Een medicijn dat gebruikt wordt om andere aandoeningen te behandelen, kan borstkanker voorkomen – een baanbrekend onderzoek van Britse wetenschappers

Een nieuwe studie door wetenschappers van de Universiteit van Manchester toont aan dat het medicijn ulipristalacetaat, dat eerder voor andere indicaties werd gebruikt, het risico op borstkanker bij vrouwen vóór de menopauze kan verminderen. De onderzoekers ontdekten dat het blokkeren van de werking van progesteron de ontwikkeling van cellen die tot kanker leiden, kan voorkomen. De resultaten, gepubliceerd in het tijdschrift Nature, zouden de weg kunnen openen naar nieuwe methoden voor borstkankerpreventie.

Uit een onderzoek van het Manchester Breast Centre aan de Universiteit van Manchester is gebleken dat het medicijn ulipristalacetaat , dat momenteel voor andere indicaties wordt gebruikt en verkrijgbaar is bij de NHS , het risico op het ontwikkelen van borstkanker kan verminderen bij vrouwen vóór de menopauze die een hoog risico lopen op de ziekte.

Wetenschappers hebben aangetoond dat progesteron , een vrouwelijk hormoon, een sleutelrol speelt bij de ontwikkeling van tumoren door de groei te stimuleren van cellen die kanker kunnen worden. Het blokkeren van de werking ervan zou daarom een ​​nieuwe strategie kunnen bieden voor borstkankerpreventie .

Progesteron, een natuurlijk geslachtshormoon, kan de ontwikkeling van borstkanker stimuleren. Het bevordert de groei van zogenaamde luminale voorlopercellen , die het startpunt vormen voor triple-negatieve borstkanker – een agressieve vorm van de ziekte die vaker voorkomt bij jongere vrouwen en zwarte vrouwen . Onderzoekers ontdekten dat ulipristalacetaat de groei van deze cellen effectief blokkeerde, waardoor hun risico op kanker afnam.

Tussen 2016 en 2019 namen 24 vrouwen van 34 tot 44 jaar met een familiegeschiedenis van borstkanker deel aan de studie. Ze gebruikten allemaal 12 weken lang ulipristalacetaat . De deelnemers ondergingen biopsieën, bloedonderzoek en magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) voor en na de behandeling.

MRI-resultaten toonden aan dat de dichtheid van het borstweefsel na de behandeling afnam , wat significant is omdat een hogere borstdichtheid het risico op kanker verhoogt . De effecten waren vooral uitgesproken bij vrouwen met een hoge borstdichtheid vóór de behandeling.

Het onderzoeksteam observeerde ook significante veranderingen in de structuur van het borstweefsel. De behandeling verminderde het aantal en de activiteit van collageeneiwitten , die de weefselstructuur ondersteunen. Met name collageen type 6 was significant verminderd na de behandeling, wat volgens onderzoekers een directe invloed kan hebben op het gedrag van luminale voorlopercellen.

Borstweefsel werd minder stijf, waardoor een omgeving ontstond die minder gunstig was voor kankergroei . Wetenschappers denken dat deze verandering de potentiële beschermende werking van het medicijn kan verklaren.