeel van de 19-koppige cast maakt hun Broadway-debuut) spelen de hoofdrol. De show bevat muziek van Huerta en Benjamin Velez en een boek van Lisa Loomer en Nell Benjamin. Het is een verhaal dat je aan het lachen, huilen en meeleven met de personages op het podium voor je maakt. Zoals Estefan het treffend verwoordde: "Het mooiste wat we kunnen doen, is positieve, mooie en vreugdevolle dingen in het universum brengen om alle negatieve dingen die er al zijn tegen te gaan." Meer van de discussie van die avond, hieronder.
Alicia Menendez, Joy Huerta en Gloria Estefan
Gloria Estefan: Nou, er is de moeder-dochterdynamiek die ik met mijn moeder en mijn eigen dochter heb ervaren. De universaliteit van het verhaal, we willen allemaal hetzelfde en we hebben hetzelfde nodig: we willen liefde, we willen acceptatie, we willen vrijheid, we willen succes. We willen van ons leven kunnen genieten met onze families en doen waar we gepassioneerd over zijn. En dat is wat theater en deze verhalen zo mooi maakt: dat je, ongeacht waar je vandaan komt, iets van jezelf op het podium zult vinden.
Over de overgang van pop naar BroadwayJoy Huerta: Ik ben nieuw in het theater. Ik werk al twintig jaar in de muziek en ben op tournee geweest met mijn broer en mijn band Jesse & Joy. Theater stond nooit in mijn dromen, en toen ik werd benaderd en het hele idee werkelijkheid werd, was ik gefascineerd door het feit dat ik op een bepaald moment in mijn carrière zo'n grote uitdaging kon hebben. En toen besefte ik dat het een droom was waarvan ik nooit had gedacht dat ik die had. En dit is nu iets waar ik verslaafd aan ben: het feit dat je een ander soort verhaal kunt vertellen en dat je het kunt vormgeven tot het perfect is.
Over het ontwikkelen van de showJoy Huerta: Als je het bronmateriaal hebt en het is zo goed, wat doe je dan? Je vraagt je af: "Hoe kan ik dit nog beter maken als het al zo goed is?" En we hadden gewoon het gevoel dat als we het anders zouden benaderen, we misschien andere invalshoeken zouden vinden waarin het verhaal nog niet verteld was. En toen ontdekten we hoe belangrijk representatie is. We moesten echt de diepte ingaan en ons talent vinden. Het was heel bijzonder om ze te vinden.
Joy Huerta, Benjamin Velez, Gloria Estefan
Joy Huerta: We wilden echt dat mensen begrepen hoe verschillend hun verhalen waren. [In de show] hebben we Carmen, die geboren en getogen is in Mexico; dan hebben we Estela, de oudste dochter die in Mexico geboren is maar op jonge leeftijd naar het land is verhuisd; en dan hebben we Ana, die geboren en getogen is in de VS. Dat was zo leuk om te benaderen via het geluid, en ik denk dat dat voor ons essentieel was voor de storytelling van onze show. De moeder krijgt een andere flair dan Estela met haar mix van geluid. Dan heb je Ana, met een [meer] pop-hedendaags geluid. Om het verhaal te vertellen, konden we met zoveel verschillende elementen spelen.
Over de intimiteit van theaterGloria Estefan: Het moeilijkste is om zo dicht bij je publiek te staan. Je kunt niet over hun hoofden heen kijken. In het theater, zelfs in het donker, kun je de gezichten zien. Ik kan je vertellen, als artiest probeer ik elke keer dat ik het podium op ga, al mijn chakra's te openen en de energie te laten verbinden met de energie die daarbuiten is, omdat ik wil dat het een uitwisseling is. Ik wil niet dat ze daar zitten te kijken; ik wil hen voelen en dat zij mij voelen. Het moeilijkst zijn intieme ruimtes, omdat je jezelf nergens voor de gek kunt houden.
elle
