Piętno jest główną przeszkodą w leczeniu

CENTRUM INFORMACYJNE

Według danych Światowej Organizacji Zdrowia, na świecie choruje na nią 21 milionów ludzi. Schizofrenia nie jest rzadką chorobą , jak się powszechnie uważa. Jedna na 100 osób jest narażona na ryzyko zachorowania na tę chorobę w ciągu swojego życia. Nie jest to wyłącznie spowodowane predyspozycjami genetycznymi. Dużą rolę odgrywają również czynniki środowiskowe. Eksperci psychiatrii stwierdzili, że pacjenci ze schizofrenią doświadczają poważnych trudności w leczeniu z powodu strachu przed stygmatyzacją i powiedzieli: „Próba wspierania i zrozumienia zamiast wykluczania ich i oceniania siebie i naszych zachowań pod kątem dyskryminacji byłaby dobrym początkiem”.

PRZESZKODA W POWRÓCIE

Schizofrenia jest przewlekłą chorobą psychiczną powodującą zaburzenia myślenia, percepcji, emocji i zachowania. Zwykle zaczyna się w późnej adolescencji lub wczesnej dorosłości. Największym problemem dla pacjentów nie jest jednak sama choroba, lecz piętno, jakiego doświadczają ze strony społeczeństwa.

W swoich oświadczeniach z okazji Światowego Dnia Schizofrenii Tureckie Stowarzyszenie Psychiatryczne, Federacja Stowarzyszeń Schizofrenii i Stowarzyszenie Litu zwróciły uwagę na fakt, że powrót do zdrowia ma wiele różnych wymiarów dla osób leczonych na schizofrenię i ich bliskich, i stwierdziły: „Pierwszym z tych wymiarów jest oczywiście leczenie, ale innym, równie ważnym wymiarem są przeszkody, z jakimi boryka się osoba ze zdiagnozowaną schizofrenią. Kiedy słowo schizofrenia jest używane jako narzędzie do umniejszania, wyśmiewania i wykluczania ludzi ze społeczeństwa, kiedy choroba nie jest właściwie rozumiana, osobom, które mają do czynienia z tą chorobą, trudno jest poradzić sobie z tym doświadczeniem”.

Oświadczenie podsumowało następujące stwierdzenia: „Fakt, że osoba ze zdiagnozowaną schizofrenią jest postrzegana wyłącznie jako „pacjent”, jest określana jako „schizofrenik”, jest wykluczana ze społeczeństwa i narażona na negatywne postawy, stanowi przeszkodę w powrocie tej osoby do zdrowia; stanowi również bezpośrednią lub pośrednią przeszkodę w jej istnieniu jako jednostki, jej włączeniu w życie społeczne, jej dostępie do usług zdrowotnych, do których inne segmenty społeczeństwa mogą uzyskać dostęp, jej zdolności do korzystania z praw obywatelskich i jej zdolności do istnienia bez dyskryminacji. Wspieranie i próba zrozumienia zamiast wykluczania oraz ocena siebie i naszych zachowań w odniesieniu do dyskryminacji byłyby dobrym początkiem”.

CZYNNIKI ŚRODOWISKOWE

Prof. dr Alp Üçok stwierdził, że schizofrenię można leczyć, jednak ze względu na panujące w społeczeństwie uprzedzenia pacjenci niechętnie chodzą do lekarza i sprzeciwiają się leczeniu. Zauważając, że częstość występowania schizofrenii wynosi 1 procent, ale wskaźnik ten wzrasta do 10 procent u osób, w których rodzinie występowała ta choroba, Üçok kontynuował: „Czynniki genetyczne są skuteczne, ale nie są jedynym czynnikiem decydującym. Jednym z największych czynników ryzyka jest używanie substancji. Ponadto traumy z dzieciństwa również zwiększają ryzyko schizofrenii. Nierówności w podziale dochodów, nierówności edukacyjne i bycie mniejszością mogą być również czynnikami ryzyka. Schizofrenia jest chorobą o dużym potencjale wyleczenia”.

SŁYSZENIE NIEISTNIEJĄCYCH GŁOSÓW, HALUCYNACJE

Halucynacje, najczęściej omamy słuchowe (słyszenie głosów) Nierealistyczne, utrwalone przekonania (np. myślenie, że ktoś cię śledzi) Otępienie afektywne (wyrazy emocji na twarzy ulegają zatarciu), wycofanie społeczne, słaba mowa Roztargnienie, upośledzona pamięć i funkcje wykonawcze, trudności z organizacją myśli

Epizod psychotyczny jest fazą zaostrzenia choroby. W tym okresie jednostka; Może dojść do utraty postrzegania rzeczywistości, wiary w nierealne myśli, a komunikacja z otoczeniem może być zaburzona.