Stroomuitval: de Tsjernobyl van hernieuwbare energie?

Op 26 april 1986 explodeerde reactor 4 van de kerncentrale Tsjernobyl. Vier weinig bekende feiten over het ongeluk: Ten eerste was het geen nucleaire explosie, maar een stoomophoping. Ten tweede veroorzaakte het minder dan 100 bevestigde doden en had het weinig impact buiten de directe omgeving van de centrale . Ten derde functioneerde reactor 3, een paar meter verderop, tot 2000. Ten vierde was de explosie het resultaat van een perfecte storm: menselijke fouten, een reactor met een lage tolerante werking en de zwakke veiligheids- en transparantiecultuur van de Sovjet-Unie. De belangrijkste oorzaak van de ramp was een experiment om de capaciteiten van enkele reactorsystemen te testen. Sovjetgeheimhouding en incompetentie deden de rest.

En het is ook de theorie die het meest aanhang heeft gekregen over de waarschijnlijke oorzaak van de stroomuitval op 28/4: het was een experiment. Red Eléctrica Española , onder druk van Moncloa om het aandeel hernieuwbare energie in de elektriciteitsmix te vergroten, drijft het net tot het uiterste. Het gebrek aan synchrone opwekking (de lage inertie ) heeft het net verzwakt en het vatbaar gemaakt voor de geringste verstoring. De Orde van Ingenieurs ondersteunt deze stelling, zoals bevestigd door een recente gebeurtenis. Sindsdien werkt het Spaanse net meer met kernenergie en gas, waardoor de toegang van hernieuwbare bronnen wordt beperkt , in een " versterkte modus ". En "versterkte" in tegenstelling tot wat?

Om Pedro Sánchez te parafraseren : " Het is beter om niet te speculeren [...] en we sluiten geen enkele hypothese uit", maar " er was geen probleem vanwege een teveel aan hernieuwbare energiebronnen ". De fragiele regering van Sánchez probeerde het verhaal vanaf het begin te controleren en stelde zelfs een pact met de producenten voor om de schuld van Red Elétrica te minimaliseren. Ten tijde van de stroomuitval was minister Sara Aagesen op een topconferentie om investeringen voor het land aan te trekken, waarbij ze opschepte over de hoge penetratie van hernieuwbare energie. Het ging mis. Zowel Aagesen als haar Portugese ambtgenoot, Maria de Graça Carvalho, kennen de oorzaak niet, maar eisen de oplossing: meer verbindingen met Frankrijk . Als Europarlementariër wijdde onze minister haar inspanningen aan het tegenwerken van de Franse belangen . Nu eisen dat Frankrijk grote bedragen uitgeeft aan een project dat het niet interesseert , zonder de oorzaken van de stroomuitval te kennen, wekt gelach op in het Élysée en herinnert ons aan Trump: " Mexico zal voor de muur betalen ". Inertie was genoeg , maar hebben we Franse inertie nodig? Het enige wat overblijft is klagen bij Brussel .

De voordelen van hernieuwbare energiebronnen bereiken onze portemonnee niet . Er is geen businesscase voor nieuwe producenten. Het aandeel hernieuwbare energiebronnen wordt teruggebracht om de stabiliteit van het net te waarborgen. De bevolking heeft geen inspraak in de discussie . De parallellen met Tsjernobyl zijn er: ideologische regering, financiële gevolgen, collaterale slachtoffers . De schuld ligt niet bij de technologieën, maar bij de ideologen die ze controleren (of niet).

De auteur herkent de Oekraïense spelling Tsjernobyl , maar associeert de catastrofe met het Sovjetregime en behoudt in dit geval de Russische spelling Tsjernobyl .