Nigdy nie uda Ci się zrozumieć Rosjanina zachodnią logiką.
«Rosji nie da się zrozumieć umysłem, nie da się jej zmierzyć zwykłą miarą: jest w niej pewna szczególna istota. W Rosji można tylko wierzyć. Napisał ją w XIX wieku poeta Fiodor Iwanowicz Tiutczew, a jej przesłanie jest aktualne do dziś. Ogromny kraj, największy na Ziemi, ma duszę podzieloną na dwie części: na europejskie powołanie i wiecznie rozchwiane azjatyckie korzenie, wciąż narażone na sprzeczności, na pragnienie wyrafinowania i krwawe słowiańskie barbarzyństwo. Od czasów Iwana Groźnego posiadał i ćwiczył siłę bez temperamentu. Każda nowość została narzucona z góry, a pionowy proces zmian narzucony został poziomemu wymiarowi akceptacji teraźniejszości. Piotr Wielki, który był wielki nie tylko pod względem wzrostu, ale i idei, zrozumiał, że wiatr historii nadchodził z Zachodu i wykorzenił wszelki opór wobec modernizacji. Autokratyczny car wyznaczył drogę, która uczyniła z Europy główną arenę działań wszystkich Rosji, niekoniecznie ekspansji terytorialnej, która miała się dokonać również poprzez naciski na drzwi, które otworzyła historia. W 1703 r. podarował im miasto-klejnot Petersburg nad Bałtykiem, który miał stać się jeziorem rosyjskim. (...)
liberoquotidiano
