Kunnen smaragdwespen een remedie tegen veroudering zijn?

Het onderzoeksteam ontdekte dat smaragdhommels, ondanks hun korte levensduur, iets belangrijks met mensen delen: een DNA-methylatiesysteem. Dit systeem is een biologisch mechanisme dat cellen in staat stelt zich aan te passen aan verschillende functies, en dankzij dit mechanisme kunnen smaragdhommels veroudering vrijwel "bevriezen" voordat ze volwassen worden.

Uit experimenten is gebleken dat deze wezens hun biologische verouderingsproces pauzeren door op jonge leeftijd een soort 'pauze' te nemen. Hierdoor verlengen ze hun levensduur met een derde.

In het onderzoek werden smaragdgroene hommelmoeders blootgesteld aan koude, donkere omgevingen om een soort winterslaap bij hun nakomelingen te induceren, genaamd 'diapauze'. Deze natuurlijke 'pauze' verlengde de levensduur van de nakomelingen aanzienlijk. Bovendien bleek de biologische veroudering bij de diapauzerende hommels 29 procent langzamer te zijn dan bij andere hommels. Er is echter een belangrijk verschil: biologische leeftijd en chronologische leeftijd zijn verschillende concepten. Chronologische leeftijd weerspiegelt simpelweg het verstrijken van de jaren, terwijl biologische leeftijd de werkelijke toestand van cellen en weefsels weerspiegelt.

Hoewel biologische veroudering bij mensen kan worden waargenomen aan de hand van duidelijke symptomen zoals rimpels of grijs haar, kunnen andere tekenen, zoals cellulaire achteruitgang, worden onthuld door middel van meer gedetailleerde tests.

Deze studie van de Universiteit van Leicester is het eerste concrete bewijs dat biologische veroudering direct kan worden gestuurd bij een ongewerveld dier. Wetenschappers geloven dat deze bevinding ook nieuwe mogelijkheden biedt om de menselijke veroudering te begrijpen.