<i>Pride & Prejudice</i> is nog steeds de ultieme romance, 20 jaar later

In 2025 is er iets nostalgisch aan een simpele 'willen ze het wel, willen ze het niet'-romance, waarbij elk klein gebaar emotioneel geladen is: een aanzoek in de stromende regen, een bijna-kus in een veld bij zonsopgang, een hand die wordt gespannen. Het is misschien de reden waarom we Joe Wrights verfilming van Pride & Prejudice uit 2005 na al die jaren nog steeds niet helemaal los hebben kunnen laten.

In Wrights handen voelt Jane Austens roman uit 1813 modern en vertrouwd aan. De rommel, modder, katers en roddels tarten de gebruikelijke beleefdheid van die tijd. Toen Wright zijn debuut maakte als regisseur, had hij Austen echter nog niet gelezen. "Ik was 32 en dacht dat ik cool was en dat Jane Austen misschien helemaal niet cool was," zegt hij. Maar toen hij het boek oppakte, was hij meteen verkocht. Pride & Prejudice had een zekere vitaliteit, het resultaat van een 21-jarige auteur die "haar talent voor het eerst ontdekte," vertelt hij aan ELLE.com.

Wright vloog naar Canada om de toen 18-jarige Keira Knightley te ontmoeten op de set van Domino en ontdekte in haar meteen dezelfde jeugdigheid en nuchterheid als Elizabeth Bennet, de hoofdpersoon van het boek. Hij koppelde Knightley, een rijzende ster in de nasleep van Bend It Like Beckham en Pirates of the Caribbean , aan Matthew Macfadyen, die na een lange zoektocht naar Mr. Darcy werd gecast. "[Matthew] heeft een soort droefheid achter zijn ogen", zegt Wright.

En zo werd romantische filmgeschiedenis geschreven. "Mensen hebben het over acteurs die chemie op het scherm hebben", herinnert Wright zich. "Ik denk dat het vaak om respect gaat. Het gaat niet om aantrekkingskracht. Het gaat om twee mensen die het beste uit zichzelf willen halen voor elkaar, en Matthew en Keira hadden dat al bij hun allereerste leesbeurt."

Alles aan Pride & Prejudice roept een jeugdig gevoel op, tot en met de frequente feestjes die de cast en crew tijdens de opnames in het Verenigd Koninkrijk hadden. Op een avond betrapte Wright zichzelf erop dat hij naar een schommel ging om te ontnuchteren, terwijl hij zich heen en weer draaide. Dit moment gaf hem het idee voor een montage op een boerderij, waarin de tijd verstrijkt. In de film kijkt Elizabeth vanaf deze schommel naar de seizoenen die voorbijgaan; het is misschien wel de meest intieme glimp die we van haar perspectief krijgen. "Als ik dat moment zie, of een foto van dat moment, vind ik het fijn dat ik het was, om één uur 's nachts, rondjes draaiend op een schommel, en me een beetje misselijk voelend."

Als Wright de formule kende waarom Pride & Prejudice al die jaren zo lang standhoudt, zou hij het zo weer doen. Uiteindelijk schrijft hij het toe aan "het juiste verhaal met de juiste cast op het juiste moment". En als het aan de internetcultuur ligt, is de virale rechtshandige beweging het bewijs. Het is een moment van elektriciteit dat zich voordoet vlak nadat Elizabeth Netherfield Park bezoekt om haar zus te helpen herstellen van een ziekte. Lizzy stapt in de koets om naar huis te gaan en Darcy steekt haar een onverwachte hand toe. Het is de eerste keer dat ze elkaar aanraken, en Lizzy is er helemaal van onder de indruk. Dan is er een snelle close-up van Darcy's hand die zich buigt terwijl hij terugloopt naar het huis.

Keira Knightley en Matthew Macfadyen in Pride & Prejudice .

In een tijdperk van openlijke seksualisering, vooral in de media, is het een waar staaltje storytelling om een ​​subtiel gebaar zo spannend te maken. "Ik denk dat ons lichaam soms wijzer is dan ons verstand, en onze handen weten dat ze hun soulmate hebben gevonden voordat hun bewuste brein het doorheeft," zegt Wright. De handbeweging is een beweging geworden, een symbool van verlangen, die eindeloos rondgaat op sociale media en is verschenen op officiële merchandise rond de 20e verjaardag van de film. Het heeft zelfs zijn weg gevonden naar hedendaagse televisie. Dit vat het collectieve gevoel zo'n beetje samen .

"Je weet nooit wat er gaat werken, zelfs niet op dat moment, laat staan ​​twintig jaar later", zegt Wright. "Tijdens de opnames dacht ik: 'O, dit is een ramp. Het heeft helemaal niet gewerkt.'" Wrights interesse in het vermogen van handen om uit te drukken wat woorden niet kunnen, gaat terug tot zijn tijd als amateurgoochelaar die goocheltrucs uitvoerde. "Ik werd als kind de Grote Kazam genoemd", zegt hij.

Jena Malone, Rosamund Pike, Keira Knightley, Brenda Blethyn en Carey Mulligan in Pride & Prejudice .

Terugkijkend op de film – voordat hij Atonement , Anna Karenina en Darkest Hour regisseerde, voordat hij kinderen kreeg – denkt Wright dat de tijd op een bepaalde manier is blijven stilstaan. "Het voelt alsof ik hier nu met je zit te praten over deze film die ik gisteren maakte, en toch was ik het helemaal niet die hem maakte," zegt hij. Onlangs keek hij de film opnieuw met zijn kinderen van 6, 10 en 14, voor het eerst in twintig jaar. Zijn jonge dochter zat er helemaal aan vastgeplakt. "Het was echt bevredigend om te zien dat dat is doorgegeven."

Ter ere van het 20-jarig jubileum van de film, Pride & Prejudice is in de bioscoop voor een beperkte speelperiode .