Hoe de 'nieuwe' Pac-12 vorm krijgt

AL MEER DAN DRIE jaar bevindt de Pac-12 zich in verschillende stadia van transitie.

Zo lang is het geleden dat USC en UCLA aankondigden dat ze de conferentie zouden verlaten en naar de Big Ten zouden gaan. Daarmee sneuvelden er aan de westkust dominostenen van de herindeling van de conferentie, die pas onlangs ten einde kwamen - althans voorlopig.

Maandenlang, misschien wel langer, was het nog maar de vraag of ze zouden overleven.

Nu begint de toekomst vorm te krijgen.

Nu Texas State officieel aan boord is als negende lid (en, belangrijker nog, als achtste American football-spelend lid), er een belangrijk mediapartnerschap met CBS is gesloten en er een strategisch plan wordt ontwikkeld rond de eigen productiefaciliteit, ziet de Pac-12 eindelijk licht aan het einde van de tunnel.

"Dit is echt een startup", aldus Pac-12-commissaris Teresa Gould. "Op 1 juli 2026 lanceren we een nieuwe en andere competitie, en het is niet de oude Pac-12 – het is een nieuwe Pac-12. We beginnen in feite helemaal opnieuw en creëren iets nieuws."

Alleen is in dit geval het nieuwe ook meer dan 100 jaar oud. Washington State en Oregon State , de twee overgebleven leden, zijn niet langer slechts deelnemers. Ze zijn mede-architecten. En met name voor die twee instellingen is er eindelijk het gevoel dat ze weer op vaste grond staan.

"We waren de afgelopen week bij een paar evenementen en spraken met mensen, en ze vroegen zich af: 'Wat is het grootste verschil tussen dit jaar en vorig jaar of het jaar daarvoor?'", aldus Anne McCoy, sportdirecteur van WSU. "En het antwoord is: een stevige basis. Het voelt alsof we een stevige basis hebben: iets dat we ons kunnen voorstellen, waar we ons een voorstelling van kunnen maken. Het is iets dat gaat gebeuren, niet iets dat we hopen dat gebeurt."

Er zijn nog steeds onduidelijkheden, waaronder onopgeloste rechtszaken met de Mountain West en beslissingen die genomen moeten worden over sport sponsoring, partners, naseizoenformats en meer.

De Pac-12 weet wat ze wil zijn. Nu bouwen ze aan die toekomst.

VOORDAT DE PAC-12 zichzelf opnieuw kan uitvinden, moet het nog een seizoen in het ongewisse doorbrengen.

Dit najaar zullen Washington State en Oregon State opnieuw als quasi-football-onafhankelijken strijden. Ze zijn dan officieel lid van de Pac-12, maar opereren als onafhankelijke teams gedurende tien wedstrijden buiten de thuis- en uitwedstrijden tegen elkaar.

Achter de schermen blijft de conferentie verantwoordelijk voor belangrijke operationele taken: scheidsrechtersteams, toezicht op herhalingen en bepaalde kampioenschappen vallen nog steeds onder de bevoegdheid van de competitie. Maar het komende academische jaar zal waarschijnlijk meer in het teken staan van het voorbereiden van de weg naar 2026.

"Dit is een evenwicht", zei Gould. "We hebben nog steeds verplichtingen en diensten te leveren aan Oregon State en Washington State, maar we zijn ook iets aan het opbouwen."

Het is een logistiek koorddansproject. Hoewel de weg voorwaarts duidelijker is dan een jaar geleden, liggen nog niet alle puzzelstukjes op hun plek.

Terwijl de Pac-12 bezig is met zijn vernieuwing, speelt er op de achtergrond nog steeds een juridisch geschil met de Mountain West, dat in de komende maanden gevolgen kan hebben voor beide competities.

In een civiele klacht die vorig jaar bij een federale rechtbank werd ingediend, betwistte de Pac-12 de rechtmatigheid van een "stroperijstraf" die was opgenomen in een voetbalschemaovereenkomst die het in december 2023 met de Mountain West sloot. Het totale bedrag dat op het spel staat, bedraagt ongeveer $ 55 miljoen, waar de MW recht op heeft.

Een bemiddelingsprocedure heeft geen oplossing opgeleverd en de partijen moeten op 9 september weer voor de rechter verschijnen. Ook de vertrekkosten die de vijf vertrekkende scholen in Mountain West moeten betalen, staan ter discussie. Oorspronkelijk werd verwacht dat deze ongeveer 19 miljoen dollar per school zouden bedragen.

Dit proces is omstreden. Vorige week bracht de MW een verklaring uit waarin ze twijfels uitte over de acties van haar vertrekkende leden: Boise State , Colorado State , Fresno State , San Diego State en Utah State .

"Deze rechtszaak draait om de verplichting van deze instellingen om de exit fees te betalen die duidelijk zijn vastgelegd in de statuten van de Mountain West Conference – beleid dat ze niet alleen hebben helpen ontwikkelen en invoeren, maar dat ze in de zomer van 2023 ook hebben geprobeerd af te dwingen tegen San Diego State. Het is daarom inconsistent en onrechtvaardig dat deze instellingen nu proberen hun verantwoordelijkheden te ontlopen", aldus de verklaring. "De vertrekkende scholen hebben in feite ingestemd met soortgelijke exit fee-bepalingen als onderdeel van hun lidmaatschap van de Pac-12. De Mountain West is bereid te reageren op alle beweringen die in de tweede gewijzigde klacht worden opgenomen. We blijven vertrouwen houden in onze juridische positie, die we krachtig zullen verdedigen."

In besloten kring heerst het gevoel dat beide conferenties de rechtszaak achter zich willen laten, maar voor deze scholen en conferenties is de hoeveelheid geld die op het spel staat aanzienlijk. Beide partijen voelen zich sterk in hun juridische positie en lijken nu bereid om de gok te wagen tijdens de rechtszaak.

"Ik kijk uit naar die dag", zei Gould over de uiteindelijke conclusie. "We hebben allemaal nog veel werk te doen, en ik kijk ernaar uit dat dat wordt opgelost, zodat we verder kunnen."

De PAC-12 heeft NIET langer een autonome status binnen de NCAA. Het maakt geen deel uit van de nieuwe machtsstructuur die de College Football Playoff reguleert. Het heeft geen gegarandeerde toegang tot de belangrijkste inkomstenbronnen of bestuursmodellen die de SEC, Big Ten, Big 12 en ACC kenmerken.

Toch is de conferentie begonnen met branding-inspanningen om zichzelf te profileren als een"Top 5"-competitie . Top 5 is in dit geval synoniem met "Nr. 5", met een duidelijke scheiding ten opzichte van de huidige Power 4.

"Ik denk dat er nationaal veel aandacht is voor wettelijke benoemingen en wat dat betekent, enzovoort," zei Gould. "En voor ons is het belangrijkste om op het hoogste niveau te concurreren en te winnen. En ik denk dat onze voetbal- en basketbalstatistieken aantonen dat de teams die we in deze competitie gaan spelen, als groep een top vijf vormen, en daar willen we ons blijven positioneren."

Terwijl andere conferenties hun broadcastbehoeften uitbesteden of afhankelijk zijn van externe netwerken, is de Pac-12 eigenaar van zijn eigen media-infrastructuur. Pac-12 Enterprises, de productie-eenheid die oorspronkelijk gebouwd werd om het oude Pac-12 Network te bedienen, bestaat nog steeds. Vorig jaar verhuisde het bedrijf uit zijn dure kantoorruimte in San Francisco naar een betaalbare locatie in San Ramon, een buitenwijk van de East Bay Area. De faciliteit heeft een capaciteit van enkele duizenden live-evenementen per jaar, met de controlekamers en de infrastructuur op orde. Het idee is om de faciliteit meer te bieden dan alleen Pac-12-evenementen.

Pac-12 Enterprises heeft een basketbalwedstrijd van de Golden State Warriors voor het seizoen, een evenement van de Professional Fighters League en diverse universiteitsevenementen geproduceerd waar geen Pac-12-scholen bij betrokken zijn – met name de American footballwedstrijden die op The CW werden uitgezonden. Het is nog te vroeg om te voorspellen hoe groot de inkomsten van externe klanten zullen zijn, maar het stemt de conferentiemedewerkers en de aangesloten campussen optimistisch.

Met het oog op de herlancering volgend jaar beschreef Gould de komende maanden als een "strategische opstartplanningsfase".

"Het is best spannend als je naar de kalender kijkt en denkt: 'Wauw, we hebben nog zo'n 330 dagen voordat we de nieuwe competitie opstarten. Dat is superleuk en superspannend en persoonlijk is het heel lonend werk voor mij", zei ze.

Daarbij hoort het vaststellen van de sporten die het gaat sponsoren, het vaststellen van de formats voor kampioenschappen en het bepalen welke aangesloten leden aan Olympische sporten mogen deelnemen.

"We moeten hier de komende 30 tot 60 dagen een aantal beslissingen nemen", zei Gould. "Je moet de boodschap verspreiden, zodat mensen kunnen plannen, rekruteren en budgetteren."

Het aantal sporten dat de competitie sponsort, kan in de loop van de tijd veranderen, aldus Gould.

Terwijl de competitie haar identiteit hervormt, vertegenwoordigt Texas State haar nieuwste zet. Gould zei dat de investeringen van de universiteit in faciliteiten, leiderschap en competitieve vooruitzichten het een logische keuze maakten.

"Ze bouwen iets op," zei ze. "Ze hebben het momentum, de visie en ze hebben zich echt volledig in ons project gestort."

Ze prees het leiderschap van president Kelly Damphousse en atletisch directeur Don Coryell, en Gould merkte op dat de toewijding van de universiteit aan groei de start-upmentaliteit van de competitie weerspiegelt.

"Ze staan achter onze missie en waarden", aldus Gould. "Ze nemen niet zomaar deel aan een conferentie; ze investeren in een project."

En er zouden er nog meer kunnen komen. Hoewel Gould weigerde specifieke doelen te noemen, erkende ze dat de competitie openstaat voor het toevoegen van scholen als ze voldoen aan de langetermijndoelen van de conferentie.

"Als we blijven zitten waar we nu zitten, is dat prima", zei ze. "Als er andere groeimogelijkheden zijn, is dat geweldig. We zullen die beoordelen aan de hand van onze criteria en dat van geval tot geval bekijken. We hebben absoluut een langetermijnstrategie voor hoe dat eruit moet zien."

DEZE HERFST IS HET LAATSTE seizoen van de Mountain West, zoals die al lang bekend staat. Met vijf scholen die volgende zomer naar de Pac-12 vertrekken, kan dit jaar wel eens aanvoelen als de Pac-12 van 2023. Een soort laatste dans.

Met dat in gedachten zei commissaris Gloria Nevarez dat de conferentie de verantwoordelijkheid heeft om de focus te houden op wat er echt toe doet.

"Wij staan ten dienste van de student-atleten," zei ze. "We eren veel van de mensen in onze conferentiestaf die voormalig student-atleten waren, en dus heerst er een gevoel van: natuurlijk zijn er grotere problemen of drama's aan de gang, maar als het erop aankomt, zijn we hier om de kampioenen, de student-atleten, te eren, en ik denk dat dat is wat we echt goed doen."

Met dat in gedachten heeft Nevarez hoge verwachtingen van de competitie op nationaal niveau dit voetbalseizoen.

Nadat Boise State vorig seizoen een plek in de Group of 5 College Football Playoff veroverde, zei Nevarez dat er binnen de competitie een verwachting bestaat dat hun kampioen waarschijnlijk dezelfde kans verdient.

"Vorig seizoen was zo bijzonder, omdat we bij de start van een voetbalkampioenschap wisten dat de winnaar het CFP-team zou zijn", zei ze. "Ik denk dat we in dezelfde situatie terecht zouden kunnen komen."

Toch navigeren beide conferences, zelfs met optimisme op de korte termijn, door een bredere realiteit die gekenmerkt wordt door onvoorspelbaarheid. De Pac-12, ooit een competitie die synoniem stond voor traditie en prestige, is zichzelf aan het heruitvinden. De Mountain West, die streeft naar stabiliteit te midden van ingrijpende veranderingen, moet een vergelijkbaar pad voorwaarts uitstippelen. De toekomst voor beide conferences is weliswaar duidelijker dan voorheen, maar is allesbehalve gegarandeerd.

"We zijn tevreden met waar we nu staan, maar we zijn ons ook bewust van het landschap van morgen", zei Nevarez. "In de universiteitssport is een vaste plek ongrijpbaar. Het is onze taak om onszelf niet alleen te positioneren om te overleven, maar ook om te floreren."

In die zin delen de Pac-12 en Mountain West een gezamenlijke missie: ze beheren de transitie op een zodanige manier dat ze blijvend succes creëren, zelfs als de duurzaamheid ervan buiten hun bereik ligt.